Monseigneur Zwijsen stichtte naast de Zusters van Liefde van O.L. Vrouw, Moeder van Barmhartigheid (Zusters van Liefde) in 1832, ook de Fraters van O.L. Vrouw, Moeder van Barmhartigheid (Fraters van Tilburg) in 1844. Beide congregaties hadden tot doel het verzorgen van onderwijs voor het armere deel van de Tilburgse bevolking.

Diaken Joannes Antonius de Beer (1821-1901) vernam in 1845, als student aan het Groot-Seminarie te Haaren, over de plannen van mgr. Joannes Zwijsen om een onderwijscongregatie te beginnen. Hij bood zich aan en werd datzelfde jaar nog door Zwijsen tot priester gewijd en lid van de congregatie onder de naam frater Maria Franciscus Salesius. Zijn noviciaat volgde hij bij de Congregatie van de HH. Harten (Paters van Picpus) te Leuven (België). Pater De Beer werd de eerste superior-generaal (algemeen overste) van de congregatie. Hij bouwde de congregatie met een groot aantal stichtingen uit. In 1892 werd hij deken van het dekenaat Tilburg.

In deze tekst verwoordde moeder Theresia Saelmaeckers haar eigen levensideaal en dat van haar medezusters.

Op 1 december 1834 vertrok moeder Theresia (Barbara Saelmaekers) met enkele medezusters vanuit Breda naar Oosterhout, om aldaar in het gasthuis te gaan werken. Moeder Theresia had in 1831 al aan de wieg gestaan van de Gasthuiszusters van Breda, de huidige congregatie van de Franciscanessen 'Alles voor Allen'. In 1845 werden de zusters in Oosterhout een zelfstandige congregatie, onafhankelijk van het moederhuis in Breda, onder de naam: Penitenten-Recollectinen van de Onbevlekte Ontvangenis 'Charitas', later kortweg Franciscanessen van Charitas genoemd. Moeder Theresia was moeder overste van 1845 tot 1853.