Enschede, 8 Februarij 1862.

Ik noodig UEd. uit, om op Donderdag 13 Februarij des namiddags vier uur bij mij te komen eten en de vergadering bij te wonen, waarop zullen worden overlegd de balansen naar aanleiding van onze overeenkomst van Junij 1861

UEd. Dv. Dienaar,
B.W. Blijdenstein Jr.

De uitnodiging voor de eerste jaarvergadering zet al direct de toon voor de beginjaren van de Twentsche Bank-Vereeniging. Vanaf de oprichting van de commanditaire vennootschap is duidelijk wie de dienst uitmaakt. Het is de oprichter van de bank die op persoonlijke titel de vennoten bij zich thuis uitnodigt. Niet als 'solidair-vennoot der Twentsche Bank-Vereeniging', niet als 'bestuurder van de Twentsche Bank-Vereeniging', maar als Benjamin Willem Blijdenstein Jr. zelf. De vergadering werd besloten met een gemeenschappelijke maaltijd. Zoiets kon alleen maar bij een nauwe en vriendschappelijke verhouding tussen de vennoten. Het gezelschap kende elkaar door en door. Ze waren aan elkaar verwant, waren zakelijke relaties van elkaar, kwamen uit hetzelfde milieu of deelden hun Twentse achtergrond; bij verreweg de meeste vennoten gingen al deze zaken samen.

De gemoedelijke sfeer waarin de eerste vergadering van de bank plaatsvond, in combinatie met een gezamenlijke maaltijd, bleef typerend voor deze bijeenkomsten. Tot het eind toe bestond bij de bank de gewoonte om de algemene aandeelhoudersvergadering, waarin de directie rekening en verantwoording aflegde, te houden in Enschede en na afloop de aandeelhouders voor een maaltijd uit te nodigen. Tot 1954 gebeurde dat in de Groote Sociteit, daarna in de Twentsche Schouwburg te Enschede. Hoewel dit gebruik de continuïteit in de geschiedenis van De Twentsche Bank onderstreepte, was het karakter van de bank in de loop der jaren drastisch veranderd. In iets meer dan honderd jaar was zij uitgegroeid van een familiebank met een plaatselijke klantenkring en speciaal opgericht voor de belangen van de Twentse textielindustrie tot een moderne handelsbank, werkzaam op velerlei terreinen en over het hele land verspreid. De fusie in 1964 met een andere grote bank - de Nederlandsche Handel-Maatschappij - vormde het logische sluitstuk van haar rijke geschiedenis, en was minder vreemd dan het haar oprichter ongetwijfeld zou hebben toegeleken.