Het arrondissement Arnhem omvatte in de eerste tientallen jaren na 1838 de gehele Veluwe, het "kwartier van Veluwe", waarvan Arnhem eerste stad was, en enkele nabije Liemerse gemeenten. Dit gehele gebied was ingedeeld in zeven kantons die elk weer een aantal gemeenten omvatten. Het waren de kantons Arnhem, Zevenaar, Wageningen, Nijkerk, Elburg, Apeldoorn en Harderwijk. De arrondissementen maakten, overeenkomstig de Franse oorsprong, onderdeel uit van provincies of departementen. Op grond daarvan ontstonden de arrondissementen Arnhem, Zutphen, Nijmegen en Tiel. Met de opheffing van de provinciale gerechtshoven werden de arrondissementen onderdelen van de rechtsgebieden van de nieuwe gerechtshoven. Zo werden Arnhem en Zutphen in Gelderland en Almelo en Zwolle voor Overijssel de onderdelen van het twee provincies omvattende nieuwe ressort Arnhem. Na het opheffen van de rechtbank Nijmegen in 1877 en de rechtbank Tiel in 1933, heeft de rechtbank Arnhem de rechtsgebieden van deze rechtbanken gekregen.

Tot het rechtgebied van de rechtbank Arnhem behoorden tot 1933 de kantons Arnhem, Wageningen, Nijmegen, Elst, Doesburg en Terborg. Bij de wet van 17 november 1933, Stb. 602 is dit gewijzigd in de kantons Arnhem, Wageningen, Tiel, Nijmegen en Terborg (zie Huijbrecht, p. 166 e.v.).

Zie voor de rechtsgebieden van de kantons bijlage 2.