Het bestuur had intussen al verschillende keren besprekingen gevoerd met het gemeentebestuur over de steeds slechter wordende financiële situatie. Op 7 april 1972 vraagt het gemeentebestuur een lange termijn prognose naar aanleiding van de ontvangen begroting over 1972. *  In 1974 had het bestuur wederom een onderhoud met burgemeester en wethouders over het financiële probleem en de voortschrijdende leegloop; leegkomende kamers bleven meer en meer leeg staan. Uiteraard waren de meer comfort biedende bejaardentehuizen daar mede de oorzaak van. *  Er waren 28 kamers, waarvan er dat jaar tien leeg stonden. Het jaar daarop stonden er al twaalf kamers leeg. Handhaving was echter nog steeds het uitgangspunt van het bestuur. *  Maar mede door de steeds groter wordende leegloop dreigde de exploitatie helemaal scheef te lopen. Er werd gesproken over renovatie van het complex, doch dit bleek niet haalbaar. Tenslotte werd in de gecombineerde bestuursvergadering met een delegatie van het gemeentebestuur van 4 juni 1976 vastgesteld dat het beginsel van de stichting, namelijk "gegeven den armen ten eeuwigen dage", in feite was komen te vervallen door het in werking treden van de Algemene Bijstandswet en de Algemene Ouderdoms-voorzieningen Wet, alsmede door de talrijke verzorgingscentra voor mensen op leeftijd.

Daarom werd het volgende door het bestuur voorgesteld:
1. Het bestuur zal in zijn geheel aftreden; twee leden zullen echter aanblijven om bij de verwachte afwikkeling van zaken te assisteren.
2. Het gehele complex zal aan de gemeente worden overgedragen.
3. De gemeente zal moeten zorgen dat voor de huidige bejaarde bewoonsters vervangende woonruimte beschikbaar komt.
4. De gemeente zal aan het gebouw een andere bestemming dienen te geven. * 
Hiermee werd het begin van het einde ingeluid. Ondanks het feit dat de besprekingen over de officiële opheffing reeds in 1976 een aanvang namen is de stichting pas in 1984 officieel opgeheven. Voor het positieve saldo, ontstaan door de verkoop aan woningbouwvereniging "Openbaar Belang" van het pand Zuiderkerkstraat 27, zal door het gemeentebestuur een passende bestemming worden gezocht. Het gebouwencomplex is door deze woningbouwvereniging in de tussenliggende periode verbouwd en geschikt gemaakt voor hernieuwde bewoning. Het gebouw is nu een complex voor één en/of twee persoons huishoudens en de eerste nieuwe huurders zijn er eind 1982 komen wonen.