Archieven.nl

1971 Al op 15 juni 1966 had de gemeente Vreeswijk aan "De Lek" meegedeeld belangstelling te hebben voor overname van de steenfabriek. Pas in 1971 worden spijkers met koppen geslagen. De oprichting van de gemeente Nieuwegein staat voor de deur en men wil het terrein beschikbaar hebben voor woningbouw. Op 19 februari gaan de aandeelhouders accoord met overname. De gemeenteraad van Vreeswijk besluit op 24 mei 1971 tot overname van de aandelen en oprichters-bewijzen. Op dezelfde dag wordt het personeel ingelicht. De daadwerkelijke overname vindt plaats in oktober door de gemeente Nieuwegein, waarin de gemeente Vreeswijk inmiddels is opgegaan. Directeur W. vom Schemm neemt per 31 december ontslag en ook de commissarissen stellen hun functie ter beschikking. Burgemeester en wethouders van Nieuwegein gaan als commissarissen optreden en de ambtenaar J.H. van Amstel wordt directeur. Per 31 december wordt de productie van "De Lek" definitief gestaakt. Het personeel wordt ontslagen.

1972-1987 Ten behoeve van het voormalig personeel treedt een sociaal plan in werking. Kern van het plan is dat een bedrag ineens per vol jaar dienstverband wordt uitgekeerd, en dat bij het niet vinden van nieuw werk gedurende een bepaalde tijd de uitkering wordt aangevuld. De personeels-lijst bevat bij het staken van de productie 24 personen, waaronder 6 met de Griekse nationaliteit en 1 met de Duitse. Enkele medewerkers gaan over in gemeentedienst. Juni 1973 ontlenen er nog drie medewerkers aanspraken aan het sociaal plan, waarvan één tot 1978. De N.V. wordt ondertussen in stand gehouden om te kunnen voldoen aan verplichtingen ten opzichte van de N.V. Merwede, welke bezig was een uiterwaard in Vianen te ontgronden, waarvan "De Lek" de concessie bezat. Op 24 februari 1972 worden in een openbare verkoping de machines van "De Lek" verkocht. De kraan en loswal worden nog enige tijd verhuurd. De fabrieksgebouwen worden na een openbare aanbesteding, welke gegund wordt aan Jac. Caron B.V. uit Den Hout,in juli 1974 gesloopt. Het huizenbezit in Vianen wordt in de periode 1972-1978 geheel verkocht. Vier van de woningen worden door daarin wonende voormalige medewerkers gekocht. Op grond van het sociaal plan kwam hen het eerste kooprecht toe. In 1979 wordt het terrein van de fabriek aan de gemeente Nieuwegein verkocht, en in 1982 wordt ten behoeve van de Staat der Nederlanden afstand gedaan van de erfpachtrechten. Hierna leidt de N.V. een geheel papieren bestaan.

Tot op het moment van vervaardiging van deze inventaris vindt er jaarlijks nog inschrijving plaats bij de Kamer van Koophandel. Overige stukken worden er niet meer geproduceerd. Een mensenleven lang werd het stukje uiterwaard aan de Lek gekenmerkt door economische activiteit. Schepen kwamen en gingen, het was er een drukte van belang. Als er kalk werd overgeladen en de wind stond verkeerd, dan had heel Vreeswijk een witte muts.Honderden arbeiders, de meesten afkomstig uit Vianen, vonden in de loop der tijd in de fabriek een bestaan. Zeker in de periode tot de tweede wereldoorlog was het werk in de fabriek geen pretje: zwaar werk en iedere recessie leidde tot ontslag. Van deze economische activiteit is nu niets meer te bespeuren. Schepen leggen er niet meer aan. Het gehele terrein is volgebouwd met luxe tot zeer luxe woningen, de meesten met een riant uitzicht over de Lek. De band met Vianen is doorgesneden met het verdwijnen van de naast de fabriek gelegen schip-brug. We hoeven stellig niet te treuren om het verdwijnen van de vroegere situatie. Maar enige weemoed bij mensen, die de fabriek in vroeger tijd bewust hebben meegemaakt en hun belevingswereld door de moderne tijd drastisch zien veranderd, is toch zeer wel voorstelbaar.