De gemeenschappelijke regeling “Regeling voor de dienst, Sociale Werkvoorziening, kring Midden-Langstraat” is met ingang van 1 januari 1971 opgericht door de gemeenten Drunen, ’s-Gravenmoer, Loon op Zand, Sprang-Capelle, Waalwijk en Waspik. De gemeente ’s-Gravenmoer verlaat de gemeenschappelijke regeling per 1 januari 1974. Per 1 januari 1975 treedt de gemeente Heusden toe. De regeling is ontstaan na overleg tussen de colleges van burgemeester en wethouders van een aantal gemeenten uit de Midden-Langstraat, het stadsgewest Waalwijk en de Rijksconsulent voor Complementaire sociale voorzieningen in de provincie Noord-Brabant. Door inwerkingtreding van de Wet sociale werkvoorziening per 1 januari 1969 werd het mogelijk om een efficiëntere organisatie en uitvoering van de taken op het gebied van de sociale werkvoorziening te realiseren. Zo konden niet alleen sociale werkplaatsen, maar ook de zogenaamde buitenobjecten en hoofdarbeiders-objecten een plaats krijgen binnen deze nieuwe organisatie. Door oprichting van de gemeenschappelijke regeling kwam er een einde aan de, in 1961 opgerichte, gemeentelijke sociale werkplaats van de gemeente Waalwijk. Als werknaam voor de nieuwe organisatie werd gekozen voor de afkorting W.M.L. Deze letters staan voor Werkvoorziening Midden-Langstraat.

Bij de start van de W.M.L. maakte men gebruik van twee locaties in Waalwijk, gevestigd aan de Prof. Minckelersweg 2 en aan de Prof. van 't Hoffweg 6 en het openlucht object voor de groenvoorziening in Loon op Zand. Al snel bleek dat deze huisvesting te krap was en niet voldeed aan de daaraan te stellen eisen. In maart 1974 werd door het ministerie van Sociale Zaken toestemming gegeven voor complete nieuwbouw aan de Zanddonkweg 14 in Waalwijk. Het nieuwe gebouw werd op 22 januari 1976 feestelijk geopend door de heer drs. J. Boersma, de toenmalige minister van Sociale Zaken. Door uitbreiding van het personeel en toename van de activiteiten werd dit gebouw in de loop der jaren vele malen uitgebreid en verbouwd.

In het begin werd het bestuur gevormd door een Kringraad, bestaande uit de burgemeesters van de deelnemende gemeenten en een bestuurscommissie sociale werkvoorziening, bestaande uit leden met een brede maatschappelijke belangstelling. Later werden deze organen respectievelijk algemeen en dagelijks bestuur genoemd. Daarnaast was er een zogenaamde WSW-commissie. Deze commissie had tot taak de bestuurscommissie te adviseren over allerlei zaken rondom de sociale werkvoorziening. Alle aanvragen om in aanmerking te komen voor plaatsing als WSW- werknemer werden in deze commissie behandeld. Vanaf 1 januari 1998 werd het verplicht om deze indicatiestelling te laten verlopen via een onafhankelijke indicatiecommissie. Medio 2005 is deze commissie opgeheven en is de indicatiestelling overgegaan naar het Centrum voor Werk en Inkomen (CWI).

Per 1 januari 1989 werd door de rijksoverheid een andere wijze van financiering van de sociale werkvoorziening ingevoerd, de zogenaamde budgetfinanciering. Dit betekende dat de W.M.L. jaarlijks een vaststaand bedrag per WSW-medewerker ontving. Eventuele tekorten kwamen vanaf 1989 voor rekening van de aan de gemeenschappelijke regeling deelnemende gemeenten. Voor 1989 draaide het Rijk hiervoor op. Reden voor deze financieringswijziging was dat de kosten voor de sociale werkvoorziening erg opliepen en men wilde dat er bedrijfsmatiger gewerkt ging worden. Om bovengenoemde redenen was het noodzakelijk dat de organisatie aangepast werd. Daarnaast werd het verplicht om beleidsplannen en bedrijfsplannen op te stellen voor alle bestuurlijke eenheden. Deze verplichting werd door het Rijk ingesteld om na te kunnen gaan of de beschikbaar gestelde budgetten goed werden aangewend.

In 1998 kreeg de W.M.L. weer te maken met een grote wetswijziging die de nodige consequenties had voor de organisatie. Door de rijksoverheid werd een stroomlijning aangebracht in de wetgeving op het gebied van de gesubsidieerde arbeid. De bij de gemeenschappelijke regeling W.M.L. aangesloten gemeenten hadden als voorbereiding hierop de projectgroep BAAT opgericht. De afkorting BAAT staat voor Bedrijf voor gesubsidieerde Arbeid, Activering en Trajecten.
Deze projectgroep had als opdracht om na te gaan hoe de nieuwe wet- en regelgeving op het gebied van de sociale werkvoorziening (nWSW) en de Wet Inschakeling Werkzoekenden (WIW) uitgevoerd zou kunnen worden.

Door deze wetswijzigingen was het noodzakelijk om de positie van de W.M.L. als uitvoerende organisatie van de WSW tegen het licht te houden. Door de diverse gemeenten is uiteindelijk besloten de uitvoering van de nWSW en de WIW op te dragen aan de W.M.L. In eerste instantie kreeg deze organisatie de naam BAAT mee. Later is toch besloten de naam W.M.L. te blijven gebruiken omwille van de naamsbekendheid in de regio. Als gevolg van de wetswijzigingen en aanpassing van de gemeenschappelijke regeling is de naam van de W.M.L. per 1 januari 1998 officieel gewijzigd van “Dienst Sociale Werkvoorziening, kring de Midden-Langstraat” in “Dienst Werkbedrijf voor gesubsidieerde arbeid, activering en trajecten Midden-Langstraat”.

Tot 1 januari 2004 was de W.M.L. uitvoeringsorganisatie van de Wet Inschakeling Werkzoekenden (WIW) en het Besluit In- en doorstroombanen. Per 1 januari 2004 werden deze wetten ingetrokken en vervangen door de Wet Werk en Bijstand (WWB). Per deze datum werd ook de Intergemeentelijke Sociale Dienst (I.S.D.) opgericht. Deze organisatie werd verantwoordelijk voor het te voeren re-integratiebeleid. De W.M.L. bleef wel uitvoeringsorganisatie van de re-integratietrajecten.

In 2008 werd een modernisering van de Wet Sociale Werkvoorziening doorgevoerd die belangrijke gevolgen had voor de W.M.L. Het ministerie van Sociale Zaken wilde de betrokkenheid van de gemeenten bij de uitvoering van de WSW vergroten. Hiervoor werden de verantwoordelijkheden tussen de gemeenten en de uitvoeringsorganisatie W.M.L. ingrijpend gewijzigd en werden ook de financieringsstromen aangepast.

Door tegenvallende bedrijfsresultaten als gevolg van de economische crisis en bezuinigingen op de sociale werkvoorziening werd besloten de bedrijfsactiviteiten groen en schoonmaak in juli 2010 onder te brengen in een eigen bedrijf genaamd OVR WML Facilitair. Hiertoe werd een joint venture aangegaan met Vebego International BV.

In 2011 werd naar aanleiding van verdergaande bezuinigingen op de WSW en de komst van de nieuwe wet Werken naar Vermogen, later Participatiewet genoemd, door het bestuur het besluit genomen om een fusie aan te gaan met de Intergemeentelijke Sociale dienst Midden Langstraat.
Hierdoor is per 1 januari 2013 het bedrijf Baanbrekers ontstaan. Na 40 jaar kwam hiermee een eind aan het zelfstandig bestaan van de W.M.L.

Meer achtergrondinformatie over de geschiedenis van de sociale werkvoorziening in de Midden-Langstraat is te vinden in inv.nr. 537 Documentatie over de geschiedenis van de W.M.L. in deze inventaris.