Gebedssnoer van vijf tientjes (serie van tien kralen) met kruisje (met corpus) en medaillon in hoesje. Op het medaillon staat aan beide zijden een afbeelding van de H. Maria, met aan de ene zijde de tekst: "Maria ohne Sunde empfangen bitt fur uns..." Aan de andere zijde de tekst: "Gnaden[...] Maria Kevelaer". Johannes Lambertz (her)stichtte in 1818 in Thildonk (België) de orde van de Ursulinen.

Zuster Agnes Henssen was in 1782 ingetreden bij de Kanunnikessen van de H. Augustinus in Klooster Jerusalem te Venray. In 1802 werd het klooster opgeheven. Volgens de tekst op het bijgevoegde kaartje keerde zuster Agnes in 1806 naar Venray terug. Rector Saedt was met enkele overgebleven voormalige kloosterzusters in de gebouwen blijven wonen. In 1835 stierf rector Saedt, waarna zuster Agnes, de enige nog overgebleven zuster, in het dorp ging wonen. In 1838 stichtten de Ursulinen vanuit Tildonk een nieuw ‘tweede’ Jerusalem. Aldaar stierf zuster Agnes op 8 mei 1844.

De rozenkrans aan een leren koord (2) werd gedragen van 1956 tot 1967. Vanaf 1967 werd de kleding wederom aangepast en droegen de zusters geen grote rozenkransen meer.

De rozenkrans werd aan de riem bevestigd. Deze rozenkrans is gedragen door broeder Nicolaas van Oosterhout (Henricus J. van Huijben) (1871-1956).

De rozenkrans werd aan het middel gedragen, bevestigd aan het koord en heeft 72 kralen. Het gebed bestaat uit 7 maal 10 weesgegroeten voorafgegaan door 1 Onze Vader. Op het einde bidt men nog 2 Weesgegroetjes, waarna 1 Onze Vader en 1 Weesgegroet voor de Paus. De 72 Weesgegroeten duiden op de 72 jaren die Maria volgens de overlevering op aarde zou hebben geleefd. De 7 vreugden van Maria waren: de boodschap van de engel, bezoek aan haar nicht Elisabeth, de geboorte van Jezus, de aanbidding van de wijzen, het vinden van Jezus in de tempel, de verrijzenis van Christus, haar opneming in de hemel. Bij het ontvangen van de rozenkrans werd gezegd: "Ontvang, zeer geliefde zuster, de krans van de zalige maagd Maria, welke ter gedachtenis van haar zeven vreugden is gevlochten".

De rozenkrans telt zevenmaal zeven kralen en eenmaal 3 kralen. Op de zeven medailles tussen de kralen zijn de zeven smarten van Maria verbeeld: Simeon voorspelt Maria haar aandeel in het lijden van Christus (1), Maria en Jozef vluchten met Jezus naar Egypte (2), Maria en Jozef zoeken het Kind in Jeruzalem (3), Maria begeeft zich op weg naar Golgota (4), Maria staat bij het kruis (5), Jezus wordt van het kruis afgenomen (6), Jezus wordt in het graf gelegd (7). Bij elke kralenserie tussen de medailles wordt 1 Onze Vader en 7 Weesgegroetjes gebeden. Het gebed eindigt met 3 Weesgegroetjes bij de drie kralen.

Klein borstkruis (1), habijt rozenkrans broeder redemptorist zonder corpus met op de medaille de afbeelding van de stichter Alfonsus de Liquori (1696-1787) en Christus als verlosser (2), rozenkrans met grote kralen en houten kruis met opschrift voorzijde "mon jesus misericorde" en op keerzijde "protège notre famille" en op het hartvormig aanhangsel de tekst "coeur imaculé de Marie protegez nous"(3), rozenkans van bewerkte vruchtenpitten uit Suriname (4), rozenkrans O.L Vrouw van de Zeven Smarten (5).

Deze krans werd door de Franciscanessen van Charitas gedragen aan het koord dat om hun habijt geknoopt zat. Met de rozenkrans werden de zeven vreugdevolle gebeurtenissen uit het leven van Maria overwogen: de blijde boodschap, het bezoek aan Elisabeth, de geboorte van Jezus, het bezoek van de wijzen uit het Oosten, de verrijzenis van Christus, het Pinksterfeest en de Tenhemelopneming van Maria.

Bestaande uit vijf tientjes. Deze rozenkrans werd gedragen door novicen van de zusters Franciscanessen van St. Lucia. Bij de professie ontvingen de novicen een palmhouten rozenkrans.

Behorende bij het habijt van een geprofeste zuster. De rozenkrans telt zeven tientjes ter ere van de zeven vreugden van Maria en wordt ook wel Rozenkrans van de Zeven Vreugden van Maria, Franciscaanse rozenkrans of Serafijnse kroon genoemd. Aan het ene uiteinde van het koord is een kruis bevestigd en aan het andere uiteinde vijf kralen met op het uiteinde vier ovaalvormige kralen geplaatst in de vorm een gelijkarmig kruis.

Rozenkrans met afwisselend drie kraaltjes en een medaillon met een van de veertien kruiswegstaties. Op de achterzijde van de medaillons staat in het Engels een korte beschrijving van de statie gegeven. De staart van de rozenkrans bestaat uit 6 kraaltjes met een medaillon. Op het medaillon aan de ene zijde de kruisigingsscène en aan de andere zijde een afbeelding van mater dolorosa. De staart is met de rest van de krans verbonden via een afgerond driehoekig medaillon met aan de ene zijde het monogram IHS en aan de andere zijde het agnus dei.

Rozenkrans met één tientje. Aan de voorzijde aan de buitenste rand van de ring half ronde uitstulpingen. Bovenop een kruis met corpus. Op de achterzijde van der ring de tekst: "Ave Maria ora pro nobis".

Een rozenkrans voor om één vinger. Aan de ene zijde reliëfs van de veertien kruiswegstaties, aan de andere zijde drie series geheimen van de rozenkrans. Aan een van de verhoogde kartels aan de buitenzijde van de schijf is een kleine ketting met drie kralen en aan het uiteinde een kruisje bevestigd.

Door de Franciscanessen van St. Lucia ook wel 'rits' genoemd. Een kralensnoer waarvan de kraaltjes te verschuiven zijn. De zusters in het noviciaat droegen dit bij zich om verstervingen te tellen. Verstervingen zijn pogingen die gedaan worden om uit liefde tot God of uit solidariteit met de armen zich de aardse genoegens te ontzeggen. Bij iedere versterving werd een kraaltje verschoven. Aan het einde van de dag kon het aantal verstervingen geteld worden. De verstervingenteller werd bewaard in een zwart zak die om het middel werd gedragen. In die zak zaten ook een zakdoek, een speldenkussentje, een rozenkrans en het voornemenboekje.

Deze grote rozenkrans werd door de zusters Franciscanessen van Aerdenhout aan de riem van het habijt gedragen. Aan de rozenkrans is een crucifix bevestigd en een medaille met het opschrift "Heil. Franziscus v. Assisi B.F.U." en aan ommezijde "O Maria, ohne Sünde empfangen, bitte für uns, die wir zu dir unsere Zuflucht nehmen".

Deze krans hing aan het habijt. Een van de drie rozenhoedjes werd gezamelijk in de kapel gebeden, de resterende twee werden door de zusters afzonderlijk gebeden tijdens het werk.

Bestaande uit een snoer van 10 x 10 kralen met daartussen telkens één kraal en met aan uiteinde een staart van: 1 kraal - 3 kralen - vijf kralen in de vorm van een kruis - 1 kraal - en een Latijns kruis. Op de voorzijde van het kruis een reliëf van het corpus met kruistitel en doodshoofd. Aan de achterzijde een reliëf van Maria als Mater dolorosa getooid met stralenkrans, de armen voor de borst gevouwen en één zwaard in de borst. Op de helft van de ketting is een extra ketting bevestigd met een medaille met aan de ene zijde afbeelding van Christus aan het kruis en de tekst 'Sic Deus dilexit mundum' en aan de keerzijde afbeelding van Maria als Mater dolorosa.

Riem, zwart strikje, rozenkrans en halsketting. Deze voorwerpen werden gedragen op het habijt. Halskettinkje met in zwart-wit emaille het wapen van de zusters. Het kettinkje werd geschonken bij de professie.

Het gebedssnoer bestaat uit vijf groepen van elk tien kleine kralen, de zogenaamde 'tientjes'. De tientjes worden van elkaar gescheiden door grote kralen, viertien in totaal. Op elke kleine kraal wordt het 'Weesgegroet' gebeden, op elke grote kraal een 'Onze Vader'. Deze volledige rozenkrans heeft een aanhangsel met twee grote kralen, drie kleine kralen en de congregatiepenning van de redemptoristen. Op een zijde is Jezus de Verlosser afgebeeld met de tekst "Copiosa apud eum Redemptio" (bij Hem is overvloedige verlossing, psalm 130). Dit is de wapenspreuk van de congregatie. Op de keerzijde is de stichter Alphonsus de Liguori (1696-1787) afgebeeld. Op de grote kralen van het aanhangsel wordt wederom het 'Onze Vader' gebeden, en de drie kleine kralen het 'Weesgegroet' ter ere van Maria.

Rozenkrans van de vijf wonden van Christus. Het snoer bestaat uit 5 x 5 pitvormige kralen, afgewisseld met vijf medailles van het doorboorde hart, de doorboorde handen en doorboorde voeten van Christus met aan keerzijde van elk medaille steeds de afbeelding van Maria als Mater dolorosa met de zeven zwaarden door haar hart. Aan de staart hangen drie kralen en een klein kruis met corpus.

Werd aan 2 haken van het bovenlijfje van het habijt gehangen. Aan de rozenkrans was in de jaren tot 1956 ook een medaille van de H. Vincentius, patroonheilige van de congregatie, bevestigd.

De rozenkrans werd gedragen aan het koord om het middel.

Kralensnoeren met een devotiepenning eronder. Door kralen op te schuiven telden de novicen gedurende de dag hun goede daden. Het snoer werd bevestigd aan het koord dat men om het middel droeg.

Hol houten ei dat opengedraaid kan worden en waarin een klein rozenkransje meegenomen kan worden. Het rozenkransje bestaat uit vijf tientjes en is voorzien van een kleine medaille met op de voorzijde een afbeelding van O.L.V. van het Scapulier met Kind en de tekst: "Regina sacri scapularis ora pro nobis", en op de achterzijde een afbeelding van het H. Hart en de tekst: "O mi Jesu miseri cordia!". Aan het uiteinde van het kransje hangt een klein kruisje.