Reeds eerder zagen we dat graaf Willem I bepaald had dat de Abdij van Rijnsburg alle rechten en renten in Boskoop mocht bezitten. Hiermee was zij eigenares van de heerlijke rechten van Boskoop geworden. Dit hield onder andere in dat de abdis van Rijnsburg het recht had Boskoop te besturen. Zij deed dat echter niet zelf. Zij liet dat grotendeels over aan allerlei functionarissen.
De Reformatie maakte een einde aan het bestuur van de abdis over Boskoop. Na 1574, het jaar waarin de abdij door de Leidenaars verwoest werd, kwamen de heerlijke rechten en daarmee de bestuursmacht over Boskoop in handen van de Ridderschap van Holland en West-Friesland. Ook zij liet het bestuur over aan allerlei door haarzelf aangestelde functionarissen. Dat waren onder andere schepenen, burgemeesters en kerkmeesters.
De komst van de Fransen in 1795 leidde tot de afschaffing van de heerlijke rechten omdat ze in strijd waren met het beginsel van vrijheid, gelijkheid en broederschap. Na het vertrek van de Fransen in 1813 deed de restauratiegedachte haar intrede. De eigenaars van heerlijkheden werden in hun rechten hersteld omdat er anders een machtsvacuüm op het platteland zou ontstaan.
Wat Boskoop betreft was er geen Ridderschap van Holland en West-Friesland meer die de functionarissen aanstelde. De heerlijke rechten van Boskoop werden nu door de directeur van de registratie en domeinen van Zuid-Holland uitgeoefend. Zo droeg hij de raadsleden aan Gedeputeerde Staten voor. Het voordragen werd ook door de gemeenteraad zelf gedaan als er van de directeur van de registratie en domeinen van Zuid-Holland geen voordracht ontvangen was.
In 1848 werden de heerlijke rechten, voor wat de voordracht of aanstelling van functionarissen betreft, afgeschaft.