Voor de samenvoeging hadden beide polders hun eigen bemaling. De Barrepolder had de Barremolen uit 1661 en waterde via de Zwetsloot uit op de Rijn. De Oude Groenendijksche polder voerde zijn water af via de Hoogeveensche Vaart en had hiervoor een eigen molen.
Met de samenvoeging in 1813 werd ook de bemaling geconcentreerd. Hiervoor werd onder de Hoogeveensche Vaart een houten combinatieduiker gelegd. Aan weerszijden van de duiker werd een molentocht gegraven, die de al bestaande molentochten van beide polders met elkaar verbond. Voortaan werd gebruik gemaakt van de Barremolen voor de bemaling van het gebied. De kosten van de aanleg van de duiker kwamen voor rekening van de ingelanden van de Oude Groenendijksche polder. Daar stond tegenover dat ze hun inkomsten konden aanvullen door de verkoop van hun molen. * 
Eind 1943 ging het wiekenkruis van de Barremolen als gevolg van een asbreuk verloren. De molen werd kort daarop weer gerepareerd. Er werd in die periode al nagedacht over mechanisatie van de bemalingsinstallatie, maar pas in 1958, nadat D&H van Rijnland vergunning hadden verleend voor het plaatsen van een hulpbemalingsinstallatie, ging het bestuur hiertoe over. Het gemaaltje werd vlak bij de Barremolen gebouwd en bestond uit een dieselmotor met Nyhuispomp. De molen zelf deed nu geen dienst meer en werd verkocht aan de Rijnlandse Molenstichting. Deze verkocht hem enkele jaren later weer aan Heinekens Brouwerijen Nederland NV. *