Het archiefbestand van het kapittel van Onze-Lieve-Vrouw bestaat uit twee componenten: in de eerste plaats het archief van het kapittel stricto sensu, dat wil zeggen de bescheiden van het college van kanunniken die samen het Lieve-Vrouwekapittel vormden. *  De tweede component van het archiefbestand bevat de archivalia van de broederschap der kapelanen, sedert 1622 kleine kanunniken van de H. Anna. *  Daarnaast was er nog een der-71 de instelling die nauw met de kapittelgemeenschap verbonden was: de geïncorporeerde parochie van de H. Nicolaas. Het parochiearchief is evenwel niet in de inventaris van de archieven van het kapittel van Onze-Lieve-Vrouw opgenomen. Het oudere gedeelte van het parochiearchief-tot 1800-berustte sedert 1888 grotendeels in het rijksarchief in Limburg. * 

Het jongere gedeelte van het parochiearchief-na 1800-berust sedert 1979 in het gemeentearchief te Maastricht. *  Deze splitsing was kunstmatig. Het jaar 1800 vormt geen cesuur in de geschiedenis van het parochiearchief. Het kapittel was weliswaar in 1797 opgeheven maar de parochie van de H. Nicolaas bleef gehandhaafd en de archiefvorming werd gecontinueerd. Tijdens de inventarisatie werd het besluit genomen het ten rijksarchieve berustende gedeelte van het parochiearchief te herenigen met het ten gemeentearchieve bewaarde gedeelte. Zodoende is het rijksgedeelte in 1998 overgedragen aan het Maastrichtse gemeentearchief. *  In ruil verwierf het rijksarchief de resterende stukken van het kapittel-vooral liturgische handschriften-die in het parochiearchief
ten gemeentearchieve terechtgekomen waren. *  Als gevolg van deze ruil van stukken is thans het kapittelarchief in zijn geheel geconcentreerd in het rijksarchief, terwijl het parochiearchief in zijn geheel is ondergebracht in het gemeentearchief.

Tot het conglomeraat van archieven bewaard door het kapittel van Onze-Lieve-Vrouw behoorde sedert 1783 ook het archief van het geïncorporeerde klooster der Antonieten te Maastricht. Het kloostervermogen werd bij de incorporatie bestemd om drie nieuwe prebenden in het Mariakapittel te creëren voor de vijf geestelijken van het Antonietenklooster. *  Sedertdien werd het archief van de Antonieten in de archiefkamer van het Lieve-Vrouwekapittel bewaard, als een gedeponeerd archief. Tijdens de inventarisatie is het besluit genomen het archief van de Antonieten niet in de inventaris van de archieven van het kapittel van Onze-Lieve-Vrouw op te nemen. Het godshuis of klooster van de H. Antonius is immers eeuwenlang-de oudste stukken dateren uit de veertiende eeuw-een zelfstandige kerkelijke instelling geweest, zonder binding met het Lieve-Vrouwekapittel.

Op basis van deze overweging is besloten het archief van het klooster der Antonieten in het depot van het rijksarchief in Limburg te plaatsen bij de categorie van de Maastrichtse kloosterarchieven. *  In 1993 zijn dertien delen en twee pakken archivalia uit het bestand van het kapittel van Onze-Lieve-Vrouw afgestaan aan het rijksarchief in Limburg te Hasselt. Het waren protocollen en akten van voluntaire rechtspraak van de schepenbank Veldwezelt. *  De dorpen Veldwezelt en Kesselt in de huidige Belgische provincie Limburg vormden tot 1797 een heerlijkheid van het kapittel van Onze-Lieve-Vrouw. *  Dit verklaart de aanwezigheid van de bovengenoemde archivalia in het archiefbestand van het Lieve-Vrouwekapittel.

Organisch horen deze stukken thuis in het archief van de schepenbank Veldwezelt. Dit archief wordt bewaard in het rijksarchief te Hasselt. *  Derhalve zijn de archiefstukken in 1993 overgedragen aan de Hasseltse rijksarchiefbewaarplaats.

In 1885 heeft jonkheer Paul van der Maesen de Sombreff het archief van het leenhof van Sombreff te Bilzen in bruikleen gegeven aan het rijksarchief in Limburg te Maastricht. *  Het leen van Sombreff, een buitenleen van Valkenburg, was in de late achttiende eeuw in het bezit van de familie Van der Maesen de Sombreff. *  In het overzicht van de archivalische bronnen voor de geschiedenis van Limburg, bewaard in het Maastrichtse rijksarchief, uit 1967, is het archief van het leenhof van Sombreff abusievelijk geplaatst bij het archievenbestand van het Lieve-Vrouwekapittel. *  De stukken zijn toen ook in het depot van het rijksarchief bij de archieven van het kapittel van Onze-Lieve-Vrouw ondergebracht.

Het leenhof van Sombreff heeft evenwel in geen enkel opzicht in relatie gestaan tot het Maastrichtse Mariakapittel. Om die reden zijn de stukken in 1996 opnieuw gescheiden van het kapittelarchief.
Naast de twee grote bestanddelen-archief van het kapittel en archief van de broederschap-bevat het archievenbestand van het Lieve-Vrouwekapittel nog enige brokstukken van gelieerde instellingen en functionarissen. Bedoeld zijn enige protocollen van laathoven van het kapittel, persoonlijke stukken van kanunniken en oud-kanunniken en bescheiden betreffende de verkiezing van de deken van het landdekenaat Maastricht in de Onze-Lieve-Vrouwekerk. * 

Na de opsomming van de archiefbestanddelen is het wenselijk enige aandacht te schenken aan de bij de inventarisatie gevolgde werkwijze. Reeds is vermeld dat in de bewaard gebleven inventarissen uit de zeventiende en achttiende eeuw systemen van ordening waren toegepast waarbij de stukken thematisch, geografisch of chronologisch waren gerangschikt.

De confiscatie van het kapittelarchief in de Franse tijd, de systematische vernietiging van talloze stukken, de verstrooiing en verwaarlozing van vele archivalia die voor de Franse overheid verborgen waren gehouden, leidden na 1794 tot een vergaande desintegratie van het archievenbestand van het kapittel van Onze-Lieve-Vrouw. Slechts de hereniging van de resterende archiefstukken in één depot, het rijksarchief te Maastricht, bood op den duur een uitweg uit de chaos. Alle structuur was toen uit het kapittelarchief verdwenen.

De stukken waren willekeurig bij elkaar geplaatst, overeenkomstig de diverse aanwinsten. Alleen de meer dan duizend charters waren chronologisch gerangschikt, zij het niet in één serie. De ordening van het archief geschiedde in twee fasen: eerst werden alle eenheden op fiches beschreven, met een voorlopige nummering en zonder de stukken te verplaatsen. Nadat het gehele archief beschreven was, vond de herordening van de fiches plaats. Het daarbij ingevoerde systeem van indeling was gebaseerd op de organisatie en de taken van het kapittel van Onze-Lieve-Vrouw, zoals deze uit de schriftelijke neerslag in het archief blijken.
Enige onderdelen van de inventaris van het kapittelarchief vereisen een nadere toelichting.

Met name is dit het geval bij het hoofdstuk over het vermogen. Zo is bij het onderdeel verwerving en vervreemding van goederen, renten en cijnzen gekozen voor een chronologische plaatsing der stukken, per geografische eenheid: dus niet eerst alle stukken betreffende de verwerving en vervolgens alle stukken betreffende de vervreemding, maar beide categorieën als één geheel en chronologisch per plaats gerangschikt. Binnen het trefwoord Maastricht zijn de stukken eveneens chronologisch geplaatst, dus niet per straat of stadsdeel, zoals Wyck of graafschap van de Vroenhof. Bij de akten van overdracht van goederen en renten bevinden zich een aantal stukken waarbij de overdracht geschiedde tussen derden en het kapittel van Onze-Lieve-Vrouw niet fungeerde als een van de handelende partijen. Soms blijkt uit een dorsale notitie dat het goed of de rente naderhand aan het kapittel is toegevallen. Maar in een aantal gevallen is een dergelijke aanwijzing niet voorhanden.

Toch zijn zulke akten in de onderafdeling verwerving en vervreemding van goederen en renten geplaatst omdat aangenomen kan worden dat zij als retroacta van naderhand verworven goederen in het kapittelarchief terechtgekomen zijn.

Ook het onderdeel beheer van het vermogen vereist enige toelichting. De stukken zijn per categorie van inkomsten gegroepeerd en daarbinnen alfabetisch per plaats. Binnen elke geografische eenheid zijn de stukken in een bepaalde volgorde geplaatst die niet zonder meer duidelijk is. Voorop gaan de stukken over de status van het goed: processtukken, opmetingen, taxaties. Dan volgen de bescheiden betreffende de inkomsten uit het goed: eerst de leggers en vervolgens de afzonderlijke akten van verpachting. Tenslotte de stukken betreffende lasten die op het goed drukken. Een soortgelijke indeling is toegepast bij de stukken betreffende de tienden, de heerlijkheden en de onderhorige kerken. Hierbij bevinden zich ook bescheiden betreffende de openbare functies voortvloeiende uit het kapittelvermogen, bijvoorbeeld documenten betreffende de taakuitoefening van het kapittel als heer van Bemelen of als collator van onderhorige kerken. Ook deze stukken zijn volgens het bovenbeschreven schema
gerangschikt.

Het hoofdstuk over de altaarbeneficies vormde een complexe materie. Van niet minder dan achtenvijftig beneficies zijn archiefstukken bewaard gebleven: veertig in de kerk van Onze-Lieve-Vrouw en achttien in externe kerken en kapellen. De centrale vraag was in welke volgorde al deze altaarbeneficies in de inventaris geplaatst dienden te worden. Het antwoord werd gevonden in een legger van de altaren uit 1590. *  Daarin bevond zich een opsomming van de altaarbeneficies in de Lieve-Vrouwekerk en wel in de vorm van een rondgang door het kerkgebouw: eerst kwamen de altaren aan de zuidzijde van de kerk aan de beurt, vervolgens de westzijde met de kleine crypte, dan de noordzijde met de kapittelzaal en tenslotte het koor met daaronder de grote crypte. Deze volgorde is in de inventaris overgenomen. Voor de tweede groep, de altaarbeneficies buiten de Onze-Lieve-Vrouwekerk-waarover het kapittel het collatierecht bezat-, werd eveneens de legger uit 1590 als leidraad gebruikt, *  Binnen dit systeem van indeling zijn de stukken per beneficie volgens een bepaald schema gerangschikt. Voorop gaan de stukken over de institutionele aspecten: stichting van het beneficie, uitoefening van het collatierecht, religieuze verplichtingen verbonden aan het beneficie. Daarna volgen de bescheiden over de verwerving en het beheer van de inkomsten van het beneficie. Deze laatstgenoemde stukken zijn geplaatst volgens het schema toegelicht bij het vermogen van het kapittel.

Aan het einde van deze Verantwoording nog enige opmerkingen ten behoeve van het gebruik van de inventaris:
1. De archieven van het kapittel van Onze-Lieve-Vrouw zijn gedeeltelijk rijkseigendom, gedeeltelijk eigendom van de parochie van Onze-Lieve-Vrouw te Maastricht. De laatste categorie stukken is door het kerkbestuur van de Lieve-Vrouwebasiliek in bewaring gegeven aan het rijksarchief in Limburg. Het onderscheid in eigendom is in de inventaris aangegeven door de stukken die eigendom zijn van de parochie van Onze-Lieve-Vrouw, na de beschrijving te voorzien van de letter K.
2. In Bijlage II zijn concordansen opgenomen tussen de nummering der stukken in de inventarissen en regestenlijsten van G. Franquinet, P. Doppler en J. de Win enerzijds en de huidige nummering anderzijds. Verder is in de studiezaal van het rijksarchief in Limburg een concordans te raadplegen tussen de voorlopige nummering van het kapittelarchief en de huidige, definitieve nummering.