Dordrecht kende twee soorten civiele procedures, de gewone procedure, waarin, vanaf de zeventiende eeuw, partijen procedeerden met behulp van procureurs en advocaten (rubriek 2.3.1). Naast deze procedure bestond die van de jaargedingen, die drie maal per jaar gehouden werden (rubriek 2.3.2) . Het ging daarbij doorgaans om schulden van een betrekkelijk laag bedrag. Deze procedure verliep doorgaans snel; wanneer de gedaagde niet verscheen kon het gerecht hem/haar bij provisie veroordelen. Er waren geen procureurs nodig, al traden die doorgaans wel op. Konden schepenen niet tot een oordeel komen, of maakte een van de partijen bezwaar, dan werd de zaak op de gewone rol gezet.
Zowel voor de jaargedingen als voor de gewone zaken waren er twee rollen. De ene voor zaken tussen Dordtenaren, de zogenaamde binnenrollen ; de andere wanneer een niet-Dordtenaar een Dordtenaar daagde voor een kwestie die zich in Dordrecht had afgespeeld, de buitenrollen. Voor belastingzaken en gildenzaken waren er afzonderlijke rollen.
In de achttiende eeuw wordt een nieuwe rol geïntroduceerd, die van kleine zaken (rubriek 2.3.4); de jaargedingen verliepen toen langzamerhand.
Het gerecht hanteerde de rolprocedure waarschijnlijk al vanaf de eerste helft van de zestiende eeuw. Daarvoor werd hoofdzakelijk mondeling geprocedeerd. De oudste bewaard gebleven rollen (presentatieboeken) dateren van 1548, maar mogelijk zijn er oudere geweest. De procedure is uitvoerig beschreven in de Ordonnanties op het procederen. In voorkomende gevallen wordt naar de editie van 1663 van deze ordonnantie verwezen.