Op 11 september 1875 was het plan van mejuffrouw Zuethof om in Deventer een katholiek ziekenhuis te stichten ten uitvoer gebracht. Op die dag werd de eerste patiënt in het in de Nieuwstraat gehuisveste St. Jozef Gesticht ingeschreven. Het gesticht was een instelling van de parochie van St. Lebuïnus te Deventer en had het verplegen van zieken, het verzorgen van bejaarden en kostkopers, en het houden van een naai-, bewaar- en breischool tot doel. Het kerkbestuur stelde in 1877 een College van Regenten in, dat werd belast met het bestuur van het gesticht. Het college bestond uit vijf, in 1939 uit zeven, leden; sedert 1936 was de pastoor van de Lebuïnusparochie van rechtswege regent. Het College van Regenten was verantwoording verschuldigd aan het kerkbestuur van de Lebuïnusparochie. Voor de dagelijkse leiding van het ziekenhuis werd in 1936 een geneesheer-directeur benoemd. Op dat moment had het gesticht de naai-, bewaar- en breischool al afgestoten. Het voornemen om een nieuw ziekenhuis te bouwen leidde tot de oprichting in 1939 van de Stichting St. Jozef Ziekenhuis, RK- Ziekenhuis voor Deventer en Omstreken. Het doel van deze stichting was de voorziening in ziekenhuisverpleging en medische behandeling onder meer door de bouw van een nieuw RK-ziekenhuis. Het bestuur van de stichting werd gevormd door de zeven leden van het College van Regenten van het ST. Jozef Gesticht. De Stichting St. Jozef Ziekenhuis stond onder directe verantwoordelijkheid van de aartsbisschop. Als gevolg van de maatregelen van de Duitse bezetter heeft de stichting in de oorlogsjaren nauwelijks gefunctioneerd. Na de oorlog, in december 1947, droeg het kerkbestuur van de Lebuïnusparochie het St. Jozef Gesticht in de Nieuwstraat over aan de Stichting St. Jozef Ziekenhuis. Hiermee was de band tussen ziekenhuis en de parochie verbroken. In de jaren na 1947 is het aantal bestuursleden van de Stichting St. Jozef Ziekenhuis uitgebreid (maximaal twaalf leden).

Het in 1875 opgerichte St. Jozef Gesticht was gevestigd in de voormalige RK-kerk en -pastorie in de Nieuwstraat. De eerste uitbreidingen van het gesticht hadden plaats in 1880 en 1885. Het gebouw werd toen doorgetrokken naar de Bruynssteeg resp. de Tibbensteeg. Het in 1888 door de toenmalige pastoor van de Lebuïnusparochie gekochte huis in de Nieuwstraat-dat naast het gesticht was gelegen-werd in 1890 door hem afgestaan ten behoeve van het St. Jozef Gesticht. In 1896 werd het gebouwencomplex van het gesticht grotendeels afgebroken, In plaats daarvan werd een nieuw ziekenhuis gebouwd (het huidige Nieuwstraat 41), dat in 1897 was voltooid. In 1920 werden een paar panden in de Nieuwstraat (het huidige nr. 51) gekocht voor huisvesting van de zusters van het St. Jozef Gesticht.
Toen het ziekenhuis zich niet meer leende voor verdere uitbreiding, werd in 1942 door de Stichting St. Jozef Ziekenhuis, RK-Ziekenhuis voor Deventer en Omstreken, een terrein gelegen tussen de Brinkgreverweg en de Swaefkenstraat aangekocht voor de bouw van een nieuw ziekenhuis. Ten gevolge van de oorlog werd de bouw uitgesteld. Omdat het terrein achteraf niet geschikt bleek voor het geplande ziekenhuis, werd in 1951 geruild tegen een stuk grond tussen de Van Oldenielstraat en de huidige Van Swietenstraat. Meteen werd met de bouw begonnen. Eind november, begin december 1956 werd het nieuwe St. Jozef Ziekenhuis in gebruik genomen. De verzorging van bejaarden werd toen overgenomen door de Stichting Bejaardenzorg St. Lebuïnus die in het door de verhuizing van het ziekenhuis grotendeels leeg gekomen gebouw in de Nieuwstraat werd gevestigd.

De oprichtster van het St. Jozef Gesticht had de Congregatie van de Zusters van Liefde bereid gevonden zusters af te staan voor de verpleging van de in het gesticht op te nemen zieken en bejaarden. Zusters van deze congregatie dreven sedert 1857 in de voormalige RK-kerk en -pastorie, waar ook het gesticht zou worden gevestigd, een naai-, bewaar- en breischool. In september 1925 werd dit onderwijs overgenomen door de St. Bernardusscholen te Deventer.
De bovenverdieping van het St. Jozef Gesticht was ingericht tot verblijf van de zusters. Door de uitbreidingen van het gesticht en daarmee gepaard groeiende aantal zusters kwam de huisvesting van de laatsten steeds meer in het gedrang. De nieuwbouw die in plaats kwam van de in 1920 aangekochte en in 1924 afgebroken panden in de Nieuwstraat (het huidige nr. 51) werd geheel als klooster voor de zusters ingericht. De ruimten die de zusters voordien ter beschikking hadden werden als ziekenzalen in gebruik genomen.

Aanvankelijk had het St. Jozef Gesticht geen eigen arts. Het gesticht maakte gebruik van de diensten van een plaatselijke arts. Na enige tijd huurde deze praktijkruimte in het ziekenhuis. Zijn voorbeeld werd spoedig door andere artsen gevolgd. In 1892 werd de eerste stafmedicus door het College van Regenten gecontracteerd. In 1936 werd een geneesheer-directeur benoemd.