In dit tijdschrift, ontstaan uit een fusie van Oecumene en Kerk in ontmoeting, vindt voor het eerst de totale activiteit van de St. Willibrordvereniging (SWV) in katholiek Nederland en in Nederland in het algemeen haar uitdrukking in één tijdschrift. Niet langer wordt daarbij de oecumenische kerk – de eenheid der kerken – als doel op zich gesteld, maar als “middel om aan de wereld Gods heilsplan aan te zeggen, én om Gods heilsplan ook metterdaad te verwerkelijken”. Het tijdschrift was bedoeld voor de leden van de SWV en voor de Nederlandse priesters die volgens de redactie geen behoefte zouden hebben aan een wetenschappelijk oecumenisch tijdschrift, maar wel gediend waren "met peilingen naar ontwikkelingen in het christelijk ervaren". Vanaf 1 januari 1970 functioneert het blad mede als kaderblad van het Oekumenisch Aktie Centrum (OAC) wat resulteert in een redactionele samenwerking. Met de opheffing van het OAC enkele jaren later komt hieraan een einde. Het tijdschrift kenmerkt zich door bondige, opiniërende artikelen, meestal rond één thema en vaak van de hand van de redactieleden, waarin brede facetten van de theologie en het kerkelijk en maatschappelijk leven aan de orde komen. Het tijdschrift bevat daarnaast interviews en actualiteiten.