De vereniging heeft zich door de jaren heen redelijk kunnen bedruipen. De inkomsten waren afkomstig van contributiegelden en bijdragen. Soms werd een beroep gedaan op de diaconie van de Nederlandse Hervormde Kerk. Het Koninklijk Huis was vooral in de beginperiode een van de geldgevers. Gaandeweg kwamen er een aantal legaten. Hierdoor kon de vereniging mede beschikken over een een pandbrief van het Grootboek der Nationale Schuld van f 5000,-Dit stuk leverde jaarlijks een behoorlijke rente op.

In de jaren 1846-1855 werd jaarlijks een verloting georganiseerd, die eveneens inkomsten opleverde. Hierbij bleek dat de vereniging niet alleen goed was in bedélen, maar ook in bédelen. Regelmatig werden personen aangeschreven, waaronder leden van het Koninklijk Huis, om goederen voor de verloting beschikbaar te stellen.

In 1958 werd voor de laatste maal de contributie van leden (11) en begunstigers (9) in het kasboek verantwoord. Dit kasboek werd bijgehouden tot januari 1963 en sloot met een saldo van f 173,01. In 1962 werd voor de laatste maal een uitgave gedaan aan een "behoeftige" in de vorm van een kerstpakket.

Dat het met de financien niet altijd koek en ei was vermelden de notulen van 20 december 1917 aldus:
"De begrooting opgemaakt en gezien dat wij precies het noodige bedrag hadden. Zoo er niet "verandering ten goede komt, vreezen wij dat onze vereeniging niet langer zal kunnen "bestaan."