De directie Gelderland, met als standplaats Arnhem, werd gevormd toen in 1935 de minister van Waterstaat de toenmalige directie Gelderland en Overijssel ophief en de directie Gelderland en de directie Overijssel instelde.

In de directie Gelderland was van 1945 tot 1975 het beheersgebied verdeeld in twee arrondissementen, namelijk het arrondissement Arnhem, dat globaal het zuidwestelijke deel van Gelderland besloeg en het arrondissement Zutphen, dat de noordoostelijke helft van Gelderland in beheer had.

Gedurende de periode 1945-1975 behoorden de dienstkringen Arnhem, Nijmegen en Zaltbommel tot het arrondissement Arnhem. In 1962 werd de dienstkring Arnhem opgeheven en werden de dienstkringen Arnhem-West en Arnhem-Oost ingesteld. Het arrondissement Zutphen was in de periode 1945-1975 verdeeld in de volgende dienstkringen: Zutphen, Apeldoorn, Harderwijk, Dieren en de dienstkringen Twenthe-kanalen. Na medio 1948 ging laatstgenoemde dienstkring over naar het arrondissement Almelo van de directie Overijssel en Drenthe (zie bijlage 1).

Toen in 1975 de directie Gelderland gewijzigd werd in een zogenaamde functionele directie, waarbij de werkzaamheden werden verdeeld over een aantal functionele afdelingen, werden de arrondissementen Arnhem en Zutphen opgeheven. De onder de arrondissementen ressorterende dienstkringen werden gehandhaafd en geplaatst onder de hoofdafdeling Wegen en Oeververbindingen van de directie.

De taken van de beide arrondissementen vielen uiteen in het voorbereiden en uitvoeren van diverse werkzaamheden ten aanzien van de bouw, het beheer en het onderhoud van waterstaatswerken. Daarnaast verzorgden de arrondissementen de voorbereiding van allerlei zaken, die aan de directie Gelderland ter beslissing of doorzending moesten worden voorgelegd. Dit laatste was een gevolg van de sterk hiërarchisch opgebouwde structuur van de Rijkswaterstaat.

De taken van het arrondissement Arnhem lagen hoofdzakelijk op het terrein van de "droge waterstaat", dat wil zeggen de aanleg en het onderhoud van wegen en de daarmee samenhangende kunstwerken (viaducten e.d.). Het arrondissement Zutphen had taken zowel ten aanzien van de "droge" als de "natte" waterstaat.

De arrondissementsingenieurs (zie bijlage 2), die aan het hoofd van de arrondissementen stonden, kregen in de jaren zestig uitbreiding van hun bevoegdheden, zodat zij ten aanzien van bepaalde taakgebieden zelfstandiger konden optreden. De omvangrijkste uitbreiding betrof het goedkeuren van tekeningen voor het leggen van eenvoudige kabels en leidingen, het verlagen van trottoirs, alsmede het plaatsen van abri's door derden.