In het jaar 1916 bestond in Leeuwarden een dringende behoefte aan huisvesting voor daklozen. Met de in 1904 particulier opgerichte “Eerste Friesche Arbeiderskolonie (zie toegangsnummer 789), de Vereniging De Philantroop” werd samenwerking gezocht, hetgeen in het jaar 1918 resulteerde in een nieuw gemeentelijk Tehuis voor Daklozen. De Vereniging “De Philantroop” werd opgeheven. Hun gebouw aan de Groningerstraatweg werd getrokken bij de nieuwbouw van het nieuwe gemeentelijke Tehuis.
De Commissie voor het Tehuis, waaronder twee raadsleden, voerde het beheer. Reglementen werden opgesteld, een directeur werd benoemd en ‘verpleegden’ werden uitgekozen.
Het Tehuis werd bestemd ”tot het geven –zoveel mogelijk tijdelijk- van huisvesting aan hen, die door maatschappelijke tegenspoed of door gemis aan zin voor maatschappelijke orde, niet in staat zijn om in hun onderhoud en huisvesting zelfstandig te voorzien”
Reeds na enkele jaren werd het Tehuis gesloten en de gezinnen verspreid over de stad. Het bij elkaar brengen van de dakloze gezinnen leidde tot vele “klachten van de omwonenden” en “baldadigheid van de bewoners”. De directeur deelde in zijn verslag over 1920 dan ook mee dat “de toestand werkelijk onhoudbaar” was geworden. De Commissie adviseerde om tot sluiting over te gaan. Het advies werd in 1921 door het College van B. en W. overgenomen.
Zie: - toegangnr. 780: Plaatsingslijst van stukken van de “Eerste Friesche Arbeiders Kolonie’, uitgaande van de Vereeniging De Philantroop” te Leeuwarden 1904-1917(1933) - Igo Galama, De Mensenvriend, Leeuwarden 2000
2011 WvD