Uit het inv, nr. 38 (proces tussen de broederschap en het kapittel in verband met het recht van de broederschap op tarwe voor het uitdelen van broden) blijkt het volgende: de broederschap bestond oorspronkelijk uit kanunniken, kapelanen en leken, mannen zowel als vrouwen. In 1324 is een "caerte" opgemaakt, waarbij een numerus clausus van dertig kapelanen werd vastgesteld (aldus in art. 44-47 van de reprochen voor het kapittel tegen de broederschap), In 1623 is een conventie gemaakt tussen het kapittel en de broederschap, waarbij werd vastgesteld, dat het kapittel de collatie zou hebben van twaalf plaatsen in de broederschap, en de broederschap zelf van achttien plaatsen (ibidem art. 139-144). De broederschap der kapelanen wordt ook genoemd de broederschap van het hospitaal van Sint-Servaas, zie b.v. het inv. nr. 386, waar in een akte van 12 oktober 1469 gesproken wordt over de "magister fraternitatis triginta presbyterorum ecclesiae sancti Servatii opidi traiectensis, leodiensisdiocesis, vulgariter hospitalis eiusdem ecclesiae sancti Servatii nuncupatae". Deze naam dankt haar ontstaan aan het feit, dat de broederschap vóór 1481 haar bijeenkomsten hield in de kapel van het Sospitaal van Sint-Servaas (en daarvoor in de kapel van de driekoningen in de omgang dicht bij de kapittelzaal). Bij akte van 18 oktober 1481 wees het kapittel de koningskapel aan de broederschap toe voor het houden van haar bijeenkomsten. Een afschrift van deze akte vindt men in de notulen der broederschap van 25 augustus 1672, inv. nr. 1, fol. 91v-92v. Vgl. P. Doppler, Nécrologe de la confrérie des chapelains de la ci-devant collegiale de Saint-Servais a Maestrïcht, Maastricht 1897, p. VI.