Studieus, apologetisch tijdschrift dat vooral was bedoeld voor het verdiepen van de geloofskennis van leken. Om de niet-katholieken (lees: protestanten) te bereiken werden gratis abonnementen verspreid, veelal onder dominees en niet-katholieke theologiestudenten, die werden betaald met giften van katholieke lezers. Vanaf 1924 maakte het tijdschrift een grote bloei door. Het aantal abonnementen groeide snel tot boven de 10.000. Het Schild ontwikkelde zich tot een invloedrijk blad met doorwrochte artikelen over de katholieke geloofsleer, de problematiek van bekeerlingen, belangrijke religieuze bewegingen en moderne stromingen buiten de katholieke kerk. Hoewel meer "verklarend en verdedigend dan aanvallend”, kon polemiek nooit vermeden worden en bleef men huiverig tegenover nieuwe oecumenische initiatieven. Daarmee kwamen het tijdschrift en de Apologetische Vereeniging Petrus Canisius (AVPC), die de traditionele apologetica uitdroegen, steeds meer op gespannen voet te staan met de rond de Tweede Wereldoorlog sterk opkomende beweging van het katholieke oecumenisme. Het leidde in 1948 tot een reconstructie van de AVPC, uitmondend in de oprichting van de St. WillibrordusVereniging (SWV): de naam Petrus Canisius, verbonden met geloofsverdediging tegenover het protestantisme, werd vervangen door neutrale eerste geloofsprediker in Nederland St. Willibrord. De SWV nam voortaan de uitgave van het Schild voor haar rekening. Het werd een tijdschrift van oecumenische theologie op basis van “de oecumenische gedachte” als een nieuwe methode van apologetica. De ontwikkelingen bij de katholieken, binnen de Wereldraad van Kerken en binnen de afzonderlijke kerkgemeenschappen van de Reformatie werden van dichtbij gevolgd. Toch bleef de oorspronkelijke apologetische insteek van het Schild hinderlijk in de nieuwe situatie, waarna besloten werd het tijdschrift op te heffen en te laten opgaan in een nieuw blad: Oecumene.