Inclusief twee langere onderbrekingen werd het 1951 en het was na drie jaar dan nog steeds niet duidelijk hoe het resultaat van het onderzoek aan het publiek zou worden getoond. Uit correspondentie tussen Ypma en commissie-lid Van Tuinen blijkt dat publicatie in welke vorm dan ook zelfs ter discussie heeft gestaan, met name door een gebrek aan enthousiasme voor het project van de kant van het verenigingsbestuur en door onduidelijkheid over de wijze een eventuele uitgave, de taal waarin het boek zou moeten worden geschreven en de hoge papierprijzen. Bovendien werd er getwijfeld aan de verkoopbaarheid van het boek op een `met `illegale' litteratuur verzadigde markt' *  . Ook Ypma zelf zag uitgave niet altijd zitten, maar hierover meer in het volgende hoofdstuk. Er kwamen dan ook verschillende alternatieven ter sprake. Zo heeft men even met de gedachte gespeeld, in de loop van 1949, om het resultaat in afleveringen aan de leden van de vereniging te doen toekomen. Waarschijnlijk door de stijgende papierprijs is het hier nooit van gekomen.

In 1952 werd definitief besloten tot uitgave van een boek. Er werd een begeleidingscommissie ingesteld: de Commissie tot Uitgave van een boek over het Friese Verzet. Hierin hadden vier leden zitting, allen gekozen uit de besturen van de subsidiërende instellingen. R. Schootstra, tevens voorzitter, voor de Vereniging "Friesland 1940-1945", S. Havinga voor de Stichting `Sneek 1940-1945', J. Spiekhout voor de stichting Je Maintiendrai en mevr. P. Bolleman voor de Stichting "Friesland 1940-1945". Steun vanuit Sneek zou pas worden verleend na inzage in het manuscript; men wilde weten of het werk een `positief Christelijke of humanistische signatuur' zou krijgen *  .

Uitgangspunt bij het schrijven van het boek was het verzet in vogelvucht weer te geven. Individuele acties zouden alleen worden vermeld als ze algemene ontwikkelingen verduidelijkten of nader illustreerden. De oplage bedroeg 2000 exemplaren waarvan de helft bij voorintekening werd verkocht. Het boek werd gedrukt bij uitgeverij Kamminga te Dokkum. Dit is overigens het laatste werk geweest dat de uitgeverij heeft laten verschijnen. Per 1 januari 1954 werd het Dokkumer fonds overgenomen door uitgeverij Laverman te Drachten *  .