Majoor M. (Marinus) W. Rooze werd geboren te Yerseke op 15 februari 1927. Hij trad als oorlogsvrijwilliger in dienst op 17 november 1944 te Sint-Niklaas in België. Vervolgens werd hij bevorderd in de rang van tijdelijk sergeant en verbleef vanaf september 1945 een half jaar in Engeland. Na terugkeer in Nederland doorliep hij in de jaren 1946 en 1947 de School voor Reserveofficieren waarop hij bij het 3e Regiment Infanterie werd geplaatst. Op 1 september 1947 volgde zijn bevordering tot reserve 2e luitenant. Aan het begin van 1948 vertrok Rooze naar Nederlands-Indië, waar hij ernstig gewond raakte. Deze verwonding zou ingrijpende consequenties hebben voor zijn verdere loopbaan.
Na in 1949 wederom terug gekeerd te zijn in Nederland werd hij bevorderd tot reserve 1e luitenant en in 1952 kreeg hij een aanstelling als beroepsmilitair. Gedurende zijn plaatsing bij diverse territoriale- en garnizoenscommando's doorliep hij de school voor de Militaire Inlichtingen Dienst en werd uiteindelijk bevorderd tot kapitein. In 1958 volgde Rooze de cursus ABC oorlogsvoering en werd daarna overgeplaatst naar de Stafcompagnie van de 4e Infanteriedivisie als commandant van het 123e Contra-Inlichtingendienst Detachement. In 1960 werd hij gedetacheerd bij de Hogere Krijgsschool (HKS), waar hij de cursus staftechniek volgde. Na het behalen van het Brevet Bekwaamheid Generale Staf werd hij overgeplaatst naar de Staf van de Bevelhebber der Landstrijdkrachten. Op 1 maart 1965 werd Rooze bevorderd tot majoor.
Op 23 november 1968 werd Rooze eervol ontslag verleend uit de militaire dienst. In datzelfde jaar werd hij benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje Nassau, 'met de zwaarden'. Hij was drager van het Ereteken van Oorlog en Vrede met de jaargespen 1948 en 1949. Na zijn militaire loopbaan maakte hij nog carrière als bouwkundig tekenaar, daarnaast verdiepte hij zich als amateur historicus in de krijgsgeschiedenis. Majoor b.d. M.W. Rooze overleed te Oosterland op 21 februari 1978.