Geschiedenis van de archiefvormer

Al tijdens de Tweede Wereldoorlog bestonden er rijkscontroleurs die voor de toenmalige Minister van Sociale Zaken toezicht hielden op de uitvoering van de sociale steunverlening door gemeenten. In 1946 vond een reorganisatie van de controledienst plaats en werden de rijkscontroleurs vervangen door rijksconsulenten voor Sociale Bijstand en Complementaire Arbeidsvoorzieningen. Deze rijksconsulenten hadden de volgende taken:
- het geven van voorlichting en het uitoefenen van toezicht inzake de uitvoering der
complementaire sociale voorzieningen en daarmede verband houdende activiteiten,
- het verrichten van onderzoek naar de doelmatigheid der getroffen voorzieningen,
het signaleren van leemten terzake en het adviseren m.b.t. de opheffing dezer
leemten,
- het deelnemen aan gewestelijke vormen van studie, overleg en samenwerking,
- het onderhouden van een regelmatig informatief contact tussen het ministerie
enerzijds en de - rechtstreeks of zijdelings - bij de uitvoering der complementaire
sociale voorzieningen betrokken publiek- en privaatrechtelijke lichamen anderzijds.

In 1964 kregen de rijksconsulenten een nieuwe naam: rijksconsulenten voor Complementaire (Sociale) Voorzieningen. In 1982 nam het Ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid de Directie Bijstandszaken over van het Ministerie van Cultuur, Recreatie en Maatschappelijk Werk (CRM). De rijksconsulenten gingen zich nu ook bezighouden met het toezicht op de Bijstandswet (voorheen de taak van de bijstandsconsulenten van CRM) en de naam van de rijksconsulentschappen werd veranderd van Sociale Voorzieningen in Sociale Zekerheid.

Tot 1994 ressorteerden de rijksconsulentschappen onder het Directoraat-Generaal Sociale Voorzieningen en de taakopvolger het Directoraat-Generaal Sociale Zekerheid, tot ze in 1994 onder de nieuw ingestelde Directie Toezicht geplaatst werden. Na opheffing van deze directie per 1 januari 2002 zijn de taken van de rijksconsulent overgenomen door de regionaal hoofdinspecteur van de regionale afdelingen van de Inspectie Werk en Inkomen van het Ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid.

Oorspronkelijk had iedere provincie een eigen consulent, maar in 1990 werden de provinciale consulentschappen samengevoegd tot vijf grotere regionale consulentschappen (Noord, Oost, Zuid, Noordwest en Zuidwest). In 1996 werden de voorlichtings- en adviestaken overgedragen aan diverse andere actoren op het beleidsterrein. Vanaf dat moment hadden de rijksconsulenten niet veel zelfstandige bevoegdheden meer.

Bronnen: •Staatalmanak 1994-2001. •Hoofdlijnen Directies SZW, 1 augustus 1994. •J. der Meer en A. Wittkamp, Sociale Voorzieningen: Een institutioneel onderzoek
op het beleidsterrein sociale zekerheid ten aanzien van de sociale voorzieningen,
1940-1996. PIVOT-rapport nummer 89. ‘s-Gravenhage 2001. •J. van der Meer, A. Wittkamp en J. Lendering, Verstrekkende zekerheid: Een
institutioneel onderzoek op het beleidsterrein sociale zekerheid ten aanzien van de
sociale verzekeringen, 1940-1997. PIVOT-rapport nummer 66. ’s-Gravenhage
2000. •R. Baan en M. Zonneveld, Verstrekkende zekerheid deel 2: Een tweede
institutioneel onderzoek op het beleidsterrein sociale zekerheid ten aanzien van de
sociale verzekeringen, (1940) 1997-heden. PIVOT-rapport nummer 66.
’s-Gravenhage 2005.

Geschiedenis van het archiefbeheer

Het archief was slechts gedeeltelijk geordend en voorzien van doosopschriften, maar alle dossiers waren voorzien van een archiefcode volgens het algemene registratuurplan van het Ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid. Het archief was niet voorzien van een inventaris.