Vanaf 28 november 1942 functioneerde in Londen het Bureau Inlichtingen (BI), dat tot voornaamste taak had het inwinnen, verzamelen en doorgeven van allerlei inlichtingen op politiek en economisch terrein ten behoeve van de Nederlandse regering in ballingschap. Sinds het voorjaar van 1943 berustte de leiding van BI bij overste dr. J.M. Somer (schuilnaam "Karel"). In dezelfde periode zocht Tromp naar mogelijkheden om rechtstreeks contact met Londen te krijgen. Met veel moeite kreeg hij toestemming van de Duitse Verwaltung voor een reis naar Zweden, waar een fabriek voor radiobuizen gevestigd was. In mei 1943 stuurde hij één van zijn stafleden naar Stockholm. Deze W.J.H. Schreinemachers ("Rudi"), kwam daar eind augustus in contact met overste Somer. Op voorstel van Somer ging Schreinemachers mee naar Londen om nog datzelfde jaar als geheim agent naar Nederland terug te keren. In de nacht van 7 op 8 oktober 1943 werd Schreinemachers samen met een marconist gedropt boven Malden, nabij Nijmegen. Zijn opdracht was het verzamelen van economische, technische en wetenschappelijke gegevens met een accent op het herstel van de Nederlandse industrie en openbare nutsbedrijven. Daartoe droeg hij een lijst met vragen bij zich, die was opgesteld door de Nederlandse en Engelse inlichtingendiensten te Londen. Deze vragenlijst is bekend geworden als de "eleven questions regarding Philips Eindhoven" en bevindt zich tezamen met de beantwoording in het archief onder inventarisnummer 16. Daarnaast gaf Schreinemachers aan Tromp een opdracht van de Nederlandse regering door, om een noodzender bouwen voor het geval de Duitsers de grote radiozenders zouden opblazen als zij uit Nederland verdreven zouden worden.

Voor het beantwoorden van de elf vragen, dat enkele maanden in beslag nam, legde Tromp contacten met zijn persoonlijke en zakelijke relaties. Deze kring werd bekend als de groep-Harry, al is eigenlijk niet te spreken van een samenhangende groep. Veeleer was het een netwerk van informanten die Tromp inschakelde bij het beantwoorden van uit Londen afkomstige vragen. Twee belangrijke informanten waren C. von Lindern ("Kok") en Prof.dr. H.J. Zwiers ("Frederik"). In de hierop volgende maanden gaf Tromp economische, sociale, politieke en militaire informatie door aan het BI. Tromp schatte dat in totaal zo'n 20.000 pagina's op microfilm naar Londen zijn gesmokkeld *  . Een aantal van deze rapporten is terug te vinden in rubriek III-d (Inlichtingenrapporten, blz. 10).

Via de militair-attaché in Bern, generaal-majoor A.G. van Tricht, bereikten de rapporten Londen. De eerste rapporten werden medio januari 1944 via de Zwitserse Weg (Weg B) door een koerierster van de groep Fiat Libertas meegenomen en lagen al op 2 februari op de bureaus van BI. Aangezien de meeste rapporten enkele weken onderweg waren of helemaal niet aankwamen, was dit een snelle zending *  . Een groot deel van de rapporten werd echter meegesmokkeld door mr. W.E.A. de Graaff die onder valse voorwendselen herhaaldelijk toestemming van de Duitse autoriteiten wist te krijgen om naar Zwitserland te reizen. Sporadisch kwam het voor dat spoedeisende berichten via radiozenders werden doorgeseind. Meestal maakte Tromp dan gebruik van de zendapparatuur van andere verzetsgroepen. Enige tijd had hij de beschikking over een gedropte marconist wiens zender verstopt was in de kerktoren van Tongelre *  .

De zo naar Londen gesmokkelde of geseinde informatie vormde een belangrijke bijdrage voor de aankooppolitiek en reconstructiepolitiek van de Nederlandse regering ten behoeve van de wederopbouw van de Nederlandse industrie *  .

Ook had Tromp nauwe contacten met de spionagegroep Geheime Dienst Nederland (GDN). Deze was opgericht door J.M.W.C. Iansen ("Max") en vanaf eind maart 1944 geleid door W. Schoemaker ("Miki"). Nadat op 19 mei 1944 de contactpersoon tussen de groep-Harry en GDN (M.F. Elkerbout alias "Siem") was gearresteerd, onderhield Tromp namens GDN het contact met BI. Onder codenaam XYZ presenteerde Tromp zich op 30 mei 1944 als de verbindingsschakel met BI te Londen. Miki leverde de inlichtingenrapporten aan en Tromp zorgde voor de contacten met Londen en de financiering van de organisatie. Op deze wijze onderhield GDN een intensief berichtenverkeer met BI.