1811-1996

Drunen maakt deel uit van de zogenoemde 'Langstraat' en wordt in de directe omgeving begrensd door verschillende gemeenten en plaatsen, waaronder Loon op Zand, Waalwijk, Heusden, Vlijmen, Helvoirt en Udenhout. Drunen heeft een oppervlakte van circa 33 vierkante kilometer en geniet nationale bekendheid om haar duingebied.

De gemeente Drunen is lange tijd opgebouwd geweest uit de gehuchten Giersbergen, Kuiksche Heide, Scheiding, Sempke en Wolfshoek en uit drie grote bouwhoeven: Fellenoord, Klinkaert en Pessert. Het gebied Hulten werd in 1821 officieel van de gemeente Oudheusden en Elshout afgesneden en bij Koninklijk Besluit aan Drunen toegevoegd. In 1935 vond de toevoeging van het kerkdorp Elshout plaats, omdat de gemeente Oudheusden en Elshout ophield te bestaan. Op 1 januari 1997 is Drunen met de voormalige gemeenten Heusden en Vlijmen samengevoegd tot de gemeente Heusden.

De kern van Drunen is lange tijd beperkt gebleven tot het oude middeleeuwse patroon van lintbebouwing met agrarische bedrijven. Twee hoofdstraten vormden hiervan de kern en dienden als weg voor het doorgaand verkeer en als hoofdontsluiting voor de landbouwpercelen. Pas ver in de twintigste eeuw zijn de grote woonwijken tot ontwikkeling gekomen. De economie van Drunen steunde dan ook tot in de negentiende eeuw op het gemengd agrarisch bedrijf. Van de beroepsbevolking was in die periode het overgrote deel werkzaam in de landbouw. Zeker vanaf de achttiende eeuw gingen andere middelen van bestaan een rol spelen en zelfs geleidelijk de overhand nemen. Een van de meest belangrijke hiervan was de ledernijverheid. Aanvankelijk bedreven in kleine huisbedrijfjes, groeide deze nijverheid door de opkomende mechanisering uit tot een industriële bedrijvigheid. De aanleg van een spoorlijn in 1890 - inmiddels verdwenen - moet het klimaat voor deze industriële activiteit gunstiger hebben gemaakt. Een belangrijk gevolg van de industrialisatie van de Drunense economie was de gestage groei van de bevolking. Werkgelegenheid trok nieuwkomers aan. Ook het geboorteoverschot speelde vanzelfsprekend een rol in de toename van de bevolking. Als geen ander onderkende het gemeentebestuur het belang van de leder- en schoenindustrie voor de werkgelegenheid. Voor de scholing van de arbeiders was zij in 1927 zelfs bereid de reeds bestaande Schoenmakersvakschool over te nemen. Het archief van dit opleidingsinstituut is in een afzonderlijke inventaris opgenomen (toegang 0141).

Naast het vaste takenpakket van gemeentelijke besturen kende het bestuur van Drunen ook een specifieke waterstaatstaak. Tot 1847 vormde het gemeentebestuur namelijk ook het bestuur van het waterschap 'De Polder van Drunen'. Het bestuur hield zich bezig met de waterkering, de waterbeheersing en het onderhoud van polderwegen door het maken van keuren en verordeningen alsmede het uitvoeren van besluiten. Vooruitlopend op de nieuwe grondwet van 1848 werd in Drunen reeds in 1847 de waterschapstaak officieel van de gemeente losgekoppeld. Vanwege de uitgesproken zelfstandige taak zijn stukken met betrekking tot het polderbestuur als gedeponeerde stukken binnen de inventaris gehouden.

Burgemeesters van Drunen

Vanaf:

1810 - H.J. Steinbach

1830 - M.A. de Jongh

1844 - G. Vermeer

1860 - J.B. Jansen

1869 - A. de Jong

1887 - G.J. Schreppers

1893 - C.P. van Hulten

1922 - H.J.M. Loeff

1930 - R.J.T.H. van de Heijden

1948 - A.D.C. Snels

1960 - H.J.M. Stieger

1987 - H.M. Breeveld

1994 - H.P.T.M. Willems