Aan het eind van de 19e eeuw begon Everhardus Everts percelen bos, woeste grond en heide te kopen in de buurt van het Drentse dorp Anloo. Het was zijn bedoeling om in het bezit te komen van een jachtterrein. De later gebouwde jachthut bood hem de mogelijkheid op zijn jachtterrein te overnachten.

Zijn zoon Dirk Everhard Everts echter moet beschouwd worden als de grondlegger van het boscomplex, dat we nu kennen als de boswachterij Anloo. Van omstreeks 1910 af begon hij systematisch percelen bos, heide en woeste grond op te kopen, gelegen bij de percelen van zijn vader. Zijn bedoeling was het een bosbezit op te bouwen met het karakter van een landgoed, dat zich zou kunnen bedruipen uit eigen bosexploitatie en dat de familie Everts kon dienen als "buiten". Om dit doel te verwezenlijken werden naast gronden ook huizen gekocht en gebouwd, onder andere het landhuis "Ter Borgh". Door het bezit te Anloo in een naamloze vennootschap onder te brengen trachtte D.E. Everts te voorkomen dat het complex bij vererving weer uiteen zou vallen. Daartoe werd in 1937 de N.V. Bosaanplanting "Ter Borgh" opgericht, met als aandeelhouders de oprichter en zijn kinderen. Rendement leverde "Ter Borgh" niet op, er moest integendeel geld bij. Daarom droeg D.E. Everts aan "Ter Borgh" de boerderij over die hij in Sellingen bezat, dit met de bedoeling om "Ter Borgh" te voorzien van vaste inkomsten waaruit middelen geput konden worden voor exploitatie, uitbreiding en verfraaiing van "Ter Borgh".

Na het overlijden van D.E. Everts in 1952 werden zijn vier kinderen voor gelijke delen eigenaren van "Ter Borgh". De directie werd voortaan gevoerd door Everhard Everts. Onder zijn leiding ging men onverdroten voort met uitbreiding en verbetering van de bossen. De exploitatie bleef echter wisselvallig. Soms ging het redelijk, soms ging het slecht. Goede jaren onder invloed van de vraag naar mijnstuthout, minder goede jaren door het wegvallen van de vraag naar mijnhout door de sluiting van de Nederlandse mijnen. Ter verbreding van de financiële basis besloten de aandeelhouders in 1952/ 1953, op voorstel van hun directeur E. Everts, in beperkte mate de handel in inlands rondhout ter hand te nemen. Meer en meer kreeg echter "Ter Borgh" het al door D.E. Everts voorgestane karakter van familielandgoed. Zowel E. Everts, na het overlijden van zijn echtgenote, als zijn zuster M. ten Sijthoff-Everts met haar gezin vestigden zich daadwerkelijk op "Ter Borgh". De twee andere aandeelhouders, mevrouw A.C. Schokking-Everts en mevrouw A.A. Suringar-Everts, verbleven zomers veelal met hun gezinnen in de zomerhuizen die hun op "Ter Borgh" ter beschikking stonden.

Keerpunt in het vredige bestaan van "Ter Borgh" was het voorstel van de heer J.J. Schokking, echtgenoot van een der aandeelhoudsters, in de aandeelhoudersvergadering van 1970, toen hij opmerkte "dat het wellicht aanbeveling verdient niet alleen die 22¿ ha te verkopen, maar alle gronden behalve (enz.)". Aan de orde was namelijk de verkoop van 22¿ ha bos aan de overzijde van de rijksweg. Voor Schokking was dit een goede gelegenheid om het boseigenaar zijn nog eens op zijn merites te bezien.

Aanvankelijk was directeur E. Everts verrast en teleurgesteld door het voorstel, maar omdat men hem tevens in de gelegenheid wilde stellen om enkele bospercelen grenzend aan zijn huis te kopen, kon hij accoord gaan. Er werd besloten contact op te nemen met Staatsbosbeheer en in 1971 ging 163 ha over in eigendom van de Staat der Nederlanden. De vier aandeelhouders kochten ieder voor zich privé een perceel bos bij hun woningen, zodat er van het oorspronkelijke bosbezit voor "Ter Borgh" nog c. 25 ha overbleven. De naamloze vennootschap werd in 1973 omgezet in een besloten vennootschap met beperkte aansprakelijkheid (B.V.).

Naast de vier oorspronkelijke aandeelhouders zijn enkele kinderen aandeelhouder geworden van de nieuwe B.V. Bosaanplanting "Ter Borgh". De commerciële exploitatie van bossen behoort niet meer tot haar doeleinden. Haar functie is nog slechts het vormen van een band tussen de nakomelingen van de oprichter Dirk Everhard Everts.