Het archief van de familie Nanninga en aanverwante families is in 1981 door de familie Nanninga geschonken aan het Rijksarchief in Groningen, na het overlijden van Dirk Nanninga Mzn. In 2003 kreeg het RHC Groninger Archieven een schenking van foto’s en enkele brieven uit de nalatenschap van mevrouw Nanninga-Bruins, de schoonzuster van Dirk Nanninga. Deze schenking kan worden beschouwd als een aanvulling op het archief.

Van het in 1981 overgebrachte gedeelte was indertijd een (vrij summiere) magazijnlijst gemaakt. De schenking van 2003 bevatte ook een twintigtal daguerreotypieën, de oudste vorm van fotografie. Het zijn portretten, en in de meeste cassetes zat een briefje met de naam van de geportretteerde. Bij een deel van de andere foto’s van deze schenking (meest portretten) was ook een naam vermeld. Dit werd de aanleiding om tot een betere inventarisatie van het archief over te gaan.

Het familiearchief Nanninga bevat ook stukken van de aanverwante families Beuckma/Beukma, Sijtsma, Van Kampen, Swaagman Cremer, Hopma, Limborgh en Van Bruggen.
De familie Nanninga was een familie van houthandelaren. *  In het familiearchief zijn nog enkele 19e eeuwse stukken betreffende de houthandel aangetroffen. De familie woonde te Winneweer, later in de stad Groningen. Ook bezat men land en boerderijen. Het was een gegoede familie.

Het archief bevat naast stukken van zakelijke aard veel stukken van persoonlijke aard – brieven, reisverslagen e.d. Dergelijke stukken zijn in Groningen weinig bewaard gebleven, wat deze stukken extra waarde geeft. De familie was verwant aan Klaas Jzn. Beukma, die in 1835 met zijn kinderen naar Amerika vertrok en daarmee geldt als de eerste Groninger landverhuizer. Klaas Beukma schreef vele brieven naar Nederland, die gepubliceerd werden in de krant. (In dit archief bevinden zich fotografische reproducties van deze brieven gemaakt door de Koninklijke Bibliotheek in Den Haag, inv.nr. 270.) Klaas’ zoon Willem Beukma kwam eind 1847 naar Nederland. Willem was net als zijn vader boer, maar bezat ook tekentalent en was geïnteresseerd in het nieuwe medium fotografie. Hij is degene, die de meeste daguerreotypieën gemaakt heeft. In 1849 vertrok hij weer naar Amerika. Een jaar later trouwde hij met zijn nicht Hillechien Tonkens Beuckma, die daarvoor naar Amerika gekomen was. Zij kregen twee zoons. In 1863 verhuisde het gezin terug naar Nederland en ging in Baflo wonen – Hillechien overleed onderweg, in Osnabrück. Vanuit Baflo heeft Willem in 1868 nog eens een reis naar Amerika gemaakt. (inv. nr. 533.) De contacten tussen de families in Nederland en Amerika waren naar de mogelijkheden van die tijd, intensief. Veel brieven die Willem en Hillechien naar Hillechiens zuster Antje Nanninga-Beuckma stuurden, zijn bewaard gebleven. Ook stuurde men een keer een krant, uitgegeven ter gelegenheid van de Amerikaanse nationale feestdag. (inv.nr. 488)
De brieven uit Amerika vormen echter maar een klein gedeelte. Talrijker zijn de brieven van ouders aan hun kinderen, van familieleden, vrienden enzovoort. Een derde van het archief bestaat uit fotoalbums en losse foto’s.

Een aantal leden van de familie ging met verschillende namen door het leven. De vrouw van Michiel Sijtsma is geboren als Roelfke Hopma maar werd vaak Roelfien genoemd, al komen de namen Roelfina en soms Roelina ook voor.
Ook bij de familie Swaagman Cremer komen leden onder verschillende (achter)namen voor. A.A. Cremer trouwde met J. Swaagman. Hun kinderen noemden zich meestal Swaagman Cremer, al is de officiële familienaam Cremer gebleven.