Van het gebouwencomplex als kantoor in gebruik bij de N.V.Grontmij, spreekt het bijna vierkante hoofdgebouw het sterkst tot de verbeelding, waarbij de schone schijn van een voormalig kasteeltje geaccentueerd wordt door de beide vleugels. Ongeveer 100 m oostelijker staat een uit 1779 daterende gerestaureerde boerderij, waarvan het schuurgedeelte bij de restauratie werd afgebroken. Woon- en werkgedeelte sloten in T-vorm oorspronkelijk aan elkaar, afwijkend van het gangbare type in de gemeente.

Het hoofdgebouw met zijvleugels, oorspronkelijk in U-vorm opgezet, kreeg in ongeveer 1960 een H-vorm, door de vleugels in noordelijke richting te verlengen.Een in 1894 bij dit hoofdgebouw aan de westzijde aangebouwde toren werd omstreeks 1955 geheel afgebroken, toen de zijvleugels werden verhoogd. Het hoofdgebouw is geen verbouwd kasteeltje, maar in deze vorm gereed gekomen in 1779", naar een ontwerp van de Amsterdamse bouwmeester Abraham van der Hart. Evenmin is het complex een "riddermatige" hofstede geweest of een "heerlijkheid", al wordt er in de oude stukken ook gesproken over "de Heer van Houdringe".

Bij die verbouwing en vergroting van het hoofdgebouw in 1779 is vrij zeker gebruik gemaakt van de funderingen van een omstreeks 1725 gebouwde kleinere voorganger, welke westelijk tegen een veel oudere boerderij was opgetrokken. Deze boerderij is in 1630 daar reeds aanwijsbaar, in 1776 in de gerechtsnotulen genoemd als oud en vervallen en in 1779 afgebroken. Als vervanging kon toen de geheel nieuw gebouwde boerderij "Klein Houdringe"dienen. Op het voorerf stond vermoedelijk sinds 1650 een "herenoptrek", evenals een vierkant stenen duifhuis, aangegeven op een kaart uit 1722 van de toenmalige eigendommen behorende bij "Houdringe".

De oudste boerderij en een deel van de door de bewoner gepachte gronden van het klooster Oostbroek, schijnen omstreeks 1629 aangekocht te zijn door Jan Mamuchet of mogelijk zijn vader Marcus. Doordat een voorvader huwde met een erfvrouwe van Houdringe, is daarmede de naam voor het Biltse landgoed te verklaren.De Mamuchets, vrij zeker afkomstig uit de zuidelijke nederlanden nabij Doornik, worden al spoedig aangeduid met "de Heer van Houdringe", waarbij het onduidelijk is of daarmede op de buitenplaats wordt gedoeld dan wel op de titel.De min of meer in nevelen gehulde afstamming heeft echter wel tot gevolg gehad, dat de naam althans aan de aanvankelijk verspreid liggende Biltse eigendommen bleef hangen. Voor zover kon worden nagegaan bezat de familie Mamuchet rond 1630 ongeveer 19 ha aan gronden, met de eerder vermelde boerderij daarop. Diverse generaties Mamuchet hebben in ongeveer 110 jaren het Biltse bezit aanmerkelijk uitgebreid, tot het in 1740 door vererving overging op de familie Van Westrenen. In 1842 verkocht Pieter Hieronimus van Westrenen, heer van Themaat, het landgoed aan Jhr. Johan Carel Willem Fabricius van Leijenburg. Doorr vererving kwam het in bezit van de familie Van Boetzelaer.