Slagharen is een katholieke enclave in een bijna uitsluitend reformatorische omgeving. Het ontstond in de 19e eeuw, toen overwegend katholieke Duitsers uit de omgeving van Hannover zich er vestigden om turf af te graven. Gedurende de 30e jaren van de 20e eeuw nam de bevolking van Slagharen en omgeving toe, zodat de parochiekerk van Slagharen te klein dreigde te worden. Besloten werd een tweede parochiekerk te bouwen in de klein buurtschap de Belte, ten noorden van Slagharen.

Pastoor G.J. Bos kwam in maart 1940 naar Slagharen. Hij maakte onmiddelijk plannen voor een nieuwe kerk en pastorie. De tekeningen waren al klaar toen in mei 1940 de Tweede Wereldoorlog uitbrak. Gedurende de oorlogsjaren werd er "ondergronds" verder gewerkt aan het plan om een eigen parochiekerk in de Belte te realiseren. Per 1 juni 1945 werd het "Fonds tot financiering van de bouw ener nieuwe Parochiekerk te Slagharen-Noord" opgericht. Door een collecte onder toekomstige parochianen kon al een bedrag van 21.000 gulden worden opgehaald. Dit bedrag was in juli 1946 opgelopen tot ruim 34.000 gulden. Kapelaan E.L.H.A. Jägers te Arnhem werd op 23 augustus 1946 tot bouwpastoor benoemd. Jägers vertrok in 1949 naar Enschede. De Didamse kapelaan G.J. Woertman werd benoemd tot nieuwe bouwpastoor.

Na jaren van moeizame onderhandelingen kwam er in 1950 eindelijk schot in de zaak. Tekening en bestek voor kerk en pastorie waren nu definitief klaar. De bouwvergunningen kwamen binnen en op 24 april 1950 vond de openbare aanbesteding plaats. De bouw werd gegund aan de firma Ribberink uit Hengelo. Als architect werd J. Sluymer uit Enschede aangetrokken. De eerste steenlegging vond plaats op donderdag 29 maart 1951. Er woedde een onstuimige sneeuwjacht en er stond een scherpe, koude oostenwind, maar deken A.F.J.M de Wit uit Zwolle legde ongestoord de eerste steen. De bijeenkomst werd bijgewoond door honderden gelovigen. De nieuwe parochie werd door aartsbisschop B.J. Alfrink op 7 september 1951 opgericht.

In de geschiedenis van de Fatima-kerk in de Belte zijn een aantal belangrijke momenten aan te wijzen: kerkconsecratie (20 september 1951), installatie G.J. Woertman tot eerste pastoor (23 september 1951), aanleg parochieel kerkhof (1951/1952), bijkeuken (1952) en garage (1958) bij de pastorie, bouw parochiehuis annex kleuterschool (1958-1960), bouw (1960) en verkoop (2004) jeugdgebouw, bouw (1951) en restauratie orgel (1966, alsmede de viering van het 12,5 (1963), het 25 (1976) en het 50-jarig (2001) bestaan van kerk en parochie.

Na de millenniumwisseling werd al snel duidelijk dat grote veranderingen op komst waren. Gedwongen door maatschappelijke ontwikkelingen (minder priesters en toenemende ontkerkelijking) kwam een fusiebeweging op gang. Geleidelijk aan ontstonden er clusters en samenwerkingsverbanden tussen parochies in Noord-Oost Salland. Vanaf 2008 ondernam het parochiebestuur verwoede pogingen om haar zelfstandigheid te behouden. Per Aartsbisschoppelijk besluit werd de Belte met ingang van 1 januari 2011 opgenomen in de uitgestrekte nieuwe parochie "Emmanuel".

Het archief van de parochie "Onze Lieve Vrouw van Fatima" te De Belte loopt over de jaren (1884) 1951-2010 (2011) en kent een omvang van 2, 62 m1. Het werd aangetroffen in de kelderruimte en op de zolderverdieping van het parochiecentrum. De bewerking vond plaats in 2014/2015 en werd verricht door mw. J. Luiken, onder begeleiding van J.J. Seekles. Er werd een overeenkomst van inbewaargeving (beperkt openbaar) opgesteld.