De eerste land- en tuinbouworganisatie ontstond omstreeks 1880, ten tijde van een langdurige landbouwcrisis, ook wel genoemd de "Crisis der tachtiger jaren". Europa werd overspoeld met goedkope Amerikaanse tarwe. Na de tarwe werden de overige granen en akkerbouw-producten meegesleurd in de recessie, ook de veehouderij kon niet aan de malaise ontkomen. Tot overmaat van ramp gingen Frankrijk, België en Duitsland beschermende maatregelen invoeren, terwijl de Nederlandse regering bleef vasthouden aan het principe van de vrijhandel. Volgens veel boeren werd het daarom tijd om de krachten te bundelen.

In 1884 besloten de verschillende provinciale landbouwmaatschappijen samen te gaan werken Zij noemden zich het Nederlands Landbouwcomité. Deze nieuwe organisatie was beter bij machte om een krachtige, actieve sociaal-economische politiek ten gunste van de landbouw te bevorderen. Helaas waren het vrijwel alleen de grootgrondbezitters en beter gesitueerden die de lakens in het bestuur mochten uitdelen. De vele kleine (pacht)boeren van de oostelijke en zuidelijke zandgronden voelden zich er niet in thuis. Daarnaast werd het door een grote groep als een gemis ervaren dat het Nederlands Landbouwcomité in godsdienstig opzicht neutraal was. Deze groep wilde liever een standsorganisatie op christelijk-principiële gronden. Initiatiefnemer voor een land- en tuinbouworganisatie op Christelijke leest was de Sittardse onderwijzer Jan Claessen. Hij kreeg steun van het Limburgse kamerlid Jan Truijen en de Heeswijkse pater Gerlachus van den Elzen. In zijn encycliek "Rerum Novarum" wees paus Leo XIII op het recht van arbeiders om hun eigen organisatie op te richten. Met deze steun in de rug werd op 31 januari 1896 de Nederlandse Boerenbond opgericht. De Boerenbond wilde socialer zijn, de boer als mens in het middelpunt van de belangstelling zetten. Met deze uitgangspunten voor ogen trokken Katholieke en Protestants-Christelijke boeren en tuinders samen op om de belangen van hun leden te behartigen. Na twintig jaar vond men het echter tijd dat ieder een eigen organisatie stichtte. Zo werd op 23 augustus 1917 te Arnhem de Aartsdiocesane Rooms Katholieke Boeren- en Tuindersbond (A.B.T.B) opgericht. Op deze vergadering riep het bestuur de leden op vele nieuwe afdelingen in het leven te roepen.

De Ommense afdeling werd opgericht in 1922. Bestuurders van het eerste uur waren Jan Meijerink en Hermannus Kodden. Het 40 jarig bestaan werd in 1962 gevierd. De afdeling hield zich bezig met het tonen van films, het organiseren van cursussen en het uitnodigen van sprekers voor informatieavonden over tal van onderwerpen, zoals ruilverkaveling, veevoeders, bemesting etc. In april 1988 werd in een ledenvergadering over opheffing van de afdeling gesproken. Het aantal leden was sterk teruggelopen. Vacatures in het bestuur konden niet vervuld worden. De afdeling Ommen werd in 1989 opgeheven. Het merendeel van de leden gingen over naar de afdeling Vilsteren.