In de jaren 1903, 1911, 1925 en 1948 waren er in Waalwijk al tentoonstellingen geweest die succesvol waren voor de leder- en schoenindustrie. Waalwijk was toen al de bakermat van deze industrietak en centraal gelegen in De Langstraat. In 1953 zouden verschillende gebeurtenissen te vieren zijn: het 650-jarig bestaan van de stad Waalwijk, het 50-jarig bestaan van de Bond van Schoenfabrikanten en het 25-jarig bestaan van de Federatie van Schoenfabrikanten. Zo ontstond in 1951 het idee om, in de lijn van de ontstane traditie, ook nu een internationale tentoonstelling te organiseren. Daarnaast zouden stadsfeesten in augustus 1953 het 650-jarig bestaan van de stad extra in de schijnwerpers zetten.

De grote inspirator van de feesten, burgemeester J.L.P.M. Teijssen, stelde per 1 oktober 1952 een bedrijfsbureau of kortweg bureau in voor de organisatie van deze tentoonstelling. De administratieve handelingen werden verricht door twee administrateurs. In 1952 verschenen de eerste artikelen in de landelijke pers met betrekking tot de tentoonstelling en werd er een Voorlopig Comité gevormd voor de organisatie. De burgemeester was degene die de touwtjes strak in handen zou hebben.

Bij akte van 7 november 1952 werd vervolgens de Stichting Internationale Tentoonstelling Schoenen-Leder-Mode (S.L.E.M.) Waalwijk 1953 in het leven geroepen. Het doel van deze stichting was het voorbereiden, het organiseren en het afwikkelen van de werkzaamheden, die het houden van deze internationale tentoonstelling met zich mee zouden gaan brengen. Burgemeester J.L.P.M. Teijssen werd tot voorzitter van deze stichting benoemd. De tentoonstelling zou doorgaan van 21 tot en met 31 augustus 1953. De stichting kende een hoofdbestuur, een dagelijks bestuur, een raad van advies en een raad van beheer. Daarnaast werden diverse comités ingesteld die het programma samen moesten stellen, kostenramingen maken en hoofdplannen uitwerken, die aan het bestuur ter goedkeuring moesten worden voorgelegd. De comités waren dus erg belangrijk.

Het tentoonstellingsterrein, dat gebruikt zou gaan worden, was in het uitbreidingsplan bestemd als villapark. Het lag aan de Burgemeester Moonenlaan, ten westen van de Kerkstraat, en was in totaal acht hectare groot. Men kon gebruik maken van de reeds aangelegde straten, gazons, beplantingen, riolering en de voorzieningen op het gebied van gas, water en licht die bestemd waren voor de later nieuw te bouwen woningen op dit terrein.

Professor G. Holt bepaalde als architect-supervisor in grote lijnen het uiterlijke aanzien van het tentoonstellingsterrein. Op het terrein werd een tentoonstellingshal geplaatst voor de expositie van schoenen- en lederwaren en een machinehal met een compleet in werking zijnde schoenfabriek, voorzien van de nieuwste machines. Ook waren er tenten geplaatst voor het houden van mode- en muziekshows, één voor drank- en horecagelegenheid met een cabaretzaal en een bar. Bovendien stonden er kleedtenten voor artiesten, een keukentent en een emballagetent. Direct naast de entree was een voorziening geplaatst voor het geven van informatie, het doen van administratieve handelingen, de telefooncentrale en het verlenen van Eerste Hulp. De kant van de Burgemeester Moonenlaan kreeg een monumentale maar tegelijk feestelijke opgang naar het tentoonstellingsterrein. Het werd een uitnodigend, kleurig en decoratief feestelijk uitgedost geheel met rijen kleurige vlaggen, dat ook 's avonds met floodlight van verre zichtbaar moest zijn. In de modeshowtent werden zes keer per dag modeshows gehouden die de laatste trends lieten zien op het gebied van kledingmode en natuurlijk ook op het gebied van de dames-, heren- en kinderschoenenmode. Er waren elke dag concerten te beluisteren van onder andere de Koninklijke Militaire Kapel, de Marinierskapel en diverse bekende korpsen uit Waalwijk en omgeving. In de cabarettent werden elke avond cabaretvoorstellingen met dans en show gehouden.

Als extra vermaak kon men gebruik maken van het lunapark. Er was een luchtvaartshow met de opstijging van de grootste waterstofballon ter wereld de Henri Dunant. Deze succesvolle tentoonstelling werd afgesloten met een groots vuurwerk.

De tentoonstelling werd op 21 augustus 1953 's morgens geopend door de Commissaris van de Koningin in Noord-Brabant, Prof. Dr. J.E. de Quai. Het grote hoogtepunt was echter het bezoek van Koningin Juliana 's middags op dezelfde dag van de opening.
In totaal telde het evenement na afloop ongeveer 64.000 bezoekers uit binnen- en buitenland. Het gestreefde aantal van 100.000 bezoekers werd niet gehaald. De slechte weersomstandigheden waren daar debet aan. Deze tentoonstelling werd echter toch een groot succes, alleen al vanwege de nieuwe zakelijke contacten die er ontstonden en contracten die werden afgesloten.