Elk jaar kreeg de stad zo’n kwitantie. Vanwege de hoeveelheid zijn de chartertjes al gauw samengebonden d.m.v. een gedraaide strook perkament, zoals ook wel gebruikt werd bij het boekbinden. Dit waren 6 schoenendozen met charters, deels geliasseerd. Omwille van de raadpleegbaarheid en het gemak van scannen zijn de liassen doorbroken.

Lias nr. 1.
In deze lias waren 18 kwitanties van de jaren 1492, 1508, 1510-1512, 1517-1523, 1525, 1529, 1531-1532 en 15.6 en van 14.. of 15.. (het jaartal na het woord ‘dusent’ en de datum zijn van het charter afgescheurd) aan elkaar vastgemaakt d.m.v. een touwtje door de linker bovenhoek van de charters geregen. Deze lias is losgemaakt voor het gemak van de berging. De chartertjes zaten niet in chronologische volgorde aan het touwtje geregen. Het uiterlijk van de charters doet vermoeden dat de stad niet erg zorgzaam met deze charters is omgesprongen.

Lias nr. 2.
In deze lias waren 25 kwitanties van de jaren 1461, 1511, 1533-1551 en 1553-1556 aan elkaar vastgemaakt d.m.v. een gedraaide strook perkament, door de linker bovenhoek van de charters geregen en daarna dicht geknoopt. De vier charters van de jaren 1553-1556 waren met een aparte strook gedraaid perkament geliasseerd en met diezelfde strook vastgemaakt aan de andere lias, waarin alle andere charters waren vastgebonden. Deze beide liassen zijn losgemaakt voor het gemak van de berging. De chartertjes zaten in chronologische volgorde aan de gedraaide strook perkament geregen.
De charters van deze liassen zien er een stuk beter uit dan die van lias nr. 1.


Vanaf inv. nr. 202-20 wordt de dekanes niet meer bij name genoemd. Waarschijnlijk zegelen dekenes en convent (of kapittel) vanaf nu met hetzelfde zegel nl. het conventszegel.