In oktober 1983 wordt de ‘Werkgroep De Meenthe’ door een aantal bewoners van de straat opgericht. De Meenthe is gelegen in het oostelijk deel van de Leeuwarder stadswijk Bilgaard. De straat en naaste omgeving staan bekend als sociaal zwak. De oprichters van de werkgroep zijn bezorgd over de achteruitgang van hun woonomgeving. In het bijzonder speelt de sociale en veiligheidsproblematiek in de achthoogflat langs de Dokkumer Ee. De werkgroep hoopt in samenwerking met gemeente en de woningcorporatie WLL (Woningstichting Leeuwarden- Leeuwarderadeel), eigenaar van een groot deel van de woningen in de buurt, het tij te keren.
De eerste voorzitter is Harm Brinks, Hans Rutgers is secretaris.

Aangezien de Meenthe onderdeel uitmaakt van de wijk Bilgaard, heeft de werkgroep te maken met de Wijkvereniging Bilgaard. Dat leidt regelmatig tot botsingen, aangezien de werkgroep zich in de ogen van het bestuur van de wijkvereniging veel te zelfstandig opstelt en buiten dat bestuur om subsidies probeert te verwerven, b.v. in 1984 voor een eigen ontmoetingsruimte voor jongeren. De werkgroep zoekt in deze controverse steun bij de politiek en vindt deze in 1986, als de gemeenteraad de werkgroep een eigen status toekent met een eigen budget voor activiteiten en organisatiekosten.
Een verdere versterking van de rechtspositie van de werkgroep wordt in maart 1988 gerealiseerd, als de werkgroep wordt omgezet in ‘Stichting Buurtwerk de Meenthe’. De stichting heeft ten doel “het behartigen van de belangen van bewoners en het tot stand brengen en verrichten van buurt- en opbouwwerk ten behoeve van een sociaal en kultureel verantwoord leefklimaat, beide in de ruimste zin, in de Meenthe”. Een stichting is als rechtspersoon beter dan een vereniging in staat is zich sterk te maken naar de andere instanties, in het bijzonder naar de gemeente, de subsidiegever voor de activiteiten van de stichting, toe.

Inmiddels is een noodlokaal van de voormalige kleuterschool van Taniaburg aan de Brandemeer tot buurthuis gepromoveerd.
Dat er in de Meenthe en omgeving iets moet gebeuren is in de loop van de jaren ’80 alle betrokken instanties duidelijk. In de tweede helft van de jaren ’80 wordt de verloedering stevig aangepakt. Een van de maatregelen is de sloop van de achthoogflat in september 1989. Daarnaast worden woningen van binnen en buiten opgeknapt en gemoderniseerd.

De renovatie van de Meenthe heeft veel positieve effecten en maakt van de buurt, inmiddels de Mondriaanbuurt geheten, een min of meer ‘gewone’ woonwijk, hoewel al spoedig een aantal van de oude problemen opnieuw de kop opsteekt. De besmette benaming De Meenthe zelf is vervangen door Rietveldplein, de in noordelijke richting lopende Meenthedijk (in de richting van het later gebouwde Havankpark) heet vanaf 1999 Havanklaan.
Als een van de oorzaken van de terugval wordt het wegvallen van het buurtwerk ten gevolge van gemeentelijke bezuinigingen genoemd. Door die bezuinigingen sneuvelt ook een in 1992 door de Leeuwarder gemeenteraad geplande bouw van een nieuw buurthuis voor de gerenoveerde buurt. Het ‘oude’ buurthuis is in 1991 afgebrand. De stichting probeert in 1994 tevergeefs via een kort geding de gemeente alsnog te dwingen dit buurthuis te bouwen.

In 1995 wordt de ‘Stichting Buurtwerk De Meenthe’ opgeheven en daarmee verdwijnt ook de aparte status van de buurt binnen Bilgaard.

Zonder volledig te zijn geeft het archief een redelijk beeld van hetgeen zich in de jaren ’80 en de eerste helft van de jaren ’90 in de Meenthe heeft afgespeeld. Het is in 2004 door bemiddeling van oud-werkgroepvoorzitter Brinks aan de gemeente Leeuwarden geschonken.