UTRECHTSCHE THEERANDJES IV / Nu naar buiten! / door Pimmy
Nu naar buiten, Stichtenaren / Nu het voorjaarswonder spreekt. / Nu het frissche groene blaadje / Uit zijn winterhokje breekt! / Op je blije wije heiden / In je bosschen, groot en sterk, / Vind je 't nieuwe levensvoedsel, / Nieuwe krachten voor je werk! / En je ziet de reuzenstammen / Strevend altijd naar omhoog....: / Dàn span je van-zèlf je spieren, / Helder straalt vanzèlf je oog. / En je ziet de mooi bloemen, / En de vlinders, mooi en teêr....: / Dàn voel je je hart ontdooien, / Dan verrijkt je geest zich weer!
Tal van toerende toeristen / Toeren straks toer-turig rond, / Bruingebrande dikke wangen, / Want het toeren is gezond. / Gij toeristen-Stichtenaren, / Vóór je over reizen rept, / Blijft éérst eens bekoekeloeren / Wat je héél dicht bij je hebt. / Als je even op de fiets springt, / Je gaat de provincie in, / Heb je heiden, bosschen, bergen, / Plassen, polders.... Elk zijn zin! / 't Hoeft geen honderden te kosten, / Iedereen heeft wel een fiets - / Vijf cent voor een reepje kwatta / En.... het Sticht heb je voor niets!
Al is de provincie Utrecht / Niet zoo bijster uitgebreid, / Groot zijn wij in 't buitenleven: / Variatie wijd en zijd. / Denk aan onze Soesterduinen, / Denk eens aan de mooie Vecht, / Denk aan Loosdrecht, Zeist en Rhenen, / Spakenburg.... Stééds kan je terecht! / Nergens hoef je om te keeren: / Néén, daar is 't leelijk, saai.... / Overal is 't even prachtig, / Overal is 't èven fraai! / Nu naar buiten, Stichtenaren, / Nooit ben je te vroeg geweest: / In je Stichtsche lustwarande / Is 't een louter lentefeest!

Van 't Oud naar 't Nieuw
Adieu oud jaar! Je bent nu afgeloopen, / Adieu oud jaar, het is met je gedaan. / Het lijkt voor kort dat we aan je begonnen / En uur na uur ben je naar 't eind gegaan. / Adieu oud jaar! Voor velen was je prachtig / Adieu oud jaar, voor velen was je slecht. / Adieu oud jaar - veel bracht je naar de hoogte / Voor velen ook - bracht je er niets van terecht. / Adieu oud jaar... je maakte ons weer ouder, / Je maakte ons weer beter ook misschien. / Jij bent wat was. In vrede mag je rusten. / Wij zullen het nieuwe vóór ons zien.
Het nieuwe jaar... daar ligt het, onbetreden / Het nieuwe jaar! Hoe zal het einde zijn? / We zijn weer aan een nieuw station gekomen / En stappen èven uit den levens-trein. / We turen èven langs de lange spoorbaan / Die blinkend nieuw daar héél ver vóór ons ligt / We wijken terug... zijn eventjes weemoedig... / De trein vertrekt. Vóóruit! is onze plicht / Het nieuwe jaar, wat zal het ons weer brengen?... / Komaan, vat moed! Hoe straf de tegenwind, / Hoe somber ook de wolken mogen hangen, / Die blij en sterk blijft strijdt... en overwint!

LANGS DE VECHT
Utrecht, als je wilt genieten, / Maak een reisje langs de Vecht! / Als je van de romantiek houdt, / èrgens kan je beter terecht - / Wil je mooie oude huizen / Aan de waterkant zien staan, / Droomend van vergleden glorie, / Van een tijd, làng heengegaan, / Wil je schitterende buitens / Uit een gratielijken tijd / Zich zien spiegelen in het water / Waat je zachtkens overglijdt, / Wil je peinzen, wil je droomen / Bij het wiegelende riet / En de kabbelende golfkens, / Toe, vergeet de Vecht dan niet!
Mag de Vecht vergeten worden?... / Neen, de Vecht die is zoo fijn! / Utrecht, je moet dezen zomer / Weer eens echt Vecht-lustig zijn. / Wie de Vecht niet heeft bewonderd / Weet nog niets van Utrecht af; / Hij zal er gèèn spijt van hebben - / Die 'r 'n vrijen dag aan gaf / Allen met de "Esperanto" / Spelevaren op de Vecht, / Hier en daar een kijkje nemen, / Hier en daar eens aangelegd. / Utrecht, ga de Vecht bekijken! / Met een opgewekt gezicht / Zul je later kunnen zeggen. / "Da's het mooiste van het Sticht! Wm.S.B.K."