De voormalige gemeente Wittem was gelegen in het oostelijk deel van het Zuid-Limburgse heuvelland. Met een oppervlakte van 35,65 vierkante kilometer was zij de grootste gemeente in de regio. Zij grensde in het noorden aan de gemeente Voerendaal, in het oosten aan de gemeenten Simpelveld, Bocholtz en Vaals en in het westen aan de gemeenten Slenaken, Gulpen en Wijlré. De zuidgrens van de gemeente was tevens de rijksgrens met België, terwijl een gedeelte van de oostgrens van de gemeente de rijksgrens met Duitsland vormde. Binnen het gebied van de gemeente lagen zes kerkdorpen: Eys, Partij, Wahlwiller, Nijswiller, Mechelen en Epen. Verder lagen in de gemeente nog een groot aantal kleine bewoningskernen: Helle, Höfke, Schweiberg, Plaat, Diependaal, Terziet, Kuttingen, Eperheide, Elzet, Bommerig, Trintelen, Piepert en Eyserheide. Door haar ligging in het Zuid-Limburgse heuvelland kende de gemeente Wittem een karakteristiek landschap bestaande uit beekdalen, heuvelruggen, hellingbossen en plateaus. Over het grondgebied van de gemeente stroomden de Geul, Eyserbeek, Selzer- of Sinselbeek, Terzieterbeek, Hermensbeek en Mechelderbeek