Op grond van de artikelen 130 en 137 van de wet van 6 juli 1850 (Stbd. 39), werd ook in Limburg, en wel op 13 juli 1881, een Provinciale Waterstaatsdienst opgericht. Deze dienst werd in werking gesteld per 1 januari 1882. De 'provinciale Waterstaatsdienst in Limburg' kreeg als opdracht: het toezigt op de gemeente kunst- en buurtwegen en voetpaden, dat op de niet bevaarbare en niet vlotbare rivieren en waterlossingen met de daarin of daarlangs gelegen-en daarop gevestigde water-, molen- en andere werken, een en ander tot verzekering van de uitvoering der betrekkelijke provinciale reglementen en verdere wettelijke voorschriften; voorts het toezigt op het behoorlijk onderhoud, de bruikbaarheid en de instandhouding van de groote wegen der tweede klasse en van de provinciale wegen met de daartoe behoorende gronden, beplantingen, kunst- en verdere werken en inrigtingen; eindelijk het toezigt op alle werken en inrigtingen, waarvan de bewaking bij bestaande of nader uittevaardigen wettelijke bepalingen aan het provinciaal bestuur is of zal worden opgedragen, of welker onderneming of instandhouding door middel van provinciale subsidien wordt gesteund. Er kwam een provinciaal inspecteur, die benoemd en ontslagen werd door Provinciale Staten. De ingenieur werd bijgestaan door acht opzichters en een klerk, die benoemd en ontslagen werden door Gedeputeerde Staten. Na de oprichting van de Provinciale Waterstaat in Limburg beperkte de Rijkswaterstaatsdienst zich tot het beheer van de grote rivieren, de aanleg en het beheer van de grote kanalen en hoofdwegen, alsmede de bouw en het beheer van de daarvoor nodige bruggen. De provinciale Waterstaatsdienst kreeg de zorg voor de kleinere rivieren en beken, de kleinere wegen en bruggen. De zorg voor de dijken langs de grote rivieren bleef bij de waterschappen berusten, onder toezicht van Provinciale Waterstaat.