Strikt genomen horen de archieven van de provisorieën niet in deze inventaris thuis. Zij waren in voorreformatorische tijden algemene instellingen van armenzorg. De heer/vrouwe van Bredevoort was opperprovisor. Vanaf 1677 mocht de kerkenraad kandidaten stellen voor de vacatures van provisor, aan welke voordrachten de heer/vrouwe zich steeds conformeerde.
De provisorie van "Dorp-Beggelder" en "De Heurne-Suderwick" hadden elk twee provisoren, waarvan elk jaar de helft vervangen werd. In 1721 besloot de kerkenraad zo mogelijk aftredende ouderlingen te kandideren.
De afhoring der rekeningen geschiedde waarschijnlijk door de drost van Bredevoort, enkele geërfden en de predikant, vanaf 1820 enkel door de kerkenraad, inclusief de predikant. Op den duur leek het wel of de provisorieën kerkelijke instellingen waren. De opheffing van de heerlijkheid Bredevoort, zonder dat de in 1811 gevormde mairie (gemeente) Dinxperlo het opperprovisorschap overnam, droeg hieraan in belangrijke mate bij.
Vanaf 1677 functioneerde tevens de diakonie als tweede instelling van armenzorg. In 1836 besloten de provisoren en de kerkenraad de provisorieën in de diakonie op te doen gaan. Historisch gezien was dit niet terecht, wel verklaarbaar.
Omdat we de archivalia van de provisorieën bij dat van de diakonie aantroffen en de bezittingen en taken in 1837 ook geheel door de diakonie zijn overgenomen, zijn de archivalia bij de inventarisatie bij die van de diakonie beschreven.
Hoewel de diakenen deel uitmaken van de kerkenraad vormen ze toch wel een zodanig uitgesproken archief van de diakonale taken dat de archivalia van de diakonie apart beschreven zijn, zoals gezegd samen met die van de provisorieën. De rekeningen der diakonie werden door de kerkenraad afgehoord (gecontroleerd), sinds 1938 door een accountskantoor en vanaf 1953 tevens door het Provinciaal College van Toezicht.