Op een in 1798 samengestelde lijst van ambtenaren in dienst van de stad, staan een nachtwaker en de stadsdiender vermeld. Dit waren destijds de enige twee beambten die te Doetinchem een taak hadden op het gebied van handhaving van de openbare orde en veiligheid. In 1811 werd voor het eerst de term 'veldwachter' gebruikt. Het stadhuis aan de Markt diende gedurende de 19e eeuw uitvalsbasis van de veldwachters. In 1905 had een reorganisatie plaats. Er werd een chef-veldwachter aangesteld en aan de Markt werd in een aan het stadhuis grenzend pand een lokaal ingericht voor de politie. Voor het overige werd dat huis bestemd tot woning voor de chef-veldwachter. De arrestantencellen bevonden zich onder de bordestrap van het stadhuis. Op een foto uit 1918 is te zien dat het korps toen bestond uit minstens zeven dienders en een chef-veldwachter. In 1943 - het personeel van het korps had zich inmiddels aanmerkelijk uitgebreid (een groepsfoto uit 1942 toont twaalf geüniformeerden) - werd een herenhuis aan de Plantsoensingel betrokken waar ook de arrestantencellen werden ingericht. Van 1956 tot mei 1961 resideerde de gemeentepolitie in een pand aan de Keppelseweg dat gehuurd werd van de Gelderse Tramweg Maatschappij. In 1961 werd samen met de brandweer en de ambulancedienst een nieuw gebouwd pand aan de oever van de Oude IJssel betrokken (C. Missetstraat).
Bemoeilijkende factor bij onderzoek naar de geschiedenis van de Doetinchemse gemeentepolitie is de grotendeelse teloorgang van het Doetinchemse gemeentearchief 1811-1945 bij het bombardement van de stad in maart 1945. Als bron van het hiervoor beschrevene werd gebruik gemaakt van het in 1986 verschenen en door A.K. Kisman geschreven boekje 'Van Veldwachter tot Gemeentepolitie 1811-1986'.