Toen het archief van het raadgevend ingenieursbureau Kielman en Bootsma bij Tresoar in bewaring werd gegeven was het toegankelijk middels een door de administratie samengestelde en doorlopend genummerde dossierinventaris. Die kon om een aantal redenen niet gehandhaafd blijven. Om te beginnen waren de beschrijvingen van veel dossiers en bundels dermate vaag geformuleerd dat ze voor de onderzoeker vrijwel onbruikbaar waren. Een tweede serieuze bezwaar dat de dossierlijst aankleefde was dat hij zelfs de geringste vorm van systematiek ontbeerde. Dossiers over de meest uiteenlopende onderwerpen stonden onbekommerd naast en door elkaar. Ik zag mij derhalve voor een tweeledige taak gesteld. Vrijwel alle beschrijvingen moesten opnieuw worden geredigeerd en zij moesten worden gesystematiseerd. Over de beschrijvingen zal ik op deze plaats niet lang uitweiden. Het was eenvoudige ondoenlijk om de enkele duizenden dossiers nauwgezet te analyseren. In de praktijk betekende dit: even snoepen van de inhoud en een niet al te gekke beschrijving formuleren

Ook aan de door mij in de inventaris aangebrachte structuur zal ik geen lange beschouwingen wijden. De hoofdindeling laat ik zelfs geheel en al geheel en al onbesproken. Ik verwijs de gebruiker van de inventaris kortheidshalve naar de zeer uitvoerige inhoudsopgave, die aan het werkstuk vooraf gaat. Binnen de hoofdrubrieken werden de stukken zoveel als maar enigszins doenlijk was per plaats, gemeente, waterschap, veenpolder of ruilverkavelingsgebied geordend. De daardoor gecreëerde overzichtelijkheid weegt naar mijn overtuiging gemakkelijk op tegen het niet weg te redeneren feit, dat er talloze minirubriekjes zijn opgevoerd. Ik laat de beoordeling van zowel de beschrijvingen als de indeling aan de gebruiker van de inventaris over.

Een enkel woord over de kaarten en tekeningen. Deze stukken worden in de meeste dossiers aangetroffen, vaak in aanzienlijke hoeveelheden. Ik heb even overwogen om ze eruit te verwijderen en ze vervolgens afzonderlijk te beschrijven, met een verwijzing naar de dossiers waaruit ze afkomstig waren Maar dat zou een tijd verslindende operatie zijn geworden en dus heb ik dat denkbeeld snel laten varen. Kaarten en tekeningen die los werden aangetroffen en waarvan de samenhang met enig dossier niet in een oogopslag kon worden vastgesteld weerden in een afzonderlijke hoofdrubriek van de inventaris ondergebracht en beschreven.

Een vrij grote hoeveelheid stukken was dermate vervuild en beschimmeld, dat de reiniging ervan tegen een aanzienlijke kostenpost had moeten worden uitbesteed. Met toestemming van de Leeuwarder vestiging van Ingenieursbureau Bartels, dat Kielman&Bootsma in de jaren '90 van de vorige eeuw overnam en het archief bij Tresoar in bewaring gaf, werden de betreffende stukken ter vernietiging afgevoerd. De vernietigde dossiernummers worden aan het slot van deze korte inleiding opgesomd.

Het na vernietiging overgebleven deel van het archief heeft een omvang van 67 m'. Een onbelangrijke bron is het zeer beslist niet. Vooral belangstellenden in de geschiedenis van stedenbouw, waterstaat, ruilverkaveling en waterschappen en veenpolders kunnen hier het nodige van hun gading vinden

OVERZICHT VAN DE VERNIETIGDE DOSSIERNUMMERS. De volgende dossiers werden met toestemming van de bewaargever ter vernietiging afgevoerd: 41-46, 128-151, 162-175, 231-295, 331-346, 352-364, 366-385, 420-425, 434-459, 499-513, 526-538, 562-568, 570-575, 597-614, 648-660, 669-673, 710-712, 818-830, 832-834, 851-854, 855-862, 931-935, 938-1012, 1014, 1036-1070. 1072-1073, 1249-1278.

Ten aanzien van de openbaarheid van het archief is het volgende bepaald: het volledige archief is openbaar, m.u.v. dossiers die betrekking hebben op bankgebouwen. Deze dossiers zijn slechts openbaar na schriftelijke toestemming van de directeur van Tresoar.