In oktober 2006 werden de inventarissen van de Sphinx (EAN_1012 en EAN_1014) en de Société Céramique (EAN_1013) gepresenteerd. Korte tijd later, in december 2006, werd in een kelder onder het Eiffelgebouwvan de Sphinx gelegen aan de Boschstraat nog 110 strekkende meter archief- en bibliotheekmateriaal aangetroffen uit de periode 1874 - 1984. Na selectie werd circa 12 strekkende meter ontdaan van het ergste vuil en overgebracht naar het depot van het SHCL. De archivalia bestonden voornamelijk uit gedrukte prijscouranten van de Sphinx, welke met de hand zijn bewerkt. Voorts uit prijscouranten en catalogi van West en Zuid-Europese aardewerkfabrieken. Deze laatste categorie prijscouranten is bewust door de Sphinx opgevraagd om prijsstellingen te kunnen maken van hun producten. Rond 1900 maken 4 tot 6 aardewerkprocucenten hun eerste prijsafspraken voor courante producten. Daar sluiten in de jaren daarna steeds meer aardewerkfabrikanten zich bij aan. Zo ontstaat de Conventie (convenire betekent samenkomen) van aardewerkfabrikanten. Dit kwantitatief materiaal stelt de onderzoeker in staat te bepalen in hoeverre de Sphinx de concurrentie aankon met andere aardewerkproducten.
In 2010 werd een overzichtstaat opgesteld, bestaande uit 475 nummers van het toen beschikbare deel van de aanwinst. Een tweede deel was opgeslagen in de Andrieskapel en werd daar in 2015 aangetroffen en vervolgens beschreven. Een derde deel werd geregistreerd onder de code DOC_0104 en derhalve niet bij de inventarisatie betrokken. Pas toen bleek uit het vergelijken van de diverse archiefstukken, dat dit materiaal tot het Sphinx-archief behoorde werd dit opnieuw bekeken, vergeleken met de reeds beschreven stukken, deels ontdubbeld en opnieuw beschreven. Buiten de prijscouranten en catalogi werden veel stukken aangetroffen welke tot het personeelsarchief behoorde. Een klein deel is in de bestaande beschrijvingen van EAN_1012 tot en met EAN_1014 toegevoegd zonder dat deze moesten worden gewijzigd.