Op het eiland lagen bleken voor het drogen van wasgoed, die via twee bruggetjes over het Smalle Gat te bereiken waren. Op 10 juli 1641 kwam een bleek met het daarbij staande getimmerte in het bezit van Albert Florijs en Trijne Jansen, zijn huisvrouw. De weduwe van Albert Florijs verkocht de bleek op 8 juni 1660. Nieuwe eigenaar werd Abraham Marcus. (2 , HCO, Familiearchief Heerkens inv.nr. 1343) De bleker Abraham Marcus was blijkbaar al eigenaar of huurder van een andere op het eiland gelegen bleek. In 1652 sloot hij een overeenkomst met muntmeester Arnoldt van Romunde over de aanleg van een visvijver, het maken van een aarden wal en het gebruik van een sloot ten behoeve van het werken op de bleek. (3, inv. nr. 10) Van Romunde had heel wat te stellen met Marcus. De bleek was gelegen naast de hof van Van Romunde.

In 1656 sloten beiden andermaal een overeenkomst om een einde te maken aan een geschil inzake het plaatsen van een hagedoorn langs de visvijver en het herstellen en onderhouden van de draaiboom naar de bleek. (4, inv.nr 12)Twintig jaar later in 1676 voerden ze opnieuw een juridische strijd met elkaar. Ditmaal ging het om het gebruik en onderhoud van de brug over het Smalle Gat. (5, inv.nr. 13) Op 20 maart 1684 verkochten de voogden van de kinderen van Johannes Abrahams ten Oosten de helft van een bleek met getimmerte aan Abraham Marcus ten Oosten en zijn vrouw Maria Hendricks van Lochum. De andere helft behoorde toe aan Marcus Abrahams ten Oosten. Op diezelfde dag verklaren Marcus Abrahams (?) en Maria Hendricks van Lochum dat ze 1500 car. guldens schuldig zijn aan Servaes Witcop en Anna Peeze. Als onderpand stellen ze de gehele bleek, gelegen buiten de Kamperpoort op de Timmerwerf. Nader onderzoek moet uitwijzen of werkzaamheden in het kader van het blekersbedrijf nog lang op het eiland zijn uitgeoefend.