Mijn Studiezaal (inloggen)
Afbeeldingen (oud)
2.944.385 afbeeldingen
sorteren op:
507 Collectie Bisscheroux
2. Inventaris
Gebouwen (2.1.)
Woninggroepen. Het ontwerpen van woningbouwprojecten is voor hem bij uitstek de mogelijkheid zijn visie op individu en maatschappij uit te beelden in waarachtige vormen., 1968 - 1975
Bandplan Kerkrade. Gelegen terzijde van de Kaalheidersteenweg te Kerkrade. Qua verschijning vertoont het ontwerp veel eenvoud, de nadruk ligt des te meer op het sociale aspect. Het plan bestond uit twee onderdelen, Bandplan-West 1 en Bandplan-West 2 genoemd. Bandplan-West 1 is afgebroken. , 1975
Woninggroepen. Het ontwerpen van woningbouwprojecten is voor hem bij uitstek de mogelijkheid zijn visie op individu en maatschappij uit te beelden in waarachtige vormen., 1968 - 1975
Bandplan Kerkrade. Gelegen terzijde van de Kaalheidersteenweg te Kerkrade. Qua verschijning vertoont het ontwerp veel eenvoud, de nadruk ligt des te meer op het sociale aspect. Het plan bestond uit twee onderdelen, Bandplan-West 1 en Bandplan-West 2 genoemd. Bandplan-West 1 is afgebroken. , 1975
507-0107 Presentatietekening Bandplan te Kerkrade, ca. 1975
Kleuring:
zwart-wit
Ga naar dit stuk:
laatste wijziging 30-11-2006
1 gedigitaliseerd
507 Collectie Bisscheroux
2. Inventaris
Gebouwen (2.1.)
Socioproject Eygelshoven. Het Socioproject, ook wel 'socio-ruimte' genoemd en gelegen op de oude markt van Eygelshoven, werd ontworpen door een multidisciplinair team van Laurens Bisscheroux in samenwerking met Harry Marks voor de plastische en Karin Daan voor de coloristische discipline en nog twee van zijn naaste medewerkers van het architectenbureau Bisscheroux; de architecten Theo Teeken en Winant Groten. Het Socioproject is een multifunctionele ruimte van ontmoeting en sociaal verkeer. Hier worden functies als wonen, winkelen, markt, kantoren, vergaderruimte, bibliotheek, sporthal, café, uitgaan, werk- en speelgelegenheid voor kinderen geïintegreerd. Het project probeert dus alle voorzieningen waaraan het gemeenschapsleven behoefte heeft, in één complex samen te brengen. Zo voorzag hij ook een zo sterk mogelijke sociale samenwerking tussen de teamleden. In een vroeg stadium werd ook de Commissie voor Monumentale Kunsten van het ministerie van Cultuur, Recreatie en Maatschappelijk Werk ingeschakeld. Zij reageerde zeer positief en de overheid steunde het project dan ook door middel van een behoorlijke subsidie. De huidige status van het Socioproject is vrij onttakeld en troosteloos. Deels is al wat afgebroken, namelijk de zaal die vroeger 'zes bij negen' genoemd werd., 1971
Socioproject Eygelshoven. Het Socioproject, ook wel 'socio-ruimte' genoemd en gelegen op de oude markt van Eygelshoven, werd ontworpen door een multidisciplinair team van Laurens Bisscheroux in samenwerking met Harry Marks voor de plastische en Karin Daan voor de coloristische discipline en nog twee van zijn naaste medewerkers van het architectenbureau Bisscheroux; de architecten Theo Teeken en Winant Groten. Het Socioproject is een multifunctionele ruimte van ontmoeting en sociaal verkeer. Hier worden functies als wonen, winkelen, markt, kantoren, vergaderruimte, bibliotheek, sporthal, café, uitgaan, werk- en speelgelegenheid voor kinderen geïintegreerd. Het project probeert dus alle voorzieningen waaraan het gemeenschapsleven behoefte heeft, in één complex samen te brengen. Zo voorzag hij ook een zo sterk mogelijke sociale samenwerking tussen de teamleden. In een vroeg stadium werd ook de Commissie voor Monumentale Kunsten van het ministerie van Cultuur, Recreatie en Maatschappelijk Werk ingeschakeld. Zij reageerde zeer positief en de overheid steunde het project dan ook door middel van een behoorlijke subsidie. De huidige status van het Socioproject is vrij onttakeld en troosteloos. Deels is al wat afgebroken, namelijk de zaal die vroeger 'zes bij negen' genoemd werd., 1971
507-0312 Plattegrond Socioproject te Eygelshoven, ca. 1970
Kleuring:
zwart-wit met rode markering
Ga naar dit stuk:
laatste wijziging 06-12-2006
1 gedigitaliseerd
507 Collectie Bisscheroux
2. Inventaris
Gebouwen (2.1.)
Onbekende gebouwen,
Onbekende gebouwen,
507-0646 plattegrond piramide van welk gebouw?,
Ga naar dit stuk:
laatste wijziging 07-12-2006
1 gedigitaliseerd
507 Collectie Bisscheroux
2. Inventaris
Gebouwen (2.1.)
Onbekende gebouwen,
Onbekende gebouwen,
507-0348 Plattegrond seksclub?,
Ga naar dit stuk:
laatste wijziging 07-12-2006
1 gedigitaliseerd
507 Collectie Bisscheroux
2. Inventaris
Gebouwen (2.1.)
Socioproject Eygelshoven. Het Socioproject, ook wel 'socio-ruimte' genoemd en gelegen op de oude markt van Eygelshoven, werd ontworpen door een multidisciplinair team van Laurens Bisscheroux in samenwerking met Harry Marks voor de plastische en Karin Daan voor de coloristische discipline en nog twee van zijn naaste medewerkers van het architectenbureau Bisscheroux; de architecten Theo Teeken en Winant Groten. Het Socioproject is een multifunctionele ruimte van ontmoeting en sociaal verkeer. Hier worden functies als wonen, winkelen, markt, kantoren, vergaderruimte, bibliotheek, sporthal, café, uitgaan, werk- en speelgelegenheid voor kinderen geïintegreerd. Het project probeert dus alle voorzieningen waaraan het gemeenschapsleven behoefte heeft, in één complex samen te brengen. Zo voorzag hij ook een zo sterk mogelijke sociale samenwerking tussen de teamleden. In een vroeg stadium werd ook de Commissie voor Monumentale Kunsten van het ministerie van Cultuur, Recreatie en Maatschappelijk Werk ingeschakeld. Zij reageerde zeer positief en de overheid steunde het project dan ook door middel van een behoorlijke subsidie. De huidige status van het Socioproject is vrij onttakeld en troosteloos. Deels is al wat afgebroken, namelijk de zaal die vroeger 'zes bij negen' genoemd werd., 1971
Socioproject Eygelshoven. Het Socioproject, ook wel 'socio-ruimte' genoemd en gelegen op de oude markt van Eygelshoven, werd ontworpen door een multidisciplinair team van Laurens Bisscheroux in samenwerking met Harry Marks voor de plastische en Karin Daan voor de coloristische discipline en nog twee van zijn naaste medewerkers van het architectenbureau Bisscheroux; de architecten Theo Teeken en Winant Groten. Het Socioproject is een multifunctionele ruimte van ontmoeting en sociaal verkeer. Hier worden functies als wonen, winkelen, markt, kantoren, vergaderruimte, bibliotheek, sporthal, café, uitgaan, werk- en speelgelegenheid voor kinderen geïintegreerd. Het project probeert dus alle voorzieningen waaraan het gemeenschapsleven behoefte heeft, in één complex samen te brengen. Zo voorzag hij ook een zo sterk mogelijke sociale samenwerking tussen de teamleden. In een vroeg stadium werd ook de Commissie voor Monumentale Kunsten van het ministerie van Cultuur, Recreatie en Maatschappelijk Werk ingeschakeld. Zij reageerde zeer positief en de overheid steunde het project dan ook door middel van een behoorlijke subsidie. De huidige status van het Socioproject is vrij onttakeld en troosteloos. Deels is al wat afgebroken, namelijk de zaal die vroeger 'zes bij negen' genoemd werd., 1971
507-1301 Plattegrond Socioproject te Eygelshoven, ca. 1970
Vervaardiger:
Laurens Bissscheroux
Ga naar dit stuk:
laatste wijziging 07-12-2006
1 gedigitaliseerd
507 Collectie Bisscheroux
2. Inventaris
Gebouwen (2.1.)
Rodahal Kerkrade. Het muziekgebouw kent een bewogen geschiedenis. De organisatie van het WMC redde zich in de periode tussen 1951 en 1962 met een grote tent. De slechte akoestiek, het tijdelijke karakter en de grote kosten leidden tot de eerste plannen voor een permanente voorziening in Kerkrade. Het proces komt in een stroomversnelling door het volgende: bij een zware storm in 1962 dreigt de tent waarin het Wereld Muziek Concours gehouden wordt te bezwijken. Om de voortzetting van dit concours niet in gevaar te brengen wordt een prijsvraag uitgeschreven voor het ontwerp van een gebouw waar het WMC zijn concours kan blijven organiseren. Bisscheroux wint deze prijsvraag en ontwerpt de Rodahal. Bisscheroux wilde een ruimte ontwerpen waarin het orkest in het midden zou zitten. Dat had consequenties voor de akoestiek en de bouwconstructie. Hij baseerde zich daarom op het Jawerthsysteem, een hangdaksysteem uit Zweden, van de Stockholmse adviserende ingenieur David Jawerth. Er zijn wel wat variaties op dit systeem aangebracht. Zo zijn de kabels van het dak niet in de grond verankerd, maar aangebracht in de balken van van de twee balkons aan de oost- en westzijde van de hal. Het materiaalgebruik van het dak is sober en brutalistisch: beton, staal, vezelcement, hout en asfalt. , 1966 (ontwerpjaar 1964)
Rodahal Kerkrade. Het muziekgebouw kent een bewogen geschiedenis. De organisatie van het WMC redde zich in de periode tussen 1951 en 1962 met een grote tent. De slechte akoestiek, het tijdelijke karakter en de grote kosten leidden tot de eerste plannen voor een permanente voorziening in Kerkrade. Het proces komt in een stroomversnelling door het volgende: bij een zware storm in 1962 dreigt de tent waarin het Wereld Muziek Concours gehouden wordt te bezwijken. Om de voortzetting van dit concours niet in gevaar te brengen wordt een prijsvraag uitgeschreven voor het ontwerp van een gebouw waar het WMC zijn concours kan blijven organiseren. Bisscheroux wint deze prijsvraag en ontwerpt de Rodahal. Bisscheroux wilde een ruimte ontwerpen waarin het orkest in het midden zou zitten. Dat had consequenties voor de akoestiek en de bouwconstructie. Hij baseerde zich daarom op het Jawerthsysteem, een hangdaksysteem uit Zweden, van de Stockholmse adviserende ingenieur David Jawerth. Er zijn wel wat variaties op dit systeem aangebracht. Zo zijn de kabels van het dak niet in de grond verankerd, maar aangebracht in de balken van van de twee balkons aan de oost- en westzijde van de hal. Het materiaalgebruik van het dak is sober en brutalistisch: beton, staal, vezelcement, hout en asfalt. , 1966 (ontwerpjaar 1964)
507-0742 Situatietekening Rodahal, bovenaanzicht, ca. 1964
Vervaardiger:
Bureau Laurens Bisscheroux
Kleuring:
zwart, wit, grijs
Plaats van uitgave:
Heerlen
Ga naar dit stuk:
laatste wijziging 07-12-2006
1 gedigitaliseerd
507 Collectie Bisscheroux
2. Inventaris
Gebouwen (2.1.)
Rodahal Kerkrade. Het muziekgebouw kent een bewogen geschiedenis. De organisatie van het WMC redde zich in de periode tussen 1951 en 1962 met een grote tent. De slechte akoestiek, het tijdelijke karakter en de grote kosten leidden tot de eerste plannen voor een permanente voorziening in Kerkrade. Het proces komt in een stroomversnelling door het volgende: bij een zware storm in 1962 dreigt de tent waarin het Wereld Muziek Concours gehouden wordt te bezwijken. Om de voortzetting van dit concours niet in gevaar te brengen wordt een prijsvraag uitgeschreven voor het ontwerp van een gebouw waar het WMC zijn concours kan blijven organiseren. Bisscheroux wint deze prijsvraag en ontwerpt de Rodahal. Bisscheroux wilde een ruimte ontwerpen waarin het orkest in het midden zou zitten. Dat had consequenties voor de akoestiek en de bouwconstructie. Hij baseerde zich daarom op het Jawerthsysteem, een hangdaksysteem uit Zweden, van de Stockholmse adviserende ingenieur David Jawerth. Er zijn wel wat variaties op dit systeem aangebracht. Zo zijn de kabels van het dak niet in de grond verankerd, maar aangebracht in de balken van van de twee balkons aan de oost- en westzijde van de hal. Het materiaalgebruik van het dak is sober en brutalistisch: beton, staal, vezelcement, hout en asfalt. , 1966 (ontwerpjaar 1964)
Rodahal Kerkrade. Het muziekgebouw kent een bewogen geschiedenis. De organisatie van het WMC redde zich in de periode tussen 1951 en 1962 met een grote tent. De slechte akoestiek, het tijdelijke karakter en de grote kosten leidden tot de eerste plannen voor een permanente voorziening in Kerkrade. Het proces komt in een stroomversnelling door het volgende: bij een zware storm in 1962 dreigt de tent waarin het Wereld Muziek Concours gehouden wordt te bezwijken. Om de voortzetting van dit concours niet in gevaar te brengen wordt een prijsvraag uitgeschreven voor het ontwerp van een gebouw waar het WMC zijn concours kan blijven organiseren. Bisscheroux wint deze prijsvraag en ontwerpt de Rodahal. Bisscheroux wilde een ruimte ontwerpen waarin het orkest in het midden zou zitten. Dat had consequenties voor de akoestiek en de bouwconstructie. Hij baseerde zich daarom op het Jawerthsysteem, een hangdaksysteem uit Zweden, van de Stockholmse adviserende ingenieur David Jawerth. Er zijn wel wat variaties op dit systeem aangebracht. Zo zijn de kabels van het dak niet in de grond verankerd, maar aangebracht in de balken van van de twee balkons aan de oost- en westzijde van de hal. Het materiaalgebruik van het dak is sober en brutalistisch: beton, staal, vezelcement, hout en asfalt. , 1966 (ontwerpjaar 1964)
507-0965 Plattegrond Rodahal, ca. 1964
Vervaardiger:
Bureau Laurens Bisscheroux
Kleuring:
zwart-wit
Plaats van uitgave:
Heerlen
Ga naar dit stuk:
laatste wijziging 07-12-2006
1 gedigitaliseerd
507 Collectie Bisscheroux
2. Inventaris
Gebouwen (2.1.)
Rodahal Kerkrade. Het muziekgebouw kent een bewogen geschiedenis. De organisatie van het WMC redde zich in de periode tussen 1951 en 1962 met een grote tent. De slechte akoestiek, het tijdelijke karakter en de grote kosten leidden tot de eerste plannen voor een permanente voorziening in Kerkrade. Het proces komt in een stroomversnelling door het volgende: bij een zware storm in 1962 dreigt de tent waarin het Wereld Muziek Concours gehouden wordt te bezwijken. Om de voortzetting van dit concours niet in gevaar te brengen wordt een prijsvraag uitgeschreven voor het ontwerp van een gebouw waar het WMC zijn concours kan blijven organiseren. Bisscheroux wint deze prijsvraag en ontwerpt de Rodahal. Bisscheroux wilde een ruimte ontwerpen waarin het orkest in het midden zou zitten. Dat had consequenties voor de akoestiek en de bouwconstructie. Hij baseerde zich daarom op het Jawerthsysteem, een hangdaksysteem uit Zweden, van de Stockholmse adviserende ingenieur David Jawerth. Er zijn wel wat variaties op dit systeem aangebracht. Zo zijn de kabels van het dak niet in de grond verankerd, maar aangebracht in de balken van van de twee balkons aan de oost- en westzijde van de hal. Het materiaalgebruik van het dak is sober en brutalistisch: beton, staal, vezelcement, hout en asfalt. , 1966 (ontwerpjaar 1964)
Rodahal Kerkrade. Het muziekgebouw kent een bewogen geschiedenis. De organisatie van het WMC redde zich in de periode tussen 1951 en 1962 met een grote tent. De slechte akoestiek, het tijdelijke karakter en de grote kosten leidden tot de eerste plannen voor een permanente voorziening in Kerkrade. Het proces komt in een stroomversnelling door het volgende: bij een zware storm in 1962 dreigt de tent waarin het Wereld Muziek Concours gehouden wordt te bezwijken. Om de voortzetting van dit concours niet in gevaar te brengen wordt een prijsvraag uitgeschreven voor het ontwerp van een gebouw waar het WMC zijn concours kan blijven organiseren. Bisscheroux wint deze prijsvraag en ontwerpt de Rodahal. Bisscheroux wilde een ruimte ontwerpen waarin het orkest in het midden zou zitten. Dat had consequenties voor de akoestiek en de bouwconstructie. Hij baseerde zich daarom op het Jawerthsysteem, een hangdaksysteem uit Zweden, van de Stockholmse adviserende ingenieur David Jawerth. Er zijn wel wat variaties op dit systeem aangebracht. Zo zijn de kabels van het dak niet in de grond verankerd, maar aangebracht in de balken van van de twee balkons aan de oost- en westzijde van de hal. Het materiaalgebruik van het dak is sober en brutalistisch: beton, staal, vezelcement, hout en asfalt. , 1966 (ontwerpjaar 1964)
507-0967 Plattegrond Rodahal, ca. 1964
Vervaardiger:
Bureau Laurens Bisscheroux
Kleuring:
zwart-wit
Plaats van uitgave:
Heerlen
Ga naar dit stuk:
laatste wijziging 07-12-2006
1 gedigitaliseerd
507 Collectie Bisscheroux
2. Inventaris
Gebouwen (2.1.)
Rodahal Kerkrade. Het muziekgebouw kent een bewogen geschiedenis. De organisatie van het WMC redde zich in de periode tussen 1951 en 1962 met een grote tent. De slechte akoestiek, het tijdelijke karakter en de grote kosten leidden tot de eerste plannen voor een permanente voorziening in Kerkrade. Het proces komt in een stroomversnelling door het volgende: bij een zware storm in 1962 dreigt de tent waarin het Wereld Muziek Concours gehouden wordt te bezwijken. Om de voortzetting van dit concours niet in gevaar te brengen wordt een prijsvraag uitgeschreven voor het ontwerp van een gebouw waar het WMC zijn concours kan blijven organiseren. Bisscheroux wint deze prijsvraag en ontwerpt de Rodahal. Bisscheroux wilde een ruimte ontwerpen waarin het orkest in het midden zou zitten. Dat had consequenties voor de akoestiek en de bouwconstructie. Hij baseerde zich daarom op het Jawerthsysteem, een hangdaksysteem uit Zweden, van de Stockholmse adviserende ingenieur David Jawerth. Er zijn wel wat variaties op dit systeem aangebracht. Zo zijn de kabels van het dak niet in de grond verankerd, maar aangebracht in de balken van van de twee balkons aan de oost- en westzijde van de hal. Het materiaalgebruik van het dak is sober en brutalistisch: beton, staal, vezelcement, hout en asfalt. , 1966 (ontwerpjaar 1964)
Rodahal Kerkrade. Het muziekgebouw kent een bewogen geschiedenis. De organisatie van het WMC redde zich in de periode tussen 1951 en 1962 met een grote tent. De slechte akoestiek, het tijdelijke karakter en de grote kosten leidden tot de eerste plannen voor een permanente voorziening in Kerkrade. Het proces komt in een stroomversnelling door het volgende: bij een zware storm in 1962 dreigt de tent waarin het Wereld Muziek Concours gehouden wordt te bezwijken. Om de voortzetting van dit concours niet in gevaar te brengen wordt een prijsvraag uitgeschreven voor het ontwerp van een gebouw waar het WMC zijn concours kan blijven organiseren. Bisscheroux wint deze prijsvraag en ontwerpt de Rodahal. Bisscheroux wilde een ruimte ontwerpen waarin het orkest in het midden zou zitten. Dat had consequenties voor de akoestiek en de bouwconstructie. Hij baseerde zich daarom op het Jawerthsysteem, een hangdaksysteem uit Zweden, van de Stockholmse adviserende ingenieur David Jawerth. Er zijn wel wat variaties op dit systeem aangebracht. Zo zijn de kabels van het dak niet in de grond verankerd, maar aangebracht in de balken van van de twee balkons aan de oost- en westzijde van de hal. Het materiaalgebruik van het dak is sober en brutalistisch: beton, staal, vezelcement, hout en asfalt. , 1966 (ontwerpjaar 1964)
507-0307 Doorsnede van Rodahal in Kerkrade met principe Jahwertsysteem, ca. 1966
Vervaardiger:
Laurens Bisscheroux
Ga naar dit stuk:
laatste wijziging 11-12-2006
1 gedigitaliseerd
507 Collectie Bisscheroux
2. Inventaris
Gebouwen (2.1.)
AZM kantoorgebouw, Heerlen. Bisscheroux kreeg de opdracht om een nieuw, doelmatig gebouw te ontwerpen dat gemakkelijk uitgebreid kon worden, flexibel kon worden ingedeeld en een open en uitnodigend karakter had. Hij was vrij in materiaalkeuze en constructie. Het overvloedige gebruik van glas, de lichtval door de toeters, de ruime maatvoering en het kleur- en materiaalgebruik geven het gebouw uiteindelijk een open sfeer. De lichttoeters zijn zo op vorm gemaakt, dat bij iedere zonnestand de gewenste hoeveelheid licht naar binnen valt. Deze vervingen de gebruikelijke jaloezieën. Tegelijkertijd bleef het contact met de buitenwereld bestaan. Ook zijn alle installaties, zoals de lift en de verwarmingsketel, vanaf de buitenkant van het gebouw zichtbaar, zelfs alle bedradingen en pijpen. Binnenin zijn er geen vaste muren, maar tussenmuren die verplaatst kunnen worden. Door middel van kleurgebruik accentueert hij de functionaliteit van elementen. Zo gebruikt hij blauw voor constructie (zoals het staalskelet), geel voor de verkeerselementen zoals de trapleuningen, de lift en de brievenbus, groen voor de raamkozijnen, rood voor de verwarming en wit voor het licht. Hij wilde ook een harmonisch karakter creëren door de verhoudingen van lengte maal breedte maal hoogte in juiste proportie aan te brengen. Het gebouw stond aan de Akerstraat/ Putgraaf. Het nieuwe AZM kantoorgebouw (het eerste lag aan de voormalige Dr. Poelsstraat) werd officieel geopend op 15 september 1972 door het onthullen van de maquette van het nieuwe gebouw. Op deze dag werd ook de voorzitter van het bestuur van het AZM, Jan Martens, gehuldigd vanwege zijn robijnen jubileum als bestuurslid. De receptie ter ere van de opening, vond plaats in kasteel Hoensbroek. Na nog geen twintig jaar kwam het kantoorgebouw echter aan zijn einde. Vooral de polyester zonnekappen aan de gevel riepen uiteenlopende reacties op. Het gebouw kreeg vaak door de lichttoeters de bijnaam toetergebouw/ tietengebouw., 1972
AZM kantoorgebouw, Heerlen. Bisscheroux kreeg de opdracht om een nieuw, doelmatig gebouw te ontwerpen dat gemakkelijk uitgebreid kon worden, flexibel kon worden ingedeeld en een open en uitnodigend karakter had. Hij was vrij in materiaalkeuze en constructie. Het overvloedige gebruik van glas, de lichtval door de toeters, de ruime maatvoering en het kleur- en materiaalgebruik geven het gebouw uiteindelijk een open sfeer. De lichttoeters zijn zo op vorm gemaakt, dat bij iedere zonnestand de gewenste hoeveelheid licht naar binnen valt. Deze vervingen de gebruikelijke jaloezieën. Tegelijkertijd bleef het contact met de buitenwereld bestaan. Ook zijn alle installaties, zoals de lift en de verwarmingsketel, vanaf de buitenkant van het gebouw zichtbaar, zelfs alle bedradingen en pijpen. Binnenin zijn er geen vaste muren, maar tussenmuren die verplaatst kunnen worden. Door middel van kleurgebruik accentueert hij de functionaliteit van elementen. Zo gebruikt hij blauw voor constructie (zoals het staalskelet), geel voor de verkeerselementen zoals de trapleuningen, de lift en de brievenbus, groen voor de raamkozijnen, rood voor de verwarming en wit voor het licht. Hij wilde ook een harmonisch karakter creëren door de verhoudingen van lengte maal breedte maal hoogte in juiste proportie aan te brengen. Het gebouw stond aan de Akerstraat/ Putgraaf. Het nieuwe AZM kantoorgebouw (het eerste lag aan de voormalige Dr. Poelsstraat) werd officieel geopend op 15 september 1972 door het onthullen van de maquette van het nieuwe gebouw. Op deze dag werd ook de voorzitter van het bestuur van het AZM, Jan Martens, gehuldigd vanwege zijn robijnen jubileum als bestuurslid. De receptie ter ere van de opening, vond plaats in kasteel Hoensbroek. Na nog geen twintig jaar kwam het kantoorgebouw echter aan zijn einde. Vooral de polyester zonnekappen aan de gevel riepen uiteenlopende reacties op. Het gebouw kreeg vaak door de lichttoeters de bijnaam toetergebouw/ tietengebouw., 1972
507-0518 Plattegrond (blauwdruk) AZM kantoorgebouw,
Vervaardiger:
Bureau Laurens Bisscheroux
Plaats van uitgave:
Heerlen
Ga naar dit stuk:
laatste wijziging 13-12-2006
1 gedigitaliseerd
507 Collectie Bisscheroux
2. Inventaris
Gebouwen (2.1.)
AZM kantoorgebouw, Heerlen. Bisscheroux kreeg de opdracht om een nieuw, doelmatig gebouw te ontwerpen dat gemakkelijk uitgebreid kon worden, flexibel kon worden ingedeeld en een open en uitnodigend karakter had. Hij was vrij in materiaalkeuze en constructie. Het overvloedige gebruik van glas, de lichtval door de toeters, de ruime maatvoering en het kleur- en materiaalgebruik geven het gebouw uiteindelijk een open sfeer. De lichttoeters zijn zo op vorm gemaakt, dat bij iedere zonnestand de gewenste hoeveelheid licht naar binnen valt. Deze vervingen de gebruikelijke jaloezieën. Tegelijkertijd bleef het contact met de buitenwereld bestaan. Ook zijn alle installaties, zoals de lift en de verwarmingsketel, vanaf de buitenkant van het gebouw zichtbaar, zelfs alle bedradingen en pijpen. Binnenin zijn er geen vaste muren, maar tussenmuren die verplaatst kunnen worden. Door middel van kleurgebruik accentueert hij de functionaliteit van elementen. Zo gebruikt hij blauw voor constructie (zoals het staalskelet), geel voor de verkeerselementen zoals de trapleuningen, de lift en de brievenbus, groen voor de raamkozijnen, rood voor de verwarming en wit voor het licht. Hij wilde ook een harmonisch karakter creëren door de verhoudingen van lengte maal breedte maal hoogte in juiste proportie aan te brengen. Het gebouw stond aan de Akerstraat/ Putgraaf. Het nieuwe AZM kantoorgebouw (het eerste lag aan de voormalige Dr. Poelsstraat) werd officieel geopend op 15 september 1972 door het onthullen van de maquette van het nieuwe gebouw. Op deze dag werd ook de voorzitter van het bestuur van het AZM, Jan Martens, gehuldigd vanwege zijn robijnen jubileum als bestuurslid. De receptie ter ere van de opening, vond plaats in kasteel Hoensbroek. Na nog geen twintig jaar kwam het kantoorgebouw echter aan zijn einde. Vooral de polyester zonnekappen aan de gevel riepen uiteenlopende reacties op. Het gebouw kreeg vaak door de lichttoeters de bijnaam toetergebouw/ tietengebouw., 1972
AZM kantoorgebouw, Heerlen. Bisscheroux kreeg de opdracht om een nieuw, doelmatig gebouw te ontwerpen dat gemakkelijk uitgebreid kon worden, flexibel kon worden ingedeeld en een open en uitnodigend karakter had. Hij was vrij in materiaalkeuze en constructie. Het overvloedige gebruik van glas, de lichtval door de toeters, de ruime maatvoering en het kleur- en materiaalgebruik geven het gebouw uiteindelijk een open sfeer. De lichttoeters zijn zo op vorm gemaakt, dat bij iedere zonnestand de gewenste hoeveelheid licht naar binnen valt. Deze vervingen de gebruikelijke jaloezieën. Tegelijkertijd bleef het contact met de buitenwereld bestaan. Ook zijn alle installaties, zoals de lift en de verwarmingsketel, vanaf de buitenkant van het gebouw zichtbaar, zelfs alle bedradingen en pijpen. Binnenin zijn er geen vaste muren, maar tussenmuren die verplaatst kunnen worden. Door middel van kleurgebruik accentueert hij de functionaliteit van elementen. Zo gebruikt hij blauw voor constructie (zoals het staalskelet), geel voor de verkeerselementen zoals de trapleuningen, de lift en de brievenbus, groen voor de raamkozijnen, rood voor de verwarming en wit voor het licht. Hij wilde ook een harmonisch karakter creëren door de verhoudingen van lengte maal breedte maal hoogte in juiste proportie aan te brengen. Het gebouw stond aan de Akerstraat/ Putgraaf. Het nieuwe AZM kantoorgebouw (het eerste lag aan de voormalige Dr. Poelsstraat) werd officieel geopend op 15 september 1972 door het onthullen van de maquette van het nieuwe gebouw. Op deze dag werd ook de voorzitter van het bestuur van het AZM, Jan Martens, gehuldigd vanwege zijn robijnen jubileum als bestuurslid. De receptie ter ere van de opening, vond plaats in kasteel Hoensbroek. Na nog geen twintig jaar kwam het kantoorgebouw echter aan zijn einde. Vooral de polyester zonnekappen aan de gevel riepen uiteenlopende reacties op. Het gebouw kreeg vaak door de lichttoeters de bijnaam toetergebouw/ tietengebouw., 1972
507-1380 Plattegrond (blauwdruk) AZM kantoorgebouw,
Vervaardiger:
Bureau Laurens Bisscheroux
Plaats van uitgave:
Heerlen
Ga naar dit stuk:
laatste wijziging 13-12-2006
1 gedigitaliseerd
507 Collectie Bisscheroux
2. Inventaris
Gebouwen (2.1.)
AZM kantoorgebouw, Heerlen. Bisscheroux kreeg de opdracht om een nieuw, doelmatig gebouw te ontwerpen dat gemakkelijk uitgebreid kon worden, flexibel kon worden ingedeeld en een open en uitnodigend karakter had. Hij was vrij in materiaalkeuze en constructie. Het overvloedige gebruik van glas, de lichtval door de toeters, de ruime maatvoering en het kleur- en materiaalgebruik geven het gebouw uiteindelijk een open sfeer. De lichttoeters zijn zo op vorm gemaakt, dat bij iedere zonnestand de gewenste hoeveelheid licht naar binnen valt. Deze vervingen de gebruikelijke jaloezieën. Tegelijkertijd bleef het contact met de buitenwereld bestaan. Ook zijn alle installaties, zoals de lift en de verwarmingsketel, vanaf de buitenkant van het gebouw zichtbaar, zelfs alle bedradingen en pijpen. Binnenin zijn er geen vaste muren, maar tussenmuren die verplaatst kunnen worden. Door middel van kleurgebruik accentueert hij de functionaliteit van elementen. Zo gebruikt hij blauw voor constructie (zoals het staalskelet), geel voor de verkeerselementen zoals de trapleuningen, de lift en de brievenbus, groen voor de raamkozijnen, rood voor de verwarming en wit voor het licht. Hij wilde ook een harmonisch karakter creëren door de verhoudingen van lengte maal breedte maal hoogte in juiste proportie aan te brengen. Het gebouw stond aan de Akerstraat/ Putgraaf. Het nieuwe AZM kantoorgebouw (het eerste lag aan de voormalige Dr. Poelsstraat) werd officieel geopend op 15 september 1972 door het onthullen van de maquette van het nieuwe gebouw. Op deze dag werd ook de voorzitter van het bestuur van het AZM, Jan Martens, gehuldigd vanwege zijn robijnen jubileum als bestuurslid. De receptie ter ere van de opening, vond plaats in kasteel Hoensbroek. Na nog geen twintig jaar kwam het kantoorgebouw echter aan zijn einde. Vooral de polyester zonnekappen aan de gevel riepen uiteenlopende reacties op. Het gebouw kreeg vaak door de lichttoeters de bijnaam toetergebouw/ tietengebouw., 1972
AZM kantoorgebouw, Heerlen. Bisscheroux kreeg de opdracht om een nieuw, doelmatig gebouw te ontwerpen dat gemakkelijk uitgebreid kon worden, flexibel kon worden ingedeeld en een open en uitnodigend karakter had. Hij was vrij in materiaalkeuze en constructie. Het overvloedige gebruik van glas, de lichtval door de toeters, de ruime maatvoering en het kleur- en materiaalgebruik geven het gebouw uiteindelijk een open sfeer. De lichttoeters zijn zo op vorm gemaakt, dat bij iedere zonnestand de gewenste hoeveelheid licht naar binnen valt. Deze vervingen de gebruikelijke jaloezieën. Tegelijkertijd bleef het contact met de buitenwereld bestaan. Ook zijn alle installaties, zoals de lift en de verwarmingsketel, vanaf de buitenkant van het gebouw zichtbaar, zelfs alle bedradingen en pijpen. Binnenin zijn er geen vaste muren, maar tussenmuren die verplaatst kunnen worden. Door middel van kleurgebruik accentueert hij de functionaliteit van elementen. Zo gebruikt hij blauw voor constructie (zoals het staalskelet), geel voor de verkeerselementen zoals de trapleuningen, de lift en de brievenbus, groen voor de raamkozijnen, rood voor de verwarming en wit voor het licht. Hij wilde ook een harmonisch karakter creëren door de verhoudingen van lengte maal breedte maal hoogte in juiste proportie aan te brengen. Het gebouw stond aan de Akerstraat/ Putgraaf. Het nieuwe AZM kantoorgebouw (het eerste lag aan de voormalige Dr. Poelsstraat) werd officieel geopend op 15 september 1972 door het onthullen van de maquette van het nieuwe gebouw. Op deze dag werd ook de voorzitter van het bestuur van het AZM, Jan Martens, gehuldigd vanwege zijn robijnen jubileum als bestuurslid. De receptie ter ere van de opening, vond plaats in kasteel Hoensbroek. Na nog geen twintig jaar kwam het kantoorgebouw echter aan zijn einde. Vooral de polyester zonnekappen aan de gevel riepen uiteenlopende reacties op. Het gebouw kreeg vaak door de lichttoeters de bijnaam toetergebouw/ tietengebouw., 1972
507-1381 Plattegrond (blauwdruk) AZM kantoorgebouw,
Vervaardiger:
Bureau Laurens Bisscheroux
Plaats van uitgave:
Heerlen
Ga naar dit stuk:
laatste wijziging 13-12-2006
1 gedigitaliseerd
507 Collectie Bisscheroux
2. Inventaris
Gebouwen (2.1.)
AZM kantoorgebouw, Heerlen. Bisscheroux kreeg de opdracht om een nieuw, doelmatig gebouw te ontwerpen dat gemakkelijk uitgebreid kon worden, flexibel kon worden ingedeeld en een open en uitnodigend karakter had. Hij was vrij in materiaalkeuze en constructie. Het overvloedige gebruik van glas, de lichtval door de toeters, de ruime maatvoering en het kleur- en materiaalgebruik geven het gebouw uiteindelijk een open sfeer. De lichttoeters zijn zo op vorm gemaakt, dat bij iedere zonnestand de gewenste hoeveelheid licht naar binnen valt. Deze vervingen de gebruikelijke jaloezieën. Tegelijkertijd bleef het contact met de buitenwereld bestaan. Ook zijn alle installaties, zoals de lift en de verwarmingsketel, vanaf de buitenkant van het gebouw zichtbaar, zelfs alle bedradingen en pijpen. Binnenin zijn er geen vaste muren, maar tussenmuren die verplaatst kunnen worden. Door middel van kleurgebruik accentueert hij de functionaliteit van elementen. Zo gebruikt hij blauw voor constructie (zoals het staalskelet), geel voor de verkeerselementen zoals de trapleuningen, de lift en de brievenbus, groen voor de raamkozijnen, rood voor de verwarming en wit voor het licht. Hij wilde ook een harmonisch karakter creëren door de verhoudingen van lengte maal breedte maal hoogte in juiste proportie aan te brengen. Het gebouw stond aan de Akerstraat/ Putgraaf. Het nieuwe AZM kantoorgebouw (het eerste lag aan de voormalige Dr. Poelsstraat) werd officieel geopend op 15 september 1972 door het onthullen van de maquette van het nieuwe gebouw. Op deze dag werd ook de voorzitter van het bestuur van het AZM, Jan Martens, gehuldigd vanwege zijn robijnen jubileum als bestuurslid. De receptie ter ere van de opening, vond plaats in kasteel Hoensbroek. Na nog geen twintig jaar kwam het kantoorgebouw echter aan zijn einde. Vooral de polyester zonnekappen aan de gevel riepen uiteenlopende reacties op. Het gebouw kreeg vaak door de lichttoeters de bijnaam toetergebouw/ tietengebouw., 1972
AZM kantoorgebouw, Heerlen. Bisscheroux kreeg de opdracht om een nieuw, doelmatig gebouw te ontwerpen dat gemakkelijk uitgebreid kon worden, flexibel kon worden ingedeeld en een open en uitnodigend karakter had. Hij was vrij in materiaalkeuze en constructie. Het overvloedige gebruik van glas, de lichtval door de toeters, de ruime maatvoering en het kleur- en materiaalgebruik geven het gebouw uiteindelijk een open sfeer. De lichttoeters zijn zo op vorm gemaakt, dat bij iedere zonnestand de gewenste hoeveelheid licht naar binnen valt. Deze vervingen de gebruikelijke jaloezieën. Tegelijkertijd bleef het contact met de buitenwereld bestaan. Ook zijn alle installaties, zoals de lift en de verwarmingsketel, vanaf de buitenkant van het gebouw zichtbaar, zelfs alle bedradingen en pijpen. Binnenin zijn er geen vaste muren, maar tussenmuren die verplaatst kunnen worden. Door middel van kleurgebruik accentueert hij de functionaliteit van elementen. Zo gebruikt hij blauw voor constructie (zoals het staalskelet), geel voor de verkeerselementen zoals de trapleuningen, de lift en de brievenbus, groen voor de raamkozijnen, rood voor de verwarming en wit voor het licht. Hij wilde ook een harmonisch karakter creëren door de verhoudingen van lengte maal breedte maal hoogte in juiste proportie aan te brengen. Het gebouw stond aan de Akerstraat/ Putgraaf. Het nieuwe AZM kantoorgebouw (het eerste lag aan de voormalige Dr. Poelsstraat) werd officieel geopend op 15 september 1972 door het onthullen van de maquette van het nieuwe gebouw. Op deze dag werd ook de voorzitter van het bestuur van het AZM, Jan Martens, gehuldigd vanwege zijn robijnen jubileum als bestuurslid. De receptie ter ere van de opening, vond plaats in kasteel Hoensbroek. Na nog geen twintig jaar kwam het kantoorgebouw echter aan zijn einde. Vooral de polyester zonnekappen aan de gevel riepen uiteenlopende reacties op. Het gebouw kreeg vaak door de lichttoeters de bijnaam toetergebouw/ tietengebouw., 1972
507-1129 Plattegrond (blauwdruk) AZM kantoorgebouw,
Vervaardiger:
Bureau Laurens Bisscheroux
Plaats van uitgave:
Heerlen
Ga naar dit stuk:
laatste wijziging 13-12-2006
1 gedigitaliseerd
507 Collectie Bisscheroux
2. Inventaris
Gebouwen (2.1.)
AZM kantoorgebouw, Heerlen. Bisscheroux kreeg de opdracht om een nieuw, doelmatig gebouw te ontwerpen dat gemakkelijk uitgebreid kon worden, flexibel kon worden ingedeeld en een open en uitnodigend karakter had. Hij was vrij in materiaalkeuze en constructie. Het overvloedige gebruik van glas, de lichtval door de toeters, de ruime maatvoering en het kleur- en materiaalgebruik geven het gebouw uiteindelijk een open sfeer. De lichttoeters zijn zo op vorm gemaakt, dat bij iedere zonnestand de gewenste hoeveelheid licht naar binnen valt. Deze vervingen de gebruikelijke jaloezieën. Tegelijkertijd bleef het contact met de buitenwereld bestaan. Ook zijn alle installaties, zoals de lift en de verwarmingsketel, vanaf de buitenkant van het gebouw zichtbaar, zelfs alle bedradingen en pijpen. Binnenin zijn er geen vaste muren, maar tussenmuren die verplaatst kunnen worden. Door middel van kleurgebruik accentueert hij de functionaliteit van elementen. Zo gebruikt hij blauw voor constructie (zoals het staalskelet), geel voor de verkeerselementen zoals de trapleuningen, de lift en de brievenbus, groen voor de raamkozijnen, rood voor de verwarming en wit voor het licht. Hij wilde ook een harmonisch karakter creëren door de verhoudingen van lengte maal breedte maal hoogte in juiste proportie aan te brengen. Het gebouw stond aan de Akerstraat/ Putgraaf. Het nieuwe AZM kantoorgebouw (het eerste lag aan de voormalige Dr. Poelsstraat) werd officieel geopend op 15 september 1972 door het onthullen van de maquette van het nieuwe gebouw. Op deze dag werd ook de voorzitter van het bestuur van het AZM, Jan Martens, gehuldigd vanwege zijn robijnen jubileum als bestuurslid. De receptie ter ere van de opening, vond plaats in kasteel Hoensbroek. Na nog geen twintig jaar kwam het kantoorgebouw echter aan zijn einde. Vooral de polyester zonnekappen aan de gevel riepen uiteenlopende reacties op. Het gebouw kreeg vaak door de lichttoeters de bijnaam toetergebouw/ tietengebouw., 1972
AZM kantoorgebouw, Heerlen. Bisscheroux kreeg de opdracht om een nieuw, doelmatig gebouw te ontwerpen dat gemakkelijk uitgebreid kon worden, flexibel kon worden ingedeeld en een open en uitnodigend karakter had. Hij was vrij in materiaalkeuze en constructie. Het overvloedige gebruik van glas, de lichtval door de toeters, de ruime maatvoering en het kleur- en materiaalgebruik geven het gebouw uiteindelijk een open sfeer. De lichttoeters zijn zo op vorm gemaakt, dat bij iedere zonnestand de gewenste hoeveelheid licht naar binnen valt. Deze vervingen de gebruikelijke jaloezieën. Tegelijkertijd bleef het contact met de buitenwereld bestaan. Ook zijn alle installaties, zoals de lift en de verwarmingsketel, vanaf de buitenkant van het gebouw zichtbaar, zelfs alle bedradingen en pijpen. Binnenin zijn er geen vaste muren, maar tussenmuren die verplaatst kunnen worden. Door middel van kleurgebruik accentueert hij de functionaliteit van elementen. Zo gebruikt hij blauw voor constructie (zoals het staalskelet), geel voor de verkeerselementen zoals de trapleuningen, de lift en de brievenbus, groen voor de raamkozijnen, rood voor de verwarming en wit voor het licht. Hij wilde ook een harmonisch karakter creëren door de verhoudingen van lengte maal breedte maal hoogte in juiste proportie aan te brengen. Het gebouw stond aan de Akerstraat/ Putgraaf. Het nieuwe AZM kantoorgebouw (het eerste lag aan de voormalige Dr. Poelsstraat) werd officieel geopend op 15 september 1972 door het onthullen van de maquette van het nieuwe gebouw. Op deze dag werd ook de voorzitter van het bestuur van het AZM, Jan Martens, gehuldigd vanwege zijn robijnen jubileum als bestuurslid. De receptie ter ere van de opening, vond plaats in kasteel Hoensbroek. Na nog geen twintig jaar kwam het kantoorgebouw echter aan zijn einde. Vooral de polyester zonnekappen aan de gevel riepen uiteenlopende reacties op. Het gebouw kreeg vaak door de lichttoeters de bijnaam toetergebouw/ tietengebouw., 1972
507-1130 Plattegrond (blauwdruk) AZM kantoorgebouw,
Vervaardiger:
Bureau Laurens Bisscheroux
Plaats van uitgave:
Heerlen
Ga naar dit stuk:
laatste wijziging 13-12-2006
1 gedigitaliseerd
507 Collectie Bisscheroux
2. Inventaris
Gebouwen (2.1.)
AZM kantoorgebouw, Heerlen. Bisscheroux kreeg de opdracht om een nieuw, doelmatig gebouw te ontwerpen dat gemakkelijk uitgebreid kon worden, flexibel kon worden ingedeeld en een open en uitnodigend karakter had. Hij was vrij in materiaalkeuze en constructie. Het overvloedige gebruik van glas, de lichtval door de toeters, de ruime maatvoering en het kleur- en materiaalgebruik geven het gebouw uiteindelijk een open sfeer. De lichttoeters zijn zo op vorm gemaakt, dat bij iedere zonnestand de gewenste hoeveelheid licht naar binnen valt. Deze vervingen de gebruikelijke jaloezieën. Tegelijkertijd bleef het contact met de buitenwereld bestaan. Ook zijn alle installaties, zoals de lift en de verwarmingsketel, vanaf de buitenkant van het gebouw zichtbaar, zelfs alle bedradingen en pijpen. Binnenin zijn er geen vaste muren, maar tussenmuren die verplaatst kunnen worden. Door middel van kleurgebruik accentueert hij de functionaliteit van elementen. Zo gebruikt hij blauw voor constructie (zoals het staalskelet), geel voor de verkeerselementen zoals de trapleuningen, de lift en de brievenbus, groen voor de raamkozijnen, rood voor de verwarming en wit voor het licht. Hij wilde ook een harmonisch karakter creëren door de verhoudingen van lengte maal breedte maal hoogte in juiste proportie aan te brengen. Het gebouw stond aan de Akerstraat/ Putgraaf. Het nieuwe AZM kantoorgebouw (het eerste lag aan de voormalige Dr. Poelsstraat) werd officieel geopend op 15 september 1972 door het onthullen van de maquette van het nieuwe gebouw. Op deze dag werd ook de voorzitter van het bestuur van het AZM, Jan Martens, gehuldigd vanwege zijn robijnen jubileum als bestuurslid. De receptie ter ere van de opening, vond plaats in kasteel Hoensbroek. Na nog geen twintig jaar kwam het kantoorgebouw echter aan zijn einde. Vooral de polyester zonnekappen aan de gevel riepen uiteenlopende reacties op. Het gebouw kreeg vaak door de lichttoeters de bijnaam toetergebouw/ tietengebouw., 1972
AZM kantoorgebouw, Heerlen. Bisscheroux kreeg de opdracht om een nieuw, doelmatig gebouw te ontwerpen dat gemakkelijk uitgebreid kon worden, flexibel kon worden ingedeeld en een open en uitnodigend karakter had. Hij was vrij in materiaalkeuze en constructie. Het overvloedige gebruik van glas, de lichtval door de toeters, de ruime maatvoering en het kleur- en materiaalgebruik geven het gebouw uiteindelijk een open sfeer. De lichttoeters zijn zo op vorm gemaakt, dat bij iedere zonnestand de gewenste hoeveelheid licht naar binnen valt. Deze vervingen de gebruikelijke jaloezieën. Tegelijkertijd bleef het contact met de buitenwereld bestaan. Ook zijn alle installaties, zoals de lift en de verwarmingsketel, vanaf de buitenkant van het gebouw zichtbaar, zelfs alle bedradingen en pijpen. Binnenin zijn er geen vaste muren, maar tussenmuren die verplaatst kunnen worden. Door middel van kleurgebruik accentueert hij de functionaliteit van elementen. Zo gebruikt hij blauw voor constructie (zoals het staalskelet), geel voor de verkeerselementen zoals de trapleuningen, de lift en de brievenbus, groen voor de raamkozijnen, rood voor de verwarming en wit voor het licht. Hij wilde ook een harmonisch karakter creëren door de verhoudingen van lengte maal breedte maal hoogte in juiste proportie aan te brengen. Het gebouw stond aan de Akerstraat/ Putgraaf. Het nieuwe AZM kantoorgebouw (het eerste lag aan de voormalige Dr. Poelsstraat) werd officieel geopend op 15 september 1972 door het onthullen van de maquette van het nieuwe gebouw. Op deze dag werd ook de voorzitter van het bestuur van het AZM, Jan Martens, gehuldigd vanwege zijn robijnen jubileum als bestuurslid. De receptie ter ere van de opening, vond plaats in kasteel Hoensbroek. Na nog geen twintig jaar kwam het kantoorgebouw echter aan zijn einde. Vooral de polyester zonnekappen aan de gevel riepen uiteenlopende reacties op. Het gebouw kreeg vaak door de lichttoeters de bijnaam toetergebouw/ tietengebouw., 1972
507-0700 Plattegrond (blauwdruk) AZM kantoorgebouw,
Vervaardiger:
Bureau Laurens Bisscheroux
Plaats van uitgave:
Heerlen
Ga naar dit stuk:
laatste wijziging 13-12-2006
1 gedigitaliseerd
114 Hoogheemraadschap van Delfland (Nieuw-Archief Delfland (N.A.D.)) 1888-1919
I. Inventaris Dijkgraaf en Hoogheemraden.
Bijzonder
Uitoefening van de taak
Toezicht
Toezicht op polders
Bestuursinrichting
8547-8552 Stukken betreffende adviezen aan gedeputeerde staten van Zuid-Holland inzake de vaststelling, wijziging, herziening en intrekking van bijzonder reglementen van polders
8547-8552 Stukken betreffende adviezen aan gedeputeerde staten van Zuid-Holland inzake de vaststelling, wijziging, herziening en intrekking van bijzonder reglementen van polders
8550 Polders O-S; met 5 kaarten, z.d. [c.1910] en 1910/11
NAD 8550_C Grens- of schetskaart behorend bij het bijzonder reglement van de Poelpolder
Datering:
1910. vastst. prov. 1910/11
Uitgever:
Provincie Zuid-Holland
Schaal:
1:2000
Materiaal:
calque, gekleurd
Kenmerken:
57
Afmeting:
66x120 cm
Annotatie:
Nummering provincie D15; Nummer 'Collectie grens- of schetskaarten behorende bij de bijzondere reglementen van polders': 57; met kadastrale perceelsaanduidingen
Organisatie: Hoogheemraadschap van Delfland
laatste wijziging 28-12-2006
1 gedigitaliseerd
114 Hoogheemraadschap van Delfland (Nieuw-Archief Delfland (N.A.D.)) 1888-1919
I. Inventaris Dijkgraaf en Hoogheemraden.
Bijzonder
Uitoefening van de taak
Toezicht
Toezicht op polders
Bestuursinrichting
8547-8552 Stukken betreffende adviezen aan gedeputeerde staten van Zuid-Holland inzake de vaststelling, wijziging, herziening en intrekking van bijzonder reglementen van polders
8547-8552 Stukken betreffende adviezen aan gedeputeerde staten van Zuid-Holland inzake de vaststelling, wijziging, herziening en intrekking van bijzonder reglementen van polders
8550 Polders O-S; met 5 kaarten, z.d. [c.1910] en 1910/11
NAD 8550_A Grens- of schetskaart behorend bij het bijzonder reglement van polder Het Oudeland
Datering:
vastst. prov. 1910/11
Uitgever:
Provincie zuid-Holland
Schaal:
1:2000
Materiaal:
manuscript, gekleurd
Kenmerken:
81
Afmeting:
85x125 cm
Annotatie:
Nummering provincie D14; Nummer 'Collectie grens- of schetskaarten behorende bij bijzondere reglementen van polders': 81; met kadastrale perceelsaanduidingen
Organisatie: Hoogheemraadschap van Delfland
laatste wijziging 28-12-2006
1 gedigitaliseerd
114 Hoogheemraadschap van Delfland (Nieuw-Archief Delfland (N.A.D.)) 1888-1919
I. Inventaris Dijkgraaf en Hoogheemraden.
Bijzonder
Uitoefening van de taak
Toezicht
Toezicht op polders
Bestuursinrichting
8547-8552 Stukken betreffende adviezen aan gedeputeerde staten van Zuid-Holland inzake de vaststelling, wijziging, herziening en intrekking van bijzonder reglementen van polders
8547-8552 Stukken betreffende adviezen aan gedeputeerde staten van Zuid-Holland inzake de vaststelling, wijziging, herziening en intrekking van bijzonder reglementen van polders
8549 Polders K-N, met 3 kaarten, z.d. [c. 1900], 1912 en 1917/18
8549_B Grens- of schetskaart behorend bij het bijzinder reglement van de Nieuwe Broekpolder (Naaldwijk)
Datering:
vastst. prov. 1912
Uitgever:
Provincie Zuid-Holland
Schaal:
1:5000
Materiaal:
manuscript, gekleurd
Afmeting:
46x72 cm
Annotatie:
Nummering provincie D18; Nummer 'Collectie grens- of schetskaarten behorende bij de bijzondere reglementen van polders': 65N; zie ook Oude- en Nieuwe Broekpolder
Organisatie: Hoogheemraadschap van Delfland
laatste wijziging 28-12-2006
1 gedigitaliseerd
114 Hoogheemraadschap van Delfland (Nieuw-Archief Delfland (N.A.D.)) 1888-1919
I. Inventaris Dijkgraaf en Hoogheemraden.
Bijzonder
Uitoefening van de taak
Toezicht
Toezicht op polders
Bestuursinrichting
8547-8552 Stukken betreffende adviezen aan gedeputeerde staten van Zuid-Holland inzake de vaststelling, wijziging, herziening en intrekking van bijzonder reglementen van polders
8547-8552 Stukken betreffende adviezen aan gedeputeerde staten van Zuid-Holland inzake de vaststelling, wijziging, herziening en intrekking van bijzonder reglementen van polders
8549 Polders K-N, met 3 kaarten, z.d. [c. 1900], 1912 en 1917/18
8549_C Grens- of schetskaart behorend bij het bijzonder reglement van de Nieuwlandsche polder
Datering:
z.j. (c. 1900)
Uitgever:
Provincie Zuid-Holland
Schaal:
1:2500
Materiaal:
calque
Kenmerken:
60
Afmeting:
100x190 cm
Annotatie:
Nummering provincie D69; Nummer 'Collectie grens- of schetskaarten behorende bij de bijzondere reglementen van polders': 60; onofficieel
Organisatie: Hoogheemraadschap van Delfland
laatste wijziging 28-12-2006
1 gedigitaliseerd
114 Hoogheemraadschap van Delfland (Nieuw-Archief Delfland (N.A.D.)) 1888-1919
I. Inventaris Dijkgraaf en Hoogheemraden.
Bijzonder
Uitoefening van de taak
Toezicht
Toezicht op polders
Bestuursinrichting
8547-8552 Stukken betreffende adviezen aan gedeputeerde staten van Zuid-Holland inzake de vaststelling, wijziging, herziening en intrekking van bijzonder reglementen van polders
8547-8552 Stukken betreffende adviezen aan gedeputeerde staten van Zuid-Holland inzake de vaststelling, wijziging, herziening en intrekking van bijzonder reglementen van polders
8549 Polders K-N, met 3 kaarten, z.d. [c. 1900], 1912 en 1917/18
8549_A Grens- of schetskaart behorend bij het bijzonder reglement van de Nieuwlandsche polder
Datering:
vastst. prov. 1917/18
Uitgever:
Provincie Zuid-Holland
Schaal:
1:5000
Materiaal:
manuscript, gekleurd
Kenmerken:
18
Afmeting:
51x59 cm
Annotatie:
Nummering provincie D46; Nummer 'Collectie grens- of schetskaarten behorende bij de bijzondere reglementen van polders': 18N
Organisatie: Hoogheemraadschap van Delfland
laatste wijziging 28-12-2006
1 gedigitaliseerd
114 Hoogheemraadschap van Delfland (Nieuw-Archief Delfland (N.A.D.)) 1888-1919
I. Inventaris Dijkgraaf en Hoogheemraden.
Bijzonder
Uitoefening van de taak
Toezicht
Toezicht op polders
Bestuursinrichting
8547-8552 Stukken betreffende adviezen aan gedeputeerde staten van Zuid-Holland inzake de vaststelling, wijziging, herziening en intrekking van bijzonder reglementen van polders
8547-8552 Stukken betreffende adviezen aan gedeputeerde staten van Zuid-Holland inzake de vaststelling, wijziging, herziening en intrekking van bijzonder reglementen van polders
8548 Polders D-H, met 3kaarten, 1893/94, z.d. [c. 1910] en 1910/11
NAD 8548_A Grens- of schteskaart behorend bij het bijzonder reglement van de polder Hoog-Zestienhoven en Hoog-Oudendijk [in Schieland gelegen polder]
Datering:
z.j. (c. 1910)
Uitgever:
Provincie Zuid-Holland
Materiaal:
calque
Kenmerken:
89N
Afmeting:
48x73 cm
Annotatie:
Nummer 'Collectie grens- of schetskaarten behorende bij de bijzondere reglementen van polders': 89N; onofficieel
Organisatie: Hoogheemraadschap van Delfland
laatste wijziging 28-12-2006
1 gedigitaliseerd
114 Hoogheemraadschap van Delfland (Nieuw-Archief Delfland (N.A.D.)) 1888-1919
I. Inventaris Dijkgraaf en Hoogheemraden.
Bijzonder
Uitoefening van de taak
Toezicht
Toezicht op polders
Bestuursinrichting
8547-8552 Stukken betreffende adviezen aan gedeputeerde staten van Zuid-Holland inzake de vaststelling, wijziging, herziening en intrekking van bijzonder reglementen van polders
8547-8552 Stukken betreffende adviezen aan gedeputeerde staten van Zuid-Holland inzake de vaststelling, wijziging, herziening en intrekking van bijzonder reglementen van polders
8548 Polders D-H, met 3kaarten, 1893/94, z.d. [c. 1910] en 1910/11
NAD 8548_C Grens- of schetskaart behorend bij het bijzonder reglement van de Hoekpolder
Datering:
vastst. prov. 1910/11
Uitgever:
Provincie Zuid-Holland
Schaal:
1:10.000
Materiaal:
manuscript, gekleurd
Kenmerken:
78
Afmeting:
48x64,5 cm
Annotatie:
Nummering provincie D20; Nummer 'Collectie grens- of schetskaarten behorende bij de bijzondere reglementen van polders': 78N; vermoedelijk kopie van de kaart van 1857/58
Organisatie: Hoogheemraadschap van Delfland
laatste wijziging 28-12-2006
1 gedigitaliseerd
114 Hoogheemraadschap van Delfland (Nieuw-Archief Delfland (N.A.D.)) 1888-1919
I. Inventaris Dijkgraaf en Hoogheemraden.
Bijzonder
Uitoefening van de taak
Toezicht
Toezicht op polders
Bestuursinrichting
8547-8552 Stukken betreffende adviezen aan gedeputeerde staten van Zuid-Holland inzake de vaststelling, wijziging, herziening en intrekking van bijzonder reglementen van polders
8547-8552 Stukken betreffende adviezen aan gedeputeerde staten van Zuid-Holland inzake de vaststelling, wijziging, herziening en intrekking van bijzonder reglementen van polders
8548 Polders D-H, met 3kaarten, 1893/94, z.d. [c. 1910] en 1910/11
NAD 8548_B Grens- of schetskaart behorend bij het bijzonder reglement van de 's-Gravelandsche polder
Datering:
vastst. prov. 1893/94
Uitgever:
Provincie Zuid-Holland
Materiaal:
manuscript, gekleurd
Kenmerken:
73
Afmeting:
50x32 cm
Annotatie:
Nummer 'Collectie grens- of schetskaarten behorende bij de bijzondere reglementen van polders': 73
Organisatie: Hoogheemraadschap van Delfland
laatste wijziging 28-12-2006
1 gedigitaliseerd
114 Hoogheemraadschap van Delfland (Nieuw-Archief Delfland (N.A.D.)) 1888-1919
I. Inventaris Dijkgraaf en Hoogheemraden.
Bijzonder
Uitoefening van de taak
Toezicht
Toezicht op polders
Bestuursinrichting
8547-8552 Stukken betreffende adviezen aan gedeputeerde staten van Zuid-Holland inzake de vaststelling, wijziging, herziening en intrekking van bijzonder reglementen van polders
8547-8552 Stukken betreffende adviezen aan gedeputeerde staten van Zuid-Holland inzake de vaststelling, wijziging, herziening en intrekking van bijzonder reglementen van polders
8547 Polders A-C, met 4 kaarten, 1907/08, 1908/09 en z.d.. [c. 1910]
NAD 8547_C Grens- of schetskaart behorend bij het bijzonder reglement van de Aalkeet-Binnenpolder
Datering:
vast.prov. 1907/08
Uitgever:
Provincie Zuid-Holland
Schaal:
1:10000
Materiaal:
manuscript, gekleurd
Kenmerken:
76
Afmeting:
42x60 cm
Annotatie:
Nummering bij provincie: D. 42; nummer 'Collectie grens- of schetskaarten behorende bij de bijzondere reglementen van polders': 76.
Organisatie: Hoogheemraadschap van Delfland
laatste wijziging 28-12-2006
1 gedigitaliseerd
114 Hoogheemraadschap van Delfland (Nieuw-Archief Delfland (N.A.D.)) 1888-1919
I. Inventaris Dijkgraaf en Hoogheemraden.
Bijzonder
Uitoefening van de taak
Toezicht
Toezicht op polders
Bestuursinrichting
8547-8552 Stukken betreffende adviezen aan gedeputeerde staten van Zuid-Holland inzake de vaststelling, wijziging, herziening en intrekking van bijzonder reglementen van polders
8547-8552 Stukken betreffende adviezen aan gedeputeerde staten van Zuid-Holland inzake de vaststelling, wijziging, herziening en intrekking van bijzonder reglementen van polders
8547 Polders A-C, met 4 kaarten, 1907/08, 1908/09 en z.d.. [c. 1910]
NAD 8547_D Grens- of schetskaart behorend bij het bijzonder reglement van de Bergpolder [in Schieland gelegen polder]
Datering:
vastst. prov. 1908/09
Uitgever:
Provincie Zuid-Holland
Materiaal:
calque, gekleurd
Afmeting:
30x47 cm
Annotatie:
Nummer 'Collectie grens- of schetskaarten behorende bij de bijzondere reglementen van polders': 82; met afschrift, 35x44
Organisatie: Hoogheemraadschap van Delfland
laatste wijziging 28-12-2006
1 gedigitaliseerd
