In het verdwenen gehucht Palmar, dat ten noorden van Finsterwolde lag, werd in 1204 vanuit het in Hesel in Oost-Friesland gelegen klooster Barthe een norbertijner dubbelklooster gesticht dat de naam Porta Sanctae Mariae kreeg. Dit klooster, dat als een van de belangrijkste centra van het verdronken Reiderland gold, verkreeg in 1256 van de benedictijnerabdij in Werden aan de Ruhr het patronaatsrecht over de kerk van het omstreeks 1500 verdronken dorp Reide. Een jaar na de Palmzondagvloed van 1446, waarbij het klooster ten offer viel aan de Dollard, werd het convent opgeheven en werden de goederen verdeeld. De kloostergebouwen en de omliggende landerijen vervielen, evenals de voorwerken te Finsterwolde en Klein Wierum aan het norbertijner klooster Bloemhof in Wittewierum. Het in het Oost-Friese Groothusen gelegen landgoed Bonenborch verviel aan het norbertijner dubbelklooster Bonifatius in Dokkum, dat het doorverkocht aan het eveneens in Oost-Friesland gelegen norbertijner klooster Langen. De conventualen van klooster Palmar vertrokken naar het Dokkumse Bonifatius klooster, terwijl de achterblijvende bewoners voortaan onder klooster Bloemhof vielen. Omstreeks 1520 verdwenen de resten van Palmar voorgoed in de golven van de Dollard