Zoals boven al aangegeven werd in 1681 eigenlijk niet echt een eigen bestuur aangesteld door de geërfden van Binnendijks, maar meer een commissie ad hoc om orde te brengen in de financiële chaos. Hoewel de Buitendijkse geërfden het jaar daarvóór om dezelfde reden gecommitteerden uit hun midden hadden benoemd, kregen dezen al direct ook een in beginsel blijvende taak met het beheer en onderhoud van enige grote waterstaatswerken. Dergelijke werken ten laste van de gezamenlijke geërfden waren echter in Binnendijks niet aanwezig. Misschien is dit ontbreken van grote financiële belangen de reden, dat in Binnendijks in de 18e-en 19e eeuw geen buiten het gerecht wonende geërfden meer als gecommitteerden optraden. Misschien ook was de verhouding tussen buiten en binnen het gerecht wonende geërfden in Binnendijks minder ongelijk dan in Buitendijks, waardoor inwoners en geërfden minder als groep uit verschillende personen bestonden. In het dorp wonende grote geërfden namen dikwijls ook in het dorpsbestuur een belangrijke plaats in, zodat er niet zofn behoefte bestond aan onderscheid tussen dorps- en polderzaken.

Helaas ontbreken in het archief van gecommitteerde geërfden gegevens over de personen, die in de laatste twintig jaar van de 17e eeuw deze functie vervulden. Het is mogelijk, dat dergelijke gegevens wel te vinden zijn in het resolutieboek 1645-1715 van het gerecht van Eemnes Binnendijks *  , want gecommitteerde geërfden hebben nooit geheel zelfstandig besluiten genomen. Het waren reeds resoluties van het gerecht en gecommitteerde geërfden gezamenlijk, die alleen in het resolutieboek van het gerecht geregistreerd werden. Ook de rekeningen van de gecommitteerde geërfde-penningmeester werden afgehoord en gesloten ten overstaan van burgemeester, gerecht en de andere gecommitteerde.

De eerste gecommitteerde geërfden naast de stadhouder van de Prins, de schout en de buurmeester waren in 1681 de schout van Laren Marten van der Valck en de Binnendijker Weegh Damen. Hoelang zij aanbleven is onbekend. In tegenstelling tot de regeling in Buitendijks werd in het aanstellingsbesluit geen voorschrift inzake hun ambtstermijn gegeven. Misschien moet daaruit worden afgeleid, dat het oorspronkelijk niet de bedoeling was, dat hun commissie langer dan zes jaren zou duren. Zij mochten voor vertering op hun bijeenkomsten en besoignes ieder niet meer dan anderhalve gulden per keer ten laste van de polder brengen en zij waren verplicht pertinente aantekening te houden van het gebesoigneerde. Helaas is van die aantekeningen niets bewaard gebleven *  .

Pas vanaf 1703 blijkt uit het archief wie de volgende gecommitteerden waren: allen Binnendijkers. In de 18e en 19e eeuw bleven de gecommitteerden in het algemeen aan tot hun overlijden. In 1704 geschiedde de aanstelling door schout, burgemeester en aftredende gecommitteerden met kennis en toestemming van de geërfden. In 1720 werden de geërfden bijeengeroepen om nieuwe gecommitteerden te kiezen *  .

Ambtenaren hadden gecommitteerde geërfden van Eemnes Binnendijks niet in dienst. Eén van hen beiden trad op als penningmeester voor de dagelijkse financiële zaken. Schrijfwerk , voornamelijk het opmaken van de rekeningen, werd verricht door de gerechtssecretaris. Afkondigingen, die altijd door het gerecht en gecommitteerde geërfden gezamenlijk werden gedaan, werden uitgevoerd door de gerechtsbode.