De stichting Algemene Hulpdienst Velsen is opgericht bij notariële akte d.d. 23 mei 1972, gepasseerd voor notaris J.C.M. Gall te Velsen.
Voorafgaande aan de oprichting van de stichting zijn een werkgroep en een stuurgroep doende geweest met de formulering van een doelstelling en een takenpakket voor een hulpdienst in Velsen en met het ontwerpen van een werkwijze voor de hulpverlening. Die werkgroep heeft zich in den lande georiënteerd op de taak en werkwijze van vergelijkbare organisaties in andere Nederlandse gemeenten. Uit in het archief aangetroffen stukken mag afgeleid worden dat de werkgroep informatie heeft gevraagd en ontvangen van reeds bestaande organisaties in Amstelveen, Rotterdam en Uitgeest.
De Stichting Algemene Hulpdienst Velsen heeft zich ten doel gesteld de opvang en de uitvoering van incidentele dienstverlenende activiteiten aan diegenen die dat nodig hebben en die zich daartoe zelf of via anderen tot haar hebben gewend, ongeacht godsdienstige of politieke overtuiging, levensbeschouwing of maatschappelijke positie en voorts al hetgeen met een en ander rechtstreeks of zijdelings verband houdt of daartoe bevorderlijk kan zijn, alles in de ruimste zin des woords; aldus een citaat uit de statuten.

De statuten zijn naar aanleiding van een bestuursbesluit d.d. 25 februari 2002 gewijzigd, welke wijziging bij notariële akte, gepasseerd voor notaris Cornelis Smit te Velsen, is bekrachtigd.
Het stichtingsbestuur slaagde er spoedig in een team van vrijwilligers te vormen en onderhield door de jaren heen op actieve wijze contact met deze ploeg medewerkers. Voor het in ontvangst nemen van vragen om hulpverlening werd al in 1972 een kernteam van medewerkers gevormd, die de telefoonpost van de hulpdienst volgens rooster bezetten. Daarmee werd de bereikbaarheid van de hulpdienst voor hulpvragers gegarandeerd.
De meest voorkomende vormen van dienstverlening waren: vervoer van ouderen naar huisarts of ziekenhuis, vervoer naar zang en sport, hulp in de huishouding bij ziekte, huisbezoek bij zieken, koken voor zieken, oppasdiensten bij zieken en kinderen, klusjes in huis en tuin, hond uitlaten, informatiebemiddeling.

De medewerkers en medewerksters van de telefoonpost kregen een vergoeding op basis van gewerkte dagdelen. Daarnaast kwamen zij in aanmerking voor een vergoeding van telefoonkosten bij gebruikmaking van hun privé telefoonaansluiting. De overige vrijwillige medewerkers ontvingen geen vergoeding voor door hen verleende diensten aan cliënten. Als blijk van waardering organiseerde het bestuur jaarlijks een etentje of uitstapje voor de vrijwilligers van de hulpdienst.
Uit de archiefstukken blijkt voorts dat het bestuur zich veel moeite getroostte bij het opbouwen en instandhouden van een adequaat netwerk binnen de gemeente Velsen. Het bestuur wist voor de stichting dan ook een goed draagvlak te vormen binnen de plaatselijke samenleving. Het bestuur onderhield intensieve contacten met de subsidiegevende gemeentelijke overheid en met donatie verlenende instanties en organisaties. Diverse malen ontvingen bestuursleden en vrijwilligers een koninklijke onderscheiding voor hun inzet.
In de loop van de jaren 2003 en 2004 is het aantal aanvragen voor dienstverlening en de beschikbaarheid van bestuursleden en vrijwilligers dermate verminderd, dat het toen zittende bestuur besloot de stichting per 30 juni 2004 op te heffen en per 1 juli 2004 taken over te dragen aan het Centraal Orgaan Bejaardenbeleid te Velsen. Een zeer actieve vrijwilligersorganisatie hield daarmee op te bestaan en beëindigde haar verdienstelijke rol in het kader van de samenlevingsopbouw in Velsen.