Het archief van het bedrijf uit de inventarisperiode is wat gegevens, aangaande vorming en ordening van de in-, uitgaande en interne stukken betreft, zeer spaarzaam. Er zijn slechts een drietal concepten van registratuurregels (indien men hier van registratuur spreken mag) uit 1866, waarvan overigens niet zeker is dat zij werden toegepast. Naast deze registratuur zijn er nog de instructies voor de werkzaamheden van het `Bureau Central' uit de jaren 1866 en 1869. Alhoewel niet geschreven als richtlijn voor de archiefvorming hebben zij hierop vanzelfsprekend invloed uitgeoefend en geleid tot een orde die te bewonderen valt. De instructies tonen op de tweede plaats aan welke omvang het archief gehad moet hebben. Het oorspronkelijke oudarchief zou minstens 2 maal groter moeten zijn dan de geïnventariseerde 18 strekkende meters. Volgens de instructiebepalingen werden er voor de behandeling van de inkomende orders 4 parallellopende registers gebruikt; de basis registers waarin alle inkomende orders werden ingeschreven, een register voor de niet-voorradige papiersoorten, een register voor de exportorders en een register voor bijzondere papiersoorten. Hiervan bevinden er zich een achttal in het archief. Twee daarvan hebben betrekking op de jaren 1896 - 1937, basisregisters. De overige zes uit de jaren 1888 - 1898. Deze registers zijn bovendien niet compleet. Wanneer men bedenkt dat de instructies, waarin het bijhouden van deze registers werd voorgeschreven, dateerden uit 1866, dan is het duidelijk dat er minstens 50 van deze registers bestaan moeten hebben. Hetzelfde geldt voor de gehele in- en uitgaande correspondentie. De inkomende stukken zijn in hun geheel verloren gegaan. Van de uitgaande stukken zijn slechts enkele incomplete series van de registers teruggevonden. Uit het archief van de directie 3 delen 1913 - 1933, verkoop 63 delen 1893 - 1900, inkoop 8 delen 1892 - 1896, 1 deel 1899 - 1900 en 1 deel 1932 en uit het archief van de boekhouding 1 deel 1931 - 1933.

Zelfs waar het hier gaat om bepaalde uitgeselecteerde groepen van stukken, zoals stukken betreffende lompen, machines, materialen, enz., zou de totale uitgaande correspondentie een aantal series van tezamen zeker 360 - 400 registers vormen.
In de registers van de uitgaande stukken wordt bij elke brief verwezen naar de laatste voorgaande en de eerstvolgende brief aan dezelfde geadresseerde. Deze verwijzingen konden slechts geput worden uit agenda's, d.w.z. ontleend worden aan een of ander losbladig of boekvormig systeem voor het inschrijven in chronologische volgorde van de in- en uitgaande stukken. Er is in het archief geen enkele agenda of iets dergelijks aangetroffen. Dat zij bestaan vindt een aanwijzing te meer in de nummering aan de achterzijde van de `Stukken betreffende de handel in lompen in het algemeen en de aankoop door K.N.P. in het bijzonder'.
De kasboeken van 1860 - 1892 en de bankboeken van 1850 - 1920 ontbreken. Zo ook de zogenaamde `quinzaines' van 1860 - 1880.
De oorzaak van het verloren gaan van deze voor de geschiedenis waardevolle stukken en bestanddelen uit het archief kan gelegen zijn in de volgende mogelijkheden:
1. Bij de verhuizing van het kantoorgebouw aan het Vrijthof naar het fabriekscomplex, ca. 50 jaar geleden.
2. Door vervreemding (hetgeen een verschijnsel is dat in de archieven veelvuldig voorkomt en dat niets te maken heeft met ontvreemding) bij mutaties in de directie.
3. Door brand- en waterschade in 1942. Vast staat dat er zeer veel uit het oudarchief, dat eind 1942 opgeslagen lag in een ruimte tussen het toenmalige kantoorgebouw en de oude blekerij, tengevolge van brand- en waterschade is vernield. Ooggetuigen hebben verklaard dat toen werkelijk gegolden heeft, dat er gered moest worden wat er te redden viel. Niet bekend is wat er is vergaan. In 1943 werden de overgebleven registers gerestaureerd door de Maastrichtse boekbinder G. Kerpen.

De thans bewaarde stukken belopen een totaal van 18 strekkende meters, waarvan de zware folianten van de boekhouding het grootste deel uitmaken.