Het Steenwijker Fanfarekorps Tot Steun In De Strijd werd opgericht op 26 februari 1918. Ze konden de instrumenten overnemen van het Steenwijker Fanfarekorps dat in de Eerste Wereldoorlog ter ziele was gegaan.
Het korps was verbonden met de arbeidersbeweging. In eerste instantie werd alleen opgetreden bij partij- en vakbondsactiviteiten, maar later trad het korps ook op bij schoolreisjes, buurtfeesten, sportevenementen, Sinterklaas en dergelijke.
In 1925 sloot het korps zich aan bij de Federatie van Harmonie- en Fanfarekorpsen. Vanaf dat jaar tot 1937 ging het korps vrijwel jaarlijks naar een concours. Het korps klom op van de Vierde Afdeling Fanfare naar de Eerste Afdeling.
De Tweede Wereldoorlog was een moeilijke periode. Op 31 december 1942 waren er door de te werkstelling in Duitsland nog maar 17 leden. Het korps bleef echter bestaan. Toen op 12 april 1945 Steenwijk werd bevrijd werden de repetities onmiddellijk hervat en de avond van de 4e Mei werd een mars door de stad gemaakt ter viering van de capitulatie van de Duitse strijdkrachten in Nederland.
Het aantal leden begon weer toe te nemen en het korps trad weer op. In 1950 trad het korps zelfs vijfenveertig keer op, waardoor het zeer populair werd.
In 1958 werden nieuwe statuten vastgesteld. Hierin werd vastgelegd dat het doel van het fanfarekorps was: de beoefening der instrumentale muziek en deze muziek mede dienstbaar te maken voor de culturele opbouw van de moderne socialistische arbeidersvereniging.

In 1960 promoveerde het korps van Eerste Afdeling naar Afdeling Uitmuntendheid. Het begin van de jaren zestig waren nog succesvol. Het aantal leden steeg tot 49 in 1964 en er werden succesvolle optredens gegeven. Vanaf 1964 ging het echter bergafwaarts. De repetities werden steeds slechter bezocht. De dirigent was vaak afwezig en de leider van het tamboerkorps vertrok. In 1966 werd zelfs nauwelijks gerepeteerd en dus werd er ook niet opgetreden. Het ledental daalde naar 34. Het dieptepunt kwam in 1967 toen het korps niet in staat was om voldoende mensen bij een te brengen voor de Avondvierdaagse.
Er werd een commissie ingesteld om het korps nieuw leven in te blazen. Er werd een datum vastgesteld voor een uitvoering en voor een receptie ter gelegenheid van het vijftigjarig bestaan. Even leek het fanfarekorps weer tot leven te komen. Het bleek echter van korte duur.
Er werd besloten om te stoppen. In oktober 1969 werden de instrumenten en uniformen ingeleverd bij de gemeente, die het korps het geld had geleend voor de aanschaf. De gemeente verkocht in de loop van 1970 en 1971 de instrumenten en uniformen. In 1971 werd het de Steenwijker Fanfare Tot Steun in de Strijd officieel opgeheven.