Het geslacht Van Wijckersloot dankt zijn naam aan de watergang tussen Wijk bij Duurstede en Cothen. *  In een naamlijst opgesteld in 1310 of 1311 en overgeleverd in een register van bisschop Gwijde van Avesnes komt reeds een Thomas van Wijckersloot voor *  en in de loop van de 14e en de 15e eeuw ontwikkelt het geslacht zich tot een gezeten plattelandsfamilie in het Kromme Rijngebied, waar men lage openbare ambten bekleedt. Een uitzwerving naar de stad Utrecht vindt al vroeg plaats. Wittert van Hoogland opperde een samenhang met het geslacht Van Zijl, afkomstig uit Cothen-Langbroek, en wel op grond van het wapen, dat in beide gevallen drie schaaktorens voorstelt. * 

Zoveel geslachten in het Kromme Rijngebied voeren echter deze wapenvoorstelling, dat wij daarmee niet veel verder komen. Voor ons is het wapen in zoverre belangrijk dat de familie later een andere wapenvoorstelling heeft: een adelaar. Door het ontbreken van een betrouwbare genealogie is de verwantschap tussen het middeleeuwse geslacht, afkomstig uit het Kromme Rijngebied en zegelend met drie schaaktorens en de latere familie, beschreven in de Nederlandse adel en zegelend met een adelaar, *  onduidelijk. Evenmin als het archief Zoudenbalch is ook het archief Van Wijckersloot een organisch gegroeid geheel. De nummers 5-43 van deze inventaris zijn afkomstig uit de verzameling van Cornelis Booth en stonden in het rijksarchief in Utrecht bekend als het archief Van Wijckersloot sinds de archivaris A.J. van de Ven deze stukken afzonderlijk had geplaatst. Het betreft hier de familie met de drie schaaktorens als wapen.

In 1976 verkreeg het rijksarchief een tweede verzameling stukken, de nummers 1-4 en 44-82 van deze inventaris. Zij hadden betrekking op de familie met de adelaar als wapen en berustten tot dan toe in het familiearchief Von Westerholt aanvankelijk op het huis Arenfels bij Hönningen, later op het huis Alst te Horstmar in West-Duitsland, als gevolg van een zg. kettinghuwelijk. Johannes Stephanus Schaap uit Amsterdam huwde suksessievelijk met Maria Gertrudis van Wijckersloot en Johanna Cornelia Charlé. Deze laatste, in 1836 weduwe geworden, hertrouwde met een graaf van Westerholt. Diens nazaat stelde in 1976 geen prijs op de stukken-Schaap, noch op de stukken-Van Wijckersloot, die zich in zijn familiearchief bevonden, en ging over tot verkoop. De eerste kategorie kwam terecht in het gemeentearchief te Amsterdam en de tweede in het rijksarchief in Utrecht. De inventarisatie vond plaats in het kader van een werkstuk voor het bijvak archiefwetenschap aan de Universiteit van Amsterdam, kursus 1982-1983. Bij de inventarisatie hebben wij geen scheiding aangebracht, zoals meestal gebruikelijk, tussen persoonlijke stukken en zakelijke stukken, vanwege het geringe aantal van de laatste.