Reserve kolonel der Cavalerie jhr. P. (Pieter) J. Six werd op 5 april 1895 te Amsterdam geboren als zoon van de en jhr. Jan Six. Hij groeide op in een patriciërsmilieu en bezocht het Barlaeus-gymnasium in Amsterdam. Na de afkondiging van de mobilisatie in 1914 meldde hij zich als vrijwilliger bij het Wapen der Cavalerie. Op 8 juli 1916 werd hij benoemd tot reserve 2de luitenant. In 1918, gedetacheerd in Zuid-Limburg, raakte hij nauw betrokken bij de internering van de Duitse kroonprins Friedrich Wilhelm (zoon van keizer Wilhelm) toen deze op 11 november 1918 de Nederlandse grens overstak. Met een sectie wielrijders begeleidde hij hem van de grens naar Maastricht.

Six speelde een vooraanstaande en actieve rol bij het verzet in Nederland tijdens de Tweede Wereldoorlog. In de meidagen van 1940 was Six, inmiddels bevorderd tot reserve , met zijn eskadron in het noorden van de gelegerd, maar nam niet deel aan daadwerkelijke gevechtshandelingen. In 1941 ging hij, op uitnodiging van de van de P.M.R. Versteegh deel uitmaken van de (O.D.). Deze militaire verzetsorganisatie werd opgericht in augustus 1940 door luitenant-generaal b.d. jhr. W. Röell en de reserve luitenant-kolonel J.H. Westerveld. In 1942 werd de top van de O.D. grotendeels door de Duitse Sicherheits Dienst opgepakt, kort daarop nam Six, in augustus 1942, als chef-staf de leiding op zich. Hoewel de Duitse bezetter, die in de OD een gevaarlijke tegenstander zag, een felle jacht op deze organisatie maakte, slaagde Six erin de O.D. uit te breiden tot een efficiënt werkend geheel. Vanuit die positie vervulde hij een voortrekkersrol bij de bundeling van de verzetsinspanningen in Nederland. Hij stond dan ook vanuit Amsterdam in nauw contact met de Nederlandse regering in ballingschap te Londen. In september 1944 ging zijn organisatie deel uitmaken van de (B.S.), Six vervulde daarbij een rol als ondercommandant. In april 1945 voerde Six namens de commandant B.S., reserve kolonel H. Koot, rechtstreekse onderhandelingen met Duitse rijkscommissaris, . Het doel hiervan was de executies en vernielingen te stoppen en het uitgehongerde westelijk Nederland van de totale ondergang te redden. De O.D. stelde zich na de bevrijding onder andere tot doel de handhaving van orde en rust en de vorming van een voorlopig bewind.

Na de bevrijding werd Six, inmiddels bevorderd tot reserve-kolonel der Cavalerie, sous-chef van de staf van het Militair Gezag onder leiding van . In het naoorlogse Nederland vervulde hij bovendien bestuursfuncties bij verschillende oudstrijdersverenigingen en aanverwante organisaties, o.a. bij het Nationaal Instituut Steun Wettig Gezag (NISWG). Het NISWG, dat opgericht werd in 1948, was officieel verantwoordelijk voor het verzorgen van voorlichting en propaganda voor de werving van vrijwilligers voor de Nationale Reserve, de Reserve Grensbewaking en de Reserve Rijks- en Gemeentepolitie. De relatie tussen het NISWG en de regering was onduidelijk en niet beschreven. Het NISWG is in de loop van 1958 opgeheven omdat interne verdeeldheid en conflicten tussen het bestuur en overheid het doelmatig functioneren van het NISWG verhinderde.
Voor zijn verdiensten tijdens de Tweede Wereldoorlog werd Six in 1946 benoemd tot ridder der 4de klasse der . Tevens ontving hij hoge en onderscheidingen. Hij was niet alleen een legendarisch verzetsman maar ook een veelzijdig sportbeoefenaar (vliegerij, ruitersport en schermsport), daarnaast kunstkenner, groot organisator en een bekwaam bestuurder. Six overleed op 91-jarige leeftijd op 27 april 1986 te 's-Gravezande. Na zijn dood vernoemde de in 1987 een Amsterdamse kazerne naar hem. *