Binnen het gebied van het huidige bisdom Groningen/Leeuwarden werd in 1853 een drietal dekenaten ingesteld, te weten de dekenaten Groningen/Assen, Leeuwarden en Heerenveen. In 1872 besloot de bisschop de twee Friese dekenaten op te splitsen in drie dekenaten waardoor het dekenaat Sneek ontstond. Ter compensatie werden onder meer de parochies in de Kop van Overijssel aan het dekenaat Heerenveen toegevoegd. *  Een halve eeuw later, in 1922, werd vervolgens het dekenaat Klazienaveen afgesplitst van het dekenaat Groningen/Assen. Tegelijkertijd werd een aantal Drentse parochies dat tot dan onder het dekenaat Zwolle viel, aan het nieuwe dekenaat toegevoegd. * 

Bij de (her)oprichting van het bisdom Groningen in 1956, telde het bisdom derhalve vijf dekenaten. In principe vormden de provinciegrenzen van de drie noordelijke provincies ook de grenzen van het nieuwe bisdom Groningen. Dit betekende dat de parochies in de Kop van Overijssel overgingen naar het dekenaat Zwolle en dus bij het bisdom Utrecht bleven. De Noordoostpolder, dat vanaf de drooglegging in 1940 onder het dekenaat Heerenveen viel en bestuursrechtelijk viel onder het Openbaar Lichaam Noordoostpolder, kwam in 1956 min of meer automatisch kerkelijk te vallen onder het bisdom Groningen. Bij een aantal parochies in de grensstreek Drenthe-Overijssel, bepaalde de ligging van de parochiekerk uiteindelijk of de betreffende parochies tot het bisdom Groningen gingen behoren, dan wel onderdeel bleven uitmaken van het bisdom Utrecht. Deze kwestie werd echter eerst in 1964 definitief geregeld. * 

Om "meer bij de gegroeide situatie en bij de moderne behoeften aansluitende zielzorgelijke eenheden te scheppen", aldus de motivering van mgr. Nierman, werden eind 1964 vier van de vijf dekenaten opgesplitst, zodat in totaal elf dekenaten ontstonden. Het dekenaat Leeuwarden bleef in grote lijnen intact, terwijl de Noordoostpolder als een zelfstandig dekenaat werd afgesplitst van Heerenveen. Het dekenaat Sneek werd opgedeeld in Sneek en St. Nicolaasga, terwijl de dekenaten Groningen en Klazienaveen zelfs in drieën werden opgedeeld, respectievelijk Groningen, Delfzijl, Veendam en Klazienaveen, Assen, Musselkanaal.

De terugloop van de participatie aan het kerkelijk leven en de behoefte aan een krachtige dekenale organisatie, waardoor meerdere van de bestaande dekenaten te klein en daardoor te zwak waren, leidde ertoe dat per 1 januari 1994 er wederom een dekenale herindeling tot stand kwam naar opnieuw vijf dekenaten. De Groninger en Drentse dekenaten werden samengevoegd tot de dekenaten Groningen en Emmen, terwijl Noordoostpolder, St. Nicolaasga en Sneek werden samengevoegd tot het dekenaat Sneek, naast die van Leeuwarden en Heerenveen. Bijna tien jaar later bleek dat zelfs vijf dekenaten moeilijk te handhaven bleken. Een toenemend priestertekort maakte het steeds moeilijker om vijf geestelijken te vinden, die beschikbaar zouden kunnen zijn voor de taak van deken. Daarom werden de dekenaten in het bisdom Groningen per 1 mei 2003 opgeheven en vervangen door twee vicariaten, te weten Groningen/Drenthe en Friesland/Noordoostpolder. Mgr. W. Eijk hoopt hiermee voor langere tijd een goede en haalbare opzet gevonden te hebben, waarbij overleg en uitwisseling zowel tussen de parochies onderling als tussen de pastores en pastoraal werkenden zo goed als mogelijk gehandhaafd kunnen blijven. *