In 1797 werd, in navolging van andere steden in Nederland, een Latijnse School opgericht in Helmond, waar onderwijs werd gegeven in de klassieke talen, wiskunde, geschiedenis en aardrijkskunde. De leerkrachten werden aanvankelijk door het stadsbestuur aangesteld, dat het eigenlijke bestuur van de school was.
Eerst in 1814 als voorlopige voorziening en later in 1815 krachtens een K.B. van 2 augustus 1815 (nr.14): "waarbij de organisatie van het Hooger-Onderwijs in de Noordelijke Provincien wordt vastgesteld", werd het schoolbestuur gevormd door ten minste drie curatoren. In Helmond blijkt de burgemeester qualitate qua voorzitter van het curatorium te zijn.
De curatoren benoemden niet zelf de leerkrachten, maar maakten een voordracht waaruit de minister, belast met de zorg voor het onderwijs, een keuze deed.
Op basis van bovengenoemd K.B. werd door de curatoren een schoolreglement ontworpen, dat voor Helmond eerst in 1818 werd vastgesteld. De belangstelling voor de Latijnse School was nogal wisselend. Na 1851 nam het leerlingenaantal gestaag af. De oprichting van seminaries zal hieraan debet zijn. De vestiging van een Rijks Hogere Burgerschool te Helmond in 1867 betekende het einde voor de Latijnse School. In 1878 werd ze bij gebrek aan leerlingen gesloten.

Waarschijnlijk is na de opheffing van de school het archief aan de gemeente overgedragen en uiteindelijk in de gemeentelijke archiefbewaarplaats terechtgekomen. Aan de raadpleging zijn geen openbaarheidsbeperkende voorwaarden verbonden. De omvang van het archief bedraagt 0,2 m'.

Voor de onderzoeker
Omdat van 1797 tot 1814 het stadsbestuur tevens schoolbestuur was, moet men voor die periode het administratief archief van Helmond, 1300-1811, raadplegen.

Literatuur
A.M. Frenken, Helmond in het verleden, deel II, z.pl. ('s-Hertogenbosch) 1929, blz. 263-270.
M.W. van Boven,
27 juli 1982.