Joop van der Meij (Johannes Nicolaas Jozef van der Meij), werd geboren te Luttenberg in 1910. Hij groeide op in Nederlands-Indië, kwam in 1928 bij de Koninklijke Marine als adelborst en werd in september 1931 beëdigd als luitenant-ter-zee derde klasse. Het eerste gedeelte van zijn loopbaan bracht hij door in Nederlands-Indië, waar hij bij de Onderzeedienst diende. In 1937 keerde hij terug naar Nederland, en was enige tijd werkzaam op de afdeling personeel van het ministerie van Marine. Daarna voer hij op Hr. Ms. Hertog Hendrik en was hij betrokken bij konvooivaren in de Straat van Gibraltar tijdens de Spaanse Burgeroorlog. Als officier was hij verbonden aan de in Den Helder gevestigde opleiding Militaire Vorming en het begin van de Tweede Wereldoorlog maakte Van der Meij in die plaats mee. Hij werd op het wachtschip Hr.Ms. Willemsoord geplaatst en daarna eervol door de bezetter uit de zeedienst ontslagen. Hij was 'vrij op erewoord'. In september 1941 poogde hij met een groep vertrouwelingen in een kleine motorboot de Noordzee over te steken, om zich in Engeland bij de Nederlandse Strijdkrachten te voegen. Door een ongelukkige samenloop van omstandigheden vielen ze in handen van de Duitsers.

Tegen Van der Meij werd de doodstraf geëist, maar na anderhalf jaar van procederen volgde een omzetting van deze straf in tuchthuisstraf. De rest van de oorlog zat Van der Meij in verschillende gevangenissen in Duitsland. Na de bevrijding in 1945 was hij eerste officier van de marinekazerne te Amsterdam. Daarna keerde hij met torpedobootjager Hr.Ms. Tjerk Hiddes terug naar Indië. In Oost-Java, Pasir Poetih, Tjilatjap en Malang nam hij deel aan de politionele acties en vervolgens aan de bezetting van het eiland Menari bij Soerabaja. In 1951 werd hij aangesteld als hoofd van het bureau Officieren van de personeelsafdeling van het ministerie in Den Haag, waarna hij commandant van Hr.Ms. Evertsen werd. In 1956 werd hij bevelvoerend officier van het Marine Opleidingskamp in Hilversum en was verbonden aan het Defensie Studie Centrum. In 1962 volgde zijn benoeming tot directeur van het Katholiek Ziekenhuis te Hilversum, een functie die hij tien jaar zou uitoefenen. In 1997 verschenen de oorlogsherinneringen van Van der Meij. Twee jaar later, op 6 maart 1999, overleed hij.